15 สิงหาคม 2547 21:38 น.
แก้ม .. ป่อง
ฉันไม่ได้อยากพ่ายแพ้
แต่ทั้งหมดที่อ่อนแอ ... ก็เพราะเธอเท่านั้น
เป็นเธอจะทนได้ไหม ... กับคนที่ตั้งใจทำร้ายกัน
ทุกถ้อยคำมีแต่ตอกย้ำ ... ทำร้ายใจ
ไม่หมดรัก ... แต่ต้องจากลา
เจ็บจนล้า ... อยู่ไปก็ไม่ได้ทำให้ฉันดูมีค่า ... ขึ้นมาได้
ที่ทนอยู่จนวันนี้ ... คิดว่าสักวันคงมีที่เธอเข้าใจ
แต่รักที่ทุ่มเทไปเท่าไหร่ ... ก็สูญสลายไปเท่ากัน
ไม่มีอะไรซึมสู่ใจเธอ
ที่ผ่านมาฉันก็แค่คนเพ้อสักคน ... ที่เธอพบเจอเท่านั้น
ไม่ได้มีค่าอะไรให้ต้องใส่ใจ ... ไม่สำคัญ
ทั้งหมดก็แค่เศษความฝัน ... ความรักที่ฉันคิดว่าจะเจอ
แต่จากวันนี้จะจบลงทุกอย่าง
แม้จะดูไร้ร้าง ... ก็จะไม่ปล่อยให้หัวใจที่เหลือเบาบางต้องเก้อ
จะอยู่ให้ไกลกัน ... ไม่มีอีกแล้วคืนวัน ... ของฉันและเธอ
แม้ต้องทนปวดใจพร่ำเพ้อ ... แต่ก็ยังดีกว่าปล่อยให้เธอ ... รังแก
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ปลายทางที่ฉันรอเธอ .. ที่สุดก็จบตรงนี้
ไปดีเถอะนะคนดี .. ไม่ต้องคิดอะไร
เข้าใจว่าวันเวลาทำให้คนเปลี่ยนไป
ฉันก็คงไม่คิดโทษใคร .. อยู่แล้ว .. อย่าห่วงเลย
อยากขอบใจที่เคยรักฉัน .. ที่เคยร่วมทางกันมา
ต้องขอบใจได้ทำให้รู้ว่าไม่ต้องรอ
เจ็บยังไงต้องทนรับไว้ .. ให้เราจบแค่นี้พอ
จากวันนี้ฉันก็จะขอ .. ให้โชคดี ..
เวลาทุกวินาที .. ต่อไปคงหมดความหมาย
จะเร็วจะช้ายังไง .. เธอก็คงไม่มา ..
เมื่อมันไม่เหลืออะไร .. เมื่อเธอไม่กลับมาหา
ฉันก็คงต้องใช้เวลาที่เหลือ .. เพื่อลืมเธอ ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
14 สิงหาคม 2547 17:07 น.
แก้ม .. ป่อง
ไม่ได้ร้องไห้ .. ไม่ได้แปลว่าไม่อ่อนแรง
แต่บางครั้งความกล้าแกร่ง .. ก็ต้องยืนอยู่บนรอยยิ้มให้ไหว
ไม่ได้เหนี่ยวรั้ง .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึกอะไร
แต่บางครั้งเรื่องราวใดๆ .. ก็ต้องการความเงียบไร้ .. เพื่อทบทวน
นิ่ง .. แต่หัวใจยังเคลื่อนไหว
เต้นเป็นจังหวะหม่นไหม้ .. ใกล้แตกเป็นเสี่ยงส่วน
หากแต่ในวันไร้ค่า .. ฉันรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
ถ้าทำให้เธอสุขใจอย่างครบถ้วน .. ความปวดร้าวก็ล้วน .. ไม่สำคัญ
ยิ้ม .. เพราะน้ำตากำลังไหล
นิ่ง .. เพราะหัวใจกำลังไหวสั่น
จากไปเถอะคนดี .. หากวันนี้ไม่มีความผูกพัน
สิ้นสุดแล้วทุกความฝัน .. เรื่องราวหลังจากนั้น .. ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน .. คนเดียว
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ถ้าสิ้นความเจ็บปวดในรักครั้งนี้
ชีวิตของเธอก็คงพอจะมีคุณค่า
ตอนนี้ให้เธอเอนตัว .. เอนใจ .. พักสายตา
เพื่อจะตื่นขึ้นมา .. แล้วพบกับท้องฟ้า .. ที่สวยงาม
หนุนตักแก้มนะเดียร์ .. เพื่อนคนนี้ .. ทำอะไรให้ได้ไม่มากกว่านี้แล้ว
ในทุกๆ ความเข้มแข็ง .. เดียร์ต้องสร้างมันขึ้นมาเอง
แก้มจะคอยเป็นกำลังใจ .. คอยอยู่ใกล้ๆ .. เป็นทุกๆ อย่าง .. สำหรับเพื่อน
วันนี้ร้องไห้ให้พอ .. แล้วพรุ่งนี้ .. เราจะยิ้มให้กับทุกๆ สิ่ง .. ด้วยกัน
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
อย่ากลับไปหาเขาอีกเลย .. ถ้าเขาไม่ต้องการ
สิ่งที่เขาได้ทำ .. มันเกินให้อภัย
อย่ากลับไปรักเขาอีกเลย .. แม้เพียงสักครึ่งใจ
จดและจำเอาไว้ .. ขาดเขาไปสักคน .. ไม่ตาย
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
12 สิงหาคม 2547 21:21 น.
แก้ม .. ป่อง
สัมผัสได้แต่ความรู้สึกของใจ .. ที่ปวดปร่า
ยามหลับตาภาพวันคืนเก่าที่มีค่า .. กำลังเลือนหาย
มันสั่นไหว .. พยายามไขว่คว้าไว้อย่างแสนเสียดาย
แต่ความรักก็เปราะหักได้ง่ายดาย .. เหลือเกิน
ทั้ง ๆที่ถนอมความรักไว้อย่างรู้คุณค่า
สร้างทุกสิ่งเพื่อวันข้างหน้าแต่ได้กลับมาแค่วันเวลา .. ห่างเหิน
เจ้าของหัวใจรู้บ้างไหม .. กำลังมีใครหวั่นไหวเหลือเกิน
ได้โปรดอย่าสร้างความโหดร้ายบนเส้นทางเดิน .. มันเกินทำใจ
มองความรักอย่างปวดร้าว
อยากจะก้าวไปหา .. ไม่หวั่นแม้ว่าหนทางข้างหน้าจะยาวไกลแค่ไหน
แต่สิ่งที่เห็นอยู่ความรักที่เฝ้าดู .. ไม่เหลืออะไร
ต่อให้แรงใจอีกมากมายแค่ไหน .. ก็ไม่อาจไขว่คว้าไว้ .. ให้รักกลับมา
มีเพียง .. เสียงของลมหายใจ
มันรวยริน .. อ่อนไหว .. ตามความรู้สึกของใจ .. ที่เจ็บล้า
มองความรักโบยบินไป .. รินความปวดใจให้ไหลออกมา
ความรักที่สร้างอย่างเหนื่อยล้า .. เหลือเพียงแค่หยดน้ำตา .. ที่ไม่เหลือค่าอะไร
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., _,.-:*``*:-.,
อดทนไว้ .. ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
อย่ายอมแพ้ .. คนที่แพ้ไม่ได้อะไร
ความรัก .. นั้นก็ยังเคยทำให้เธอต้องปวดร้าว .. จริงมั้ย
ชีวิต .. นั้นก็มีบางที .. ที่ทำให้เจ็บช้ำ .. หัวใจ
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., _,.-:*``*:-.,
12 สิงหาคม 2547 09:32 น.
แก้ม .. ป่อง
รักใดใสพิสุทธิ์ดุจรักแม่
รักแน่วแน่จริงใจไม่หลอกหลอน
รักเย็นฉ่ำชื่นอุราดังสาคร
รักอาทรโอบเอื้อรักเจือจุน
อบอุ่นใดไหนเล่าเท่าอกแม่
อุ่นมิแปรเปี่ยมเมตตามาเกื้อหนุน
อุ่นไอทิพย์สิบฟ้ามาการุณย์
อุ่นพระคุณแม่นั้นนิรันดร์กาล
รักไหนที่ยิ่งใหญ่ในโลกนี้
รวบรวมมีรวบรวมมามหาศาล
มิถึงครึ่งรักหนึ่งซึ้งดวงมาลย์
รักใดปานรักแท้แม่ของเรา
เพราะแม่คือผู้ที่มีแต่ให้
ร้อยทุกข์ภัยคอยกำจัดคอยปัดเป่า
ลูกรุมร้อนผ่อนให้เย็นเห็นนานเนา
ลูกซึมเศร้าปลอบให้หายคลายกังวล
รอยยิ้มแม่คือยิ้มพิมพ์ใจโลก
ดับทุกข์โศกดับร้อนแรงทุกแห่งหน
ยิ้มจริงใจไร้มารยามาเจือปน
มิ่งมงคลของลูกปลูกไมตรี
สิบนิ้วลูกกราบลงตรงตักแม่
จะแน่วแน่แน่นหนักในศักดิ์ศรี
ทั้งชีวิตขอทำแต่กรรมดี
ให้สมที่แม่รักประจักษ์จินต์
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
สองมือคอยโอบอุ้มคุ้มครองเจ้า
สองมือเฝ้าปลอบโยนยามเสียขวัญ
สองมือพ่อปกป้องไกลผองภัยยัน
สองมือนั้นหาเงินเลี้ยงลูกยา
ทั้งดูแลห่วงใยให้ลูกสุข
ถึงจะทุกข์อย่างไรพ่อไม่ว่า
หวังเพียงลูกเป็นคนดีมีวิชา
เติบใหญ่มาเลี้ยงชีพได้ไม่ตรอมตรม
รักของพ่อที่ให้ลูกพันผูกจิต
เกินจะคิดคำเพราะที่เหมาะสม
พระคุณพ่อทั้งโลกากล่าวชื่นชม
น้อมประนมบูชาค่าสักการ
สองมือลูกกราบลงตรงเท้าพ่อ
ลูกจะขอตั้งจิตอธิฐาน
ทวยเทพไทไตรรัตน์ช่วยบันดาล
ให้สำราญกายใจไร้โรคา
ให้พ่อมีสุขภาพที่แข็งแรง
และกล้าแกร่งพร้อมสู้ทุกปัญหา
เป็นโพธิ์ทองคุ้มครองผองลูกยา
ขอบอกว่ารักพ่อไม่เสื่อมคลาย
ลูกจะขอสัญญากับพ่อนะ
ว่าลูกจะเป็นคนดีดังพ่อหมาย
จะหลีกไกลเรื่องชั่วมั่วอบาย
ลูกทั้งหลายจะยึดมั่นกตัญญู
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ลูกดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่และพ่อ ลูกดีใจแทนลูกทุกคนที่มีแม่ มีพ่อ
ลูกเชื่อว่าแม่และพ่อทุกคนในโลกนี้
รักลูก ห่วงลูก แม้ชีวิตก็ให้กับลูกได้
ฉะนั้นในวันแม่นี้
ลูกขอกราบอวยพรแด่ แม่ ทุกคนที่ให้ชีวิต ให้อนาคต ให้ความสุขแก่ลูก
ลูกคงทดแทนบุญคุณแม่และพ่อไม่ได้เท่ากับที่แม่และพ่อ
ทำให้ลูก แต่ลูกสัญญาว่า
ลูกจะรักแม่และพ่อ และจารึกพระคุณของแม่และพ่อตลอดไป
และจะกระทำแต่สิ่งที่ดีงาม
เพื่อแม่และพ่อจะได้สบายใจ สุขใจ และดีใจที่ลูก
ได้เป็นคนดี อย่างที่แม่และพ่อ ตั้งใจไว้
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ขอคุณพ่อ .. ร่วมแจม .. ด้วยคนนะคะ
ก็สำคัญด้วยกัน .. ทั้งสองท่านเลยนี่นา
12 สิงหาคม 2547 09:08 น.
แก้ม .. ป่อง
ปางพระปิ่นเกศเจ้า จอมนรี
เฉลิมพระชนม์ทรงศรี ราษฎร์ซ้อง
ทูนเทิดดุจดวงมณี ชูชาติ พระเอย
พระเกียรติพระเกริกก้อง แหล่งหล้าสักการ
พระปานประทีปแก้ว การุณย์ นิกรแล
ราชกิจเอกอดุลย์ ก่อเกื้อ
ทวยราษฎร์พึ่งใบบุญ เกษมสุข
ทุกข์ยากพระหากเอื้อ โอบอุ้มคุ้มครอง
พระปองพสกสุขแท้ ทุกสถาน
ศิลปะพระปณิธาน สืบสร้าง
อนุรักษ์ป่าดงดาน สรรพชีพ ชื่นแล
อัจฉริยะเอกอ้าง โลกก้มถวายกร
เชิญอมรทิพย์เพริศพร้อม ไตรรัตน์
อวยพระพรพิพัฒน์ เลิศล้วน
อภิบาลพระทรงสวัสดิ์ สัมฤทธิ์ ประสงค์แล
ปวงประชาทั่วถ้วน เนื่องน้อมถวายชัย
หมื่นแสนดวงดาริกาส่องฟ้ากว้าง แสงพราวพร่างดับมืดหมองฟ้าผ่องใส
ดุจดังแสงพระกรุณาประชาไทย ดับผองภัยผดุงสุขทุกแดนดิน
สมเด็จพระบรมราชินีนาถ รอยพระบาทดาลสุขทั่วทุกถิ่น
สองพระหัตถ์โอบอุ้มคุ้มชีวิน พระเมตตาหลั่งรินนิกรชน
เมื่อนาไร่ร้อนแล้งแหล่งหล้าทุกข์ ทรงปลอบปลุกชีพชื่นคืนทุกหน
ทรงฟื้นฟูภูมิปัญญาค่าถิ่นตน ศิลปาชีพดาลดลผลตระการ
ลือระบิลศิลปะไทยวิไลเลิศ งามประเสริฐ ทอ ถัก และจักรสาน
ปั้น ปัก วาด บุ คร่ำ ล้วนชำนาญ แกะ สลัก เชี่ยวชาญโลกชื่นชม
งามพระราชกิจสถิตหล้า งามพระกรุณาพิสิฐสม
งามพระราชกุศลผลอุดม น้อมบังคมขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นางวรางคณางค์ โปรียานนท์
งานนี้ .. แก้มขออนุญาตไม่ตอบ comment นะคะ ..
ขอให้เพื่อนทุกคน .. ร่วมถวายพระพรค่ะ
หน้าส่วนตัว
1162
