18 กันยายน 2547 11:41 น.

.. น้ำตาลทราย 2 ..

แก้ม .. ป่อง








ในยามที่ใจ .. รุ่มร้อน
เธอเป็นดังสายลมอ่อน .. พัดไหว
ให้หัวใจฉ่ำเย็น .. คอยเป็นกำลังใจ
และเธอก็คืออุ่นไอ .. ในวันที่เหน็บหนาว .. เหลือทน


ทั้งหมดก่อตัว .. เป็นความรัก
ให้ฉันได้รู้จัก .. ในเหตุผล
ว่าเพราะอะไรจึงอุ่นใจ .. เมื่อพบใคร .. บางคน
และเขาคนนั้นก็มีอิทธิพล .. เหนือสิ่งอื่นใด


ฉันตกหลุมรัก .. ผู้ชาย .. คนนี้ ..
ผู้ชายแสนดี .. ที่ทำให้ฉัน .. หวั่นไหว
จุดประกายความรู้สึกดี .. ที่ฉันไม่เคยมีให้ .. กับใคร
ให้เธอได้ครอบครองหัวใจ  .. .. รับความรักของฉันไว้ .. อยู่กับเธอ 








♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥









อยากจะมีใคร  ใครซักคนนึง  ที่เมื่อไหร่  คิดถึงก็โทรมาหา


ก่อนจะนอนทุกๆ คืน  ก็ยังมีข้อความมา  ให้ทุกคืน  ได้ชื่นใจ


เป่าเทียนกัน  ทุกวันเกิด  14  กุมภา  ก็ต้องมีดอกไม้  


เอื้อมมือมาคอยแตะตัว  ห่วงฉัน  เมื่อไม่สบาย  


จะไปไหน .. ก็คอยเป็นห่วง .. ทุกครั้ง


และใครคนนั้น  จะมีหรือเปล่า  หนึ่งคนที่แสนดี  


และหากว่ามี  จะเป็นเธอได้ไหม  ที่ต้องการคนอย่างฉัน  ใกล้ๆ


หนึ่งคนที่รู้ใจ  อยากให้เขานั้น  เป็นเธอ   









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥









                         เมื่อวานนี้ .. ในตอนที่เรานั่งคุยกัน ..


            ฉันสังเกตุเห็น .. ว่าหน้าคุณออกจะแดงๆ .. 


                   .. ขอเข้าข้างตัวเองแล้วกันนะ .. ว่าคุณน่ะอาย ..


     .. และในบางครั้ง .. ฉันก็แอบเห็น .. คุณแอบมองหน้าฉันด้วย .. ใช่มั้ย


                                .. การเข้าข้างตัวเอง .. แล้วมีความสุข ..


             ..  ก็ทำไปเถอะ .. 


                       .. เพราะมัน .. ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนซักหน่อย .. นี่นา .. 


            .........     ว่ามั้ย?    ......... 











                                         ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤


				
16 กันยายน 2547 19:24 น.

.. น้ำตาลทราย ..

แก้ม .. ป่อง






ปกติจะมีคำว่าคิดถึง
กับแววตาลึกซึ้ง .. ทุกครั้ง .. ที่เจอหน้า
ดอกไม้ดอกเล็กๆ .. ที่ติดมือมา
แทนความรู้สึก .. ห่วงหา .. ในหัวใจ


และแล้ว .. เวลา .. ก็ผ่านพ้น 
หัวใจของใครหลายคน .. อาจหวั่นไหว
แต่สำหรับเธอ .. ไม่มีสักสิ่ง .. ที่เปลี่ยนไป
ทุกคำหวาน .. และดอกไม้ .. ยังให้กัน


สิ่งที่เปลี่ยนไป .. กับวันเวลา
จึงเป็นความผูกพันอันมีค่า .. ของเธอ .. ฉัน
แน่นแฟ้น .. มั่นคง .. มากขึ้นทุกวัน
เพราะเธอยังมีหัวใจให้กัน .. และฉันก็ยังรักเธอ ..  










♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥








คือเรื่อง .. มหัศจรรย์ .. ที่เราได้พบกัน 


คือเรื่อง .. มหัศจรรย์ .. ที่ฉันได้รักเธอ


คือเรื่อง .. มหัศจรรย์ .. ที่สุดที่ฉัน .. เคยได้เจอ 


วันที่ฉันบอกรักเธอ เหมือนฉันได้เจอทุกสิ่ง 


เหมือนฉันได้พบความจริงในหัวใจ


ฉันจะยืนอยู่ข้างเธอ นับตั้งแต่นี้ไป และจะไม่ไปไหน









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥










     ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤


     .. กาด๊อก .. กาแด๊ก ..



				
15 กันยายน 2547 20:48 น.

.. ผูกพัน .. อุ่นไอ .. สายลม ..

แก้ม .. ป่อง






ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม


ฉัน .. ก็เป็นแค่ฉัน
มีเพียงความผูกพัน .. ให้ห่อห่ม
อาจไม่งดงาม .. ไร้คำชื่นชม
แต่ยืนอยู่ในโลกกลมๆ .. ด้วยหัวใจ


ใช้ชีวิตเทียบเพียง .. ผืนหญ้า
ไม่มากมายคุณค่า .. ใต้ฟ้าใหญ่ ..
สิ่งของ .. อาจให้เธอครอบครองไม่เท่าใคร
แต่ฉันมั่นใจ .. ไม่มีใครรักเธอได้ .. เท่าหัวใจฉัน 









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥







นี่คือสิ่งสำคัญ .. ที่เรายังอยู่ด้วยกัน

สิ่งอื่นใดนั้น .. มันยังไม่มาถึง 

บอกได้แค่นี้ .. จะรักหมดทั้งใจ .. ที่มี 

ให้มันตราตรึง .. อยู่ในใจเพื่อไปถึง .. วันลาจาก .. 









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥














     มีคุณในโลกนี้ .. อะไรๆ .. ก็ดูดี .. ในสายตา

                   มีคุณ .. ในความ .. ห่วงหา ..

         มีค่าทุกเวลา .. ที่ใช้ .. ในลมหายใจ .. 


				
14 กันยายน 2547 19:05 น.

อยากมีเธอ .. เคียงข้าง

แก้ม .. ป่อง






เพราะดวงดาวเอาใจใส่ 
ฟ้าจึงสดใส .. ในคืนหม่น
เช่นเดียวกับหัวใจ .. ใครบางคน
ที่ไม่เคยร้อนรน .. บนวันเวลา


เป็นเพราะเธอ .. เอาใจใส่
ฉันจึงอยู่ได้ .. ในโลกที่รอนล้า
เชื่อไหมคนดี .. หนึ่งชีวิตมีดวงตา
เพียงเพื่อมองหา .. คุณค่า .. ของคืนวัน


เคียงข้างกันอย่างนี้ .. ได้ไหม ..
โปรดมอบความห่วงใย .. หล่อเลี้ยง .. หัวใจฉัน
นับจากนี้ไป .. จะมีใคร .. ใกล้ๆ กัน
ฉันคงไม่อาจผูกพัน .. เพราะคุณค่าของคืนวัน .. นั้นคือเธอ .. 











♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥










อยากบอกเธอว่ารัก .. รักเธอ .. รักเธอ ..

มากขึ้นทุกที .. ไม่มีน้อยลง .. ซักวัน ..

แต่ว่าฉัน .. ไม่เคย .. ไม่เคย .. ไม่เคยพูดไป .. 

กลัวเธอไม่เหลือรักไว้ .. ให้ฉัน ..
  









♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥










ก็วันนี้ .. นู๋มีฟามสุข .. คราย .. จา .. ทาม .. มาย .. 



				
13 กันยายน 2547 10:17 น.

เชื่อ .. ในตัวฉัน

แก้ม .. ป่อง







  ...  รู้ตัวบ้างไหม  ...
ว่าความเข้าใจผิดของเธอมันทำฉันทรมานเพียงไร .. ในวันนี้ ..
ในทุกค่ำคืน .. ฉันทำได้เพียงร้องไห้ .. เพื่อจะลบลืมภาพความทรงจำที่มี
แต่เหมือนว่ายิ่งหนี .. ทุกภาพดีๆ .. ก็ยิ่งวิ่งเข้ามาหลอกหลอนที่ตรงนี้ .. ที่หัวใจ



.. ได้แต่พิมพ์ข้อความเป็นตัวหนังสือ ..
ส่วนความรู้สึกนั้นน่ะหรือ .. ไม่รู้ว่าจะถูกส่งไปถึงเธอ .. หรือไม่
กลัวเหลือเกิน .. กับความห่างเหิน .. กับการที่เธอปิดบังหัวใจ ..
จนดูเหมือนว่า .. ไม่เคยจะรับรู้อะไร .. ในสิ่งที่ฉันทำ ..



ท้อแท้ .. ทุกข์ทน .. สับสน .. เหนื่อยหน่าย ..
คนเคยรักกลับกลาย .. เป็นคนเหินห่าง .. ให้ช้ำ
แต่ฉันคนนี้ไม่เคยจะลืมซักวินาที .. ที่อยู่ในความทรงจำ ..
ทุกภาพ .. ทุกความรู้สึก .. ยังคงตอกย้ำ .. ให้หัวใจฉันมีเธอเคียงคู่กัน



หรือจะต้องให้ผู้หญิงคนนี้ .. ตายลงไป .. ต่อหน้า ..
เธอถึงจะเชื่อว่า .. ฉันรักเธอเพียงคนเดียว .. เท่านั้น ..
ไม่เคยมีใครคนไหน .. ที่ล่วงล้ำเข้าไปเลย .. ในที่ของความผูกพัน ..
ทั้งชีวิตฉันมอบให้เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น .. ไม่เคยปันให้ใคร ..



คงจะไม่มีเหตุผลอะไรดีๆ
ที่ฉันคนนี้จะสามารถอธิบายถึงเรื่องราวที่มี .. ให้เธอรับรู้ได้
ยอม .. แม้กระทั่งต้องแลกความรัก .. ด้วยทุกลมหายใจ ..
เพราะเธอคือคนเดียวที่สมองบอกว่าใช่ .. และที่สำคัญคือหัวใจ .. ฉันต้องการ ..











♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥








ลม ... ยังมีเปลี่ยนแปลงทิศทาง 
บางทีดวงจันทร์ดวงนั้น ..  ก็ทิ้งค่ำคืนให้มืดมน 
มอง ... ทะเลก็มีขึ้นลง บางทีก็มีเมฆฝน สักพักก็เปลี่ยนแปลงไป 


แต่ ... สิ่งหนึ่งที่ฉันแน่ใจ 
ไม่เคยจะเปลี่ยนไปไหน .. และไม่มีวันลดน้อยลง 
ใจ ที่มีให้เธอเท่าไหร่ ให้บอกกี่ทีกี่หน ไม่มีวันเปลี่ยนจากนี้ 


ต่อให้ฟ้ามืดไป .. ถ้าหากทุกอย่างจะแปรเปลี่ยน 
ปล่อยมัน .. แม้แสงตะวันต้องจางไป 
แต่ให้รู้ .. ให้แน่ใจ .. บางสิ่งจะอยู่ไม่ไปไหน 
สิ่งนั้น .. คือรัก .. ที่มีไว้ .. ให้เธอ 


คำ ... บางคำอาจฟังเลื่อนลอย 
คอยดูเอาเองดีไหม .. เพราะฉันมั่นใจ .. ทุกถ้อยคำ ..










♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥    ♥


  




                                                            ¤ ¤   KËÅM _ PÖÑG¹   ¤ ¤











				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้ม .. ป่อง
Lovings  แก้ม .. ป่อง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้ม .. ป่อง