9 กุมภาพันธ์ 2547 22:13 น.
แก้ม .. ป่อง
เป็นที่รวมความรักงามอักษร
รวมกาพย์กลอนโคลงฉันท์เพื่อสรรค์สร้าง
สืบศักดิ์ศรีกวีไทยไม่จืดจาง
เป็นแนวทางมธุรสบทประพันธ์
ประดุจโลกที่รวมร่วมชีวิต
รวมความคิดอิสระพร้อมจะฝัน
มากน้ำใจไมตรีมีต่อกัน
คือโลกวรรณศิลป์จินตนา
ไม่มีไฟสงครามคอยลามลุก
ไม่มีทุกข์ฉ้อฉลจากคนป่า
ไม่มีโลภโกรธหลงและสงกา
ไม่มีฟ้าหรือดินกั้นแบ่งชั้นชน
มีความรักสามัคคีเป็นที่ตั้ง
มีความหวังเรืองรองไกลหมองหม่น
มีความสุขจิตใจไร้กังวล
มีเพียงมนต์น้ำหมึกจารึกรอย
รินคำกรองพร้องเพราะเสนาะโสต
ชนปราโมทย์เมื่อรับสดับถ้อย
รักกวีมีมนต์ใช่คนดอย
ใช่คนถ่อยชั่วช้าปัญญาทราม
เด่นในโลกวรรณศิลป์ระบิลชื่อ
ย่อมเป็นสื่อชวนชักให้ทักถาม
คมปากกาปรากฏทั้งยศนาม
สง่างามเพราะวรรณศิลป์น่ายินดี
หน้าส่วนตัว
901
