22 สิงหาคม 2547 17:59 น.

ถึงห่างเพียงไหน .. ใจก็ใกล้เธอ

แก้ม .. ป่อง



 ll๛แก้มป่อง๛ll   



~*~กับความไกลห่าง
เธอจะรู้สึกอ้างว้าง..เดียวดายบ้างไหม
ส่วนฉันคนนี้..มีแต่ความเหว่ว้าในใจ
อาจเป็นเพราะกลัวว่าความห่างไกล..จะทำให้ใจเธอเปลี่ยนแปลง


~*~กับหัวใจที่ฉันมอบให้ไว้
มันเป็นความรู้สึกจริงจริง จากใจ..ไม่เคยเสแสร้ง
ความรัก ความผูกพัน ที่มีให้กัน..ไม่ใช่การแสดง
ถึงวันนี้หัวใจจะอ่อนแรง..แต่ก็ไม่ได้แกล้งรักเธอ


~*~กับความรักของเราในวันก่อน
ยังมีความห่วงหา..อาทรอยู่เสมอ
ถึงเวลาจะผ่าน..เนิ่นนานเพียงใด ที่ไม่ได้พบเจอ
แต่ความรู้สึกจะคงเดิมอยู่เสมอ..ว่าฉันจะรักเธอไม่มีวันเปลี่ยนใจ





♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥




 ll๛เมกกะ๛ll   




~*~กับความไกลห่าง
อย่ากังวลในความรักของฉัน 
อย่ากลัวว่ามันจะเปลี่ยนผันวันไหน 
แม้วินาทีนี้ หนทางที่มีคอยกั้นใจ 
แต่เชื่อเถอะว่าความห่างไกล ไม่มีผลอะไรให้เจอ 


~*~กับหัวใจที่ฉันมอบให้ไว้
ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าเธอสำคัญกับฉันมากแค่ไหน 
ไม่รู้ขอบเขตความรักมากน้อยที่ให้ไป 
กะเกณฑ์แค่นั้น แค่นี้ คงไม่ได้หรอกคนดี 


~*~เพราะความคงมั่น คือความคงมั่น 
ทุกอย่างในตัวของฉันยังคงเป็นฉันอยู่เสมอ 
ทุกครั้งที่หลับตา หรือการตื่นขึ้นมาของเธอ 
มั่นใจได้เสมอ ว่ารักที่พบเจอยังงดงาม ฯ






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥





ฉันรักเธอ แม้ว่าอาจจะเผลอมองใคร 

แต่ว่าไม่ได้คิด เธอนั่นแหละที่คิดมากไปรู้ไหม ยังไงฉันก็รักเธอ

เห็นฉันมองคนนี้ คนนั้นบ่อยๆ 

เป็นสิบเป็นร้อย ฉันก็มองได้ทุกคน ไม่มีปัญหา 

ฉันเผลอ ไม่ได้แปลว่ารักสักหน่อย 

อย่าพึ่งใจน้อยนะคนดีขอให้เธอ อย่าไปถือสา






♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥





๛แก้มป่อง+เมกกะ๛  
   แก้ม+เมก  
				
17 สิงหาคม 2547 10:21 น.

รัก .. ร้าว 4

แก้ม .. ป่อง



นั่งมองดูตัวเองในกระจก
เรื่องเดิมๆ ก็ถูกหยิบยกขึ้นมาทุกครั้ง
ปวดร้าว .. เหงาใจ .. โดยไม่มีใครรับฟัง
อีกด้านหนึ่งของแรงใจที่พยายามหยุดยั้ง .. แต่ก็ยังไม่พอ


เหมือนไม่ใช่ตัวเอง
ภาพของคนที่คว้างเคว้ง .. มองดูตัวเองทดท้อ
แววตาหมองเศร้าที่ยังกอดเข่า .. เฝ้ารอ
รอยร้าวที่เกิดก่อ .. ก็เพราะรอยท้อของใจ


ทำไมไม่เลือกที่จะจากลา
กลับปล่อยให้ใจไร้ค่า .. ปวดปร่าจนหมองไหม้
ต้องร้อนรุ่ม .. ถูกเกาะกุมด้วยสนิมในใจ
สักครั้งอดทนกับความร้าวราน .. มันคงไม่ทรมานจนขาดใจ
        ..  อดทนไม่นานเท่าไหร่  ..  ก็จะชนะหัวใจตัวเอง  ..







♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥






อยู่ๆ กันไปไม่มีความหมาย  ฉันก็เบื่อ  เธอก็หน่าย  

แล้วจะทนบีบคั้นกันไปทำไม  

แรกๆ ก็ดูว่าคงจะสดใส  ท้ายก็แอบ  ปันหัวใจ  

ต่างใช้อารมณ์ส่วนตัวจนเกิดปัญหา  

รักเราเก่าไป  หัวใจของฉันและเธอคงชินและชา  

หากวันนี้ไม่มีน้ำตา  รักเราจบเอง  

เหมือนเพลงที่มันหมดหวานตามกาลเวลา  

จะเหนี่ยวรั้งสองเรากลับมาก็คงป่วยการ  

ปวดใจ  ความรักไม่คืนกลับมา  อยู่ไปก็เสียเวลา  ไม่ต้องทนไปเพื่อใคร  

หากฝืนก็มีแต่ทำร้ายใจ  ต่างคนก็มีคนใหม่ 

พอเถอะพอ  จากนี้มีคนละเส้นทาง   








♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


				
15 สิงหาคม 2547 21:38 น.

รัก .. ร้าว 3

แก้ม .. ป่อง




ฉันไม่ได้อยากพ่ายแพ้
แต่ทั้งหมดที่อ่อนแอ  ...  ก็เพราะเธอเท่านั้น
เป็นเธอจะทนได้ไหม  ...  กับคนที่ตั้งใจทำร้ายกัน
ทุกถ้อยคำมีแต่ตอกย้ำ  ...  ทำร้ายใจ


ไม่หมดรัก  ...  แต่ต้องจากลา
เจ็บจนล้า  ...  อยู่ไปก็ไม่ได้ทำให้ฉันดูมีค่า  ...  ขึ้นมาได้
ที่ทนอยู่จนวันนี้  ...  คิดว่าสักวันคงมีที่เธอเข้าใจ
แต่รักที่ทุ่มเทไปเท่าไหร่  ...  ก็สูญสลายไปเท่ากัน


ไม่มีอะไรซึมสู่ใจเธอ
ที่ผ่านมาฉันก็แค่คนเพ้อสักคน  ...  ที่เธอพบเจอเท่านั้น
ไม่ได้มีค่าอะไรให้ต้องใส่ใจ  ...  ไม่สำคัญ
ทั้งหมดก็แค่เศษความฝัน  ...  ความรักที่ฉันคิดว่าจะเจอ


แต่จากวันนี้จะจบลงทุกอย่าง
แม้จะดูไร้ร้าง  ...  ก็จะไม่ปล่อยให้หัวใจที่เหลือเบาบางต้องเก้อ
จะอยู่ให้ไกลกัน  ...  ไม่มีอีกแล้วคืนวัน  ...  ของฉันและเธอ
แม้ต้องทนปวดใจพร่ำเพ้อ  ...  แต่ก็ยังดีกว่าปล่อยให้เธอ  ...  รังแก








♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥






ปลายทางที่ฉันรอเธอ .. ที่สุดก็จบตรงนี้  

ไปดีเถอะนะคนดี .. ไม่ต้องคิดอะไร  

เข้าใจว่าวันเวลาทำให้คนเปลี่ยนไป  

ฉันก็คงไม่คิดโทษใคร .. อยู่แล้ว .. อย่าห่วงเลย  

อยากขอบใจที่เคยรักฉัน .. ที่เคยร่วมทางกันมา  

ต้องขอบใจได้ทำให้รู้ว่าไม่ต้องรอ  

เจ็บยังไงต้องทนรับไว้ .. ให้เราจบแค่นี้พอ  

จากวันนี้ฉันก็จะขอ .. ให้โชคดี .. 

เวลาทุกวินาที .. ต่อไปคงหมดความหมาย  

จะเร็วจะช้ายังไง .. เธอก็คงไม่มา .. 

เมื่อมันไม่เหลืออะไร .. เมื่อเธอไม่กลับมาหา  

ฉันก็คงต้องใช้เวลาที่เหลือ .. เพื่อลืมเธอ ..







♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


				
14 สิงหาคม 2547 17:07 น.

รัก .. ร้าว 2

แก้ม .. ป่อง




ไม่ได้ร้องไห้ .. ไม่ได้แปลว่าไม่อ่อนแรง
แต่บางครั้งความกล้าแกร่ง .. ก็ต้องยืนอยู่บนรอยยิ้มให้ไหว
ไม่ได้เหนี่ยวรั้ง .. ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึกอะไร
แต่บางครั้งเรื่องราวใดๆ .. ก็ต้องการความเงียบไร้ .. เพื่อทบทวน


นิ่ง .. แต่หัวใจยังเคลื่อนไหว
เต้นเป็นจังหวะหม่นไหม้ .. ใกล้แตกเป็นเสี่ยงส่วน
หากแต่ในวันไร้ค่า .. ฉันรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
ถ้าทำให้เธอสุขใจอย่างครบถ้วน .. ความปวดร้าวก็ล้วน .. ไม่สำคัญ


ยิ้ม .. เพราะน้ำตากำลังไหล
นิ่ง .. เพราะหัวใจกำลังไหวสั่น
จากไปเถอะคนดี .. หากวันนี้ไม่มีความผูกพัน
สิ้นสุดแล้วทุกความฝัน .. เรื่องราวหลังจากนั้น .. ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน .. คนเดียว










♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥








ถ้าสิ้นความเจ็บปวดในรักครั้งนี้ 

ชีวิตของเธอก็คงพอจะมีคุณค่า

ตอนนี้ให้เธอเอนตัว .. เอนใจ .. พักสายตา 

เพื่อจะตื่นขึ้นมา .. แล้วพบกับท้องฟ้า .. ที่สวยงาม

หนุนตักแก้มนะเดียร์ .. เพื่อนคนนี้ .. ทำอะไรให้ได้ไม่มากกว่านี้แล้ว

ในทุกๆ ความเข้มแข็ง .. เดียร์ต้องสร้างมันขึ้นมาเอง

แก้มจะคอยเป็นกำลังใจ .. คอยอยู่ใกล้ๆ .. เป็นทุกๆ อย่าง .. สำหรับเพื่อน

วันนี้ร้องไห้ให้พอ .. แล้วพรุ่งนี้ .. เราจะยิ้มให้กับทุกๆ สิ่ง .. ด้วยกัน









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥








อย่ากลับไปหาเขาอีกเลย .. ถ้าเขาไม่ต้องการ

สิ่งที่เขาได้ทำ .. มันเกินให้อภัย 

อย่ากลับไปรักเขาอีกเลย .. แม้เพียงสักครึ่งใจ

จดและจำเอาไว้ .. ขาดเขาไปสักคน .. ไม่ตาย









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥




				
12 สิงหาคม 2547 21:21 น.

รัก .. ร้าว

แก้ม .. ป่อง





สัมผัสได้แต่ความรู้สึกของใจ .. ที่ปวดปร่า
ยามหลับตาภาพวันคืนเก่าที่มีค่า .. กำลังเลือนหาย
มันสั่นไหว .. พยายามไขว่คว้าไว้อย่างแสนเสียดาย
แต่ความรักก็เปราะหักได้ง่ายดาย .. เหลือเกิน


ทั้ง ๆที่ถนอมความรักไว้อย่างรู้คุณค่า
สร้างทุกสิ่งเพื่อวันข้างหน้าแต่ได้กลับมาแค่วันเวลา .. ห่างเหิน
เจ้าของหัวใจรู้บ้างไหม .. กำลังมีใครหวั่นไหวเหลือเกิน
ได้โปรดอย่าสร้างความโหดร้ายบนเส้นทางเดิน .. มันเกินทำใจ


มองความรักอย่างปวดร้าว
อยากจะก้าวไปหา .. ไม่หวั่นแม้ว่าหนทางข้างหน้าจะยาวไกลแค่ไหน
แต่สิ่งที่เห็นอยู่ความรักที่เฝ้าดู .. ไม่เหลืออะไร
ต่อให้แรงใจอีกมากมายแค่ไหน .. ก็ไม่อาจไขว่คว้าไว้ .. ให้รักกลับมา


มีเพียง .. เสียงของลมหายใจ
มันรวยริน .. อ่อนไหว .. ตามความรู้สึกของใจ .. ที่เจ็บล้า
มองความรักโบยบินไป .. รินความปวดใจให้ไหลออกมา
ความรักที่สร้างอย่างเหนื่อยล้า .. เหลือเพียงแค่หยดน้ำตา .. ที่ไม่เหลือค่าอะไร






,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., _,.-:*``*:-.,







อดทนไว้ .. ชีวิตก็เป็นอย่างนี้

อย่ายอมแพ้ .. คนที่แพ้ไม่ได้อะไร

ความรัก .. นั้นก็ยังเคยทำให้เธอต้องปวดร้าว .. จริงมั้ย

ชีวิต .. นั้นก็มีบางที .. ที่ทำให้เจ็บช้ำ .. หัวใจ   







,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., _,.-:*``*:-.,



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้ม .. ป่อง