30 สิงหาคม 2547 20:45 น.

.. ฟ้าไกล .. หัวใจล้อมรัก ..

แก้ม .. ป่อง




รายงานความรักจากหัวใจ
ให้เธอเป็นคนรู้ใจ .. เป็นที่หนึ่งของฉัน
ขอบฟ้ากว้างไกล .. ร้อยสายใยความผูกพัน
ร่วมกันรักมั่น ..ไม่ไหวหวั่น .. ไม่สั่นคลอน (มั้ง)


ฟ้าไกลเพียงใด 
แต่ความรัก .. ความเข้าใจ .. ต้องมาก่อน
เหตุผลรองจากความห่วงใย .. ร้อยใจเป็นบทกลอน
ขับกล่อมให้เธอนอนหลับ .. ฝันดี


คำพูดหมื่นคำว่ารัก 
ไม่อาจไหวหวั่นเท่าคำว่า .. คิดถึง  จากผู้ชายคนนี้
ตัวเธออยู่ไกล .. แต่ใจเธออยู่ใกล้ .. รับรู้ไว้คนดี
จะไม่มีท่าที .. จะไม่มีความคิดที่ .. จะเปลี่ยนใจ (ฮี่ๆ)


หัวใจล้อมรัก 
อยากให้เธอได้รู้จัก .. และรู้สึกรักกันเข้าไว้
ไม่ต้องเป็นกังวล .. ไม่ต้องห่วงว่าจะทุกข์ทน .. นะคนไกล
หัวใจดวงนี้รักได้ .. มันก็ดูแลตัวเองได้ .. แม้เธอจะอยู่ไกลเกินดูแล








♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥






ให้เธอหมดแล้ว  ให้เพียงเธอเท่านั้น  ฉันให้หมดแล้วจริงๆ  


เพราะเธอเท่านั้น  เธอนั้นคือทุกสิ่ง  ฉันจึงยินยอมหมดหัวใจ


ถ้าเธอห่างเหิน  ฉันคงได้แต่เงียบเหงา  ได้แต่ปวดร้าวในใจ


ถ้าเธอหมดรัก  ฉันจะทำยังไงได้  นอกจากร้องไห้ลำพัง
   






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥







  
                                                            -`๏ิ__ิ`๏-  
   
                                                        ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤


				
28 สิงหาคม 2547 20:13 น.

.. ความรักไร้เหตุผล ..

แก้ม .. ป่อง




อยากขอบคุณสำหรับความรักที่เธอมีให้
อยากบอกว่าฉันซึ้งใจ .. ที่เธอยังคอยห่วงใย .. ห่วงหา
ฉันเสียใจ .. ที่ต้องเป็นฝ่ายตัดสินใจ .. จากลา
แต่เธอจะรับรู้หรือเข้าใจบ้างไหมว่า .. เพราะสาเหตุใด


ความรักมักไม่มีเหตุผล
เป็นเพียงความรู้สึกของคนสองคน .. ที่คิดว่าจะไปด้วยกันได้
แต่เธอรู้ไหมยังมีมากกว่านั้น .. ซึ่งฉันก็พยายามทำความเข้าใจ
และอยากให้เธอรับรู้เอาไว้ .. ว่าฉันเองก็เสียใจ .. ไม่ต่างกัน


ที่ผ่านมาไม่ได้คิดจะหลอกลวงเธอ
ฉันรู้สึกดีเสมอ .. ที่เคยมีเธอเคียงข้าง .. อย่างนั้น
ในวันนี้ .. ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไป .. แต่ความรู้สึกในใจ .. ยังผูกพัน
ขอเก็บเธอไว้ในฝันเท่านั้น .. ถ้ามัน .. ไม่มากเกินไป






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥






ฉัน  ไม่เคยมีเธอ  ฉัน  ไม่เคยมีใคร  


ฉัน  ไม่มีหัวใจ   ฉัน  มันรักใครไม่เป็น


ฉัน  ไม่มีตัวตน  ฉัน  ไม่รู้ร้อนเย็น  ฉัน  ไม่มอง  ไม่อยากแลเห็นสิ่งใด


คอยเตือนตัวเองอย่างนี้  เวลาอารมณ์อ่อนไหว  


เวลาเผชิญความเหงาที่โหดร้าย  ไม่ให้ยิ่งเศร้าเมื่อขาดเธอ







♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


				
26 สิงหาคม 2547 21:55 น.

.. อ่อนไหว ..

แก้ม .. ป่อง





หากฉันห้ามได้  ..  มันก็คงไม่เกิด
จะไม่ทำให้เรื่องราวเลยเถิด  ..  จนสับสน
ระหว่างเราคงไม่ต้องทุกข์ใจ  ..  ไม่ทำให้ใคร  .. ร้อนรน
แต่ความรักมากล้น  ..  ก็เกิดขึ้นได้กับคนธรรมดา



ฉันรู้ตัวดีว่าอ่อนแอ
และทุกครั้งก็ยังพ่ายแพ้  ..  กับการเมินเฉย  ..  จนล้า
บอกตัวเองตลอดเวลาว่าฉันทนได้  ..  จะไม่สนใจอะไรเธอเลย
เพราะไม่อยากให้หัวใจได้มีโอกาสพร่ำเอ่ย  ..  คำว่ารักกับคนคุ้นเคยของใจ



และตลอดเวลา  ..  ฉันก็สัมผัสได้แค่คำว่า  ..  ปวดร้าว
ทุก ๆ ก้าวที่เดินผ่านเรื่องราว  ..  มันช่างนานยาวร้าวราน  ..  จนหม่นไหม้
ฉันเจ็บช้ำ  ..  แต่ก็ทำได้แค่พร่ำบอกตัวเองทุกคำ  ..  ว่าไม่เป็นไร
ฉันให้อภัยกับทุกสิ่งเรื่อยไป  ..  เพราะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าความรู้สึกสุดท้ายก็รักเธอ



ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนที่ต้องอดทน
หวั่นไหวอยู่บนความสับสน  ..  ที่ไม่มีทางออกให้เจอ .. ให้แก้
ฉันเจ็บช้ำรู้บ้างไหม  ..  แต่ทำอะไรไม่ได้  ..  ต้องร้าวหัวใจ อ่อนไหว  อ่อนแอ
ฉันไม่อยากมีข้อแม้  ..  จะขอก็แค่  ..  สักนิดให้หัวใจที่กำลังพ่ายแพ้  โรยรอน



หลับตา  ..  ซ่อนความเหว่ว้าในห้วงคำนึง
ซ่อนต้นเหตุของความคิดถึง  ..  ที่ไหวอ่อน
แต่ก็เหมือนยิ่งตอกย้ำหัวใจ  ..  ไม่รู้ทำไมจึงไหวรอน
ห้ามใจจนเหนื่อยอ่อน  ..  ก็ไม่อาจลบความร้าวรอน  ..  ในหัวใจ



มันยากเหลือเกิน  ..  กับการไม่รัก
เพราะมันเหนื่อยนัก  ..  กับการทำใจไม่ให้รู้จัก  ..  ทั้ง ๆ ที่ใกล้
ในเมื่อทุกครั้งที่สบตา  ..  ก็รู้ตัวว่า  ..  รักหมดหัวใจ
ใครจะว่าฉันอ่อนแอ  ..  หรือแพ้พ่าย  ..  ก็สุดแล้วแต่ใจ  ..
            เพราะฉันยอมรับว่า  ..  สุดท้ายก็ห้ามความรักไม่ได้  ..  จริง ๆ







♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥




ถ้าวันนั้น  ฉันได้เอ่ยคำนี้  สิ่งดีๆ  คงไม่จากหายไป


ดอกไม้ก็คงจะหอม  ฟ้าคงยังสดใส  ไม่เป็นไป  เหมือนอย่างวันนี้


ถ้าวันนั้น  บอกรักเธอให้หมดใจ  กอดเธอไว้  สบตากันอีกซักที


ชีวิตคงไม่มืดมน  ต้องทนทุกข์อยู่อย่างนี้


...  คงจะมี  ...  ฉันและเธอ  ...  เดินเคียงข้างกัน  ...


ต่างคนต่างรู้  ต่างคนก็รัก  กลับต้องพลัดพราก  ทั้งที่ยังผูกพัน


น้ำตาก็ยังคงเสียไป  หัวใจก็ยัง  คงร้าวราน


ไม่รู้จะมีวันไหน  ...  ที่ใจจะลืม  ..






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


				
22 สิงหาคม 2547 17:59 น.

ถึงห่างเพียงไหน .. ใจก็ใกล้เธอ

แก้ม .. ป่อง



 ll๛แก้มป่อง๛ll   



~*~กับความไกลห่าง
เธอจะรู้สึกอ้างว้าง..เดียวดายบ้างไหม
ส่วนฉันคนนี้..มีแต่ความเหว่ว้าในใจ
อาจเป็นเพราะกลัวว่าความห่างไกล..จะทำให้ใจเธอเปลี่ยนแปลง


~*~กับหัวใจที่ฉันมอบให้ไว้
มันเป็นความรู้สึกจริงจริง จากใจ..ไม่เคยเสแสร้ง
ความรัก ความผูกพัน ที่มีให้กัน..ไม่ใช่การแสดง
ถึงวันนี้หัวใจจะอ่อนแรง..แต่ก็ไม่ได้แกล้งรักเธอ


~*~กับความรักของเราในวันก่อน
ยังมีความห่วงหา..อาทรอยู่เสมอ
ถึงเวลาจะผ่าน..เนิ่นนานเพียงใด ที่ไม่ได้พบเจอ
แต่ความรู้สึกจะคงเดิมอยู่เสมอ..ว่าฉันจะรักเธอไม่มีวันเปลี่ยนใจ





♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥




 ll๛เมกกะ๛ll   




~*~กับความไกลห่าง
อย่ากังวลในความรักของฉัน 
อย่ากลัวว่ามันจะเปลี่ยนผันวันไหน 
แม้วินาทีนี้ หนทางที่มีคอยกั้นใจ 
แต่เชื่อเถอะว่าความห่างไกล ไม่มีผลอะไรให้เจอ 


~*~กับหัวใจที่ฉันมอบให้ไว้
ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าเธอสำคัญกับฉันมากแค่ไหน 
ไม่รู้ขอบเขตความรักมากน้อยที่ให้ไป 
กะเกณฑ์แค่นั้น แค่นี้ คงไม่ได้หรอกคนดี 


~*~เพราะความคงมั่น คือความคงมั่น 
ทุกอย่างในตัวของฉันยังคงเป็นฉันอยู่เสมอ 
ทุกครั้งที่หลับตา หรือการตื่นขึ้นมาของเธอ 
มั่นใจได้เสมอ ว่ารักที่พบเจอยังงดงาม ฯ






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥





ฉันรักเธอ แม้ว่าอาจจะเผลอมองใคร 

แต่ว่าไม่ได้คิด เธอนั่นแหละที่คิดมากไปรู้ไหม ยังไงฉันก็รักเธอ

เห็นฉันมองคนนี้ คนนั้นบ่อยๆ 

เป็นสิบเป็นร้อย ฉันก็มองได้ทุกคน ไม่มีปัญหา 

ฉันเผลอ ไม่ได้แปลว่ารักสักหน่อย 

อย่าพึ่งใจน้อยนะคนดีขอให้เธอ อย่าไปถือสา






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥





๛แก้มป่อง+เมกกะ๛  
   แก้ม+เมก  
				
17 สิงหาคม 2547 10:21 น.

รัก .. ร้าว 4

แก้ม .. ป่อง



นั่งมองดูตัวเองในกระจก
เรื่องเดิมๆ ก็ถูกหยิบยกขึ้นมาทุกครั้ง
ปวดร้าว .. เหงาใจ .. โดยไม่มีใครรับฟัง
อีกด้านหนึ่งของแรงใจที่พยายามหยุดยั้ง .. แต่ก็ยังไม่พอ


เหมือนไม่ใช่ตัวเอง
ภาพของคนที่คว้างเคว้ง .. มองดูตัวเองทดท้อ
แววตาหมองเศร้าที่ยังกอดเข่า .. เฝ้ารอ
รอยร้าวที่เกิดก่อ .. ก็เพราะรอยท้อของใจ


ทำไมไม่เลือกที่จะจากลา
กลับปล่อยให้ใจไร้ค่า .. ปวดปร่าจนหมองไหม้
ต้องร้อนรุ่ม .. ถูกเกาะกุมด้วยสนิมในใจ
สักครั้งอดทนกับความร้าวราน .. มันคงไม่ทรมานจนขาดใจ
        ..  อดทนไม่นานเท่าไหร่  ..  ก็จะชนะหัวใจตัวเอง  ..







♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥






อยู่ๆ กันไปไม่มีความหมาย  ฉันก็เบื่อ  เธอก็หน่าย  

แล้วจะทนบีบคั้นกันไปทำไม  

แรกๆ ก็ดูว่าคงจะสดใส  ท้ายก็แอบ  ปันหัวใจ  

ต่างใช้อารมณ์ส่วนตัวจนเกิดปัญหา  

รักเราเก่าไป  หัวใจของฉันและเธอคงชินและชา  

หากวันนี้ไม่มีน้ำตา  รักเราจบเอง  

เหมือนเพลงที่มันหมดหวานตามกาลเวลา  

จะเหนี่ยวรั้งสองเรากลับมาก็คงป่วยการ  

ปวดใจ  ความรักไม่คืนกลับมา  อยู่ไปก็เสียเวลา  ไม่ต้องทนไปเพื่อใคร  

หากฝืนก็มีแต่ทำร้ายใจ  ต่างคนก็มีคนใหม่ 

พอเถอะพอ  จากนี้มีคนละเส้นทาง   








♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้ม .. ป่อง