26 ธันวาคม 2554 15:32 น.
แกงเขียวหวาน
บนถนนคอนกรีต...ขีดเส้นสาย
คนมากมายอยู่กันล้วนแปลกหน้า
ทั้งตึกสูงตระหง่านพานพบพา
ฉันหวังคว้าฝันไว้....ไม่นึกกลัว
สิ่งยั่วยุหยอกเอินยามเดินผ่าน
แหย่กระเซ้าดวงมานละลานทั่ว
สิ่งแปลกใหม่เห็นนั้นจิตสั่นรัว
กลิ่นรสสียวนยั่ว...เซาะขั้วใจ
รู้สึกเคลิ้มเริ่มคล้อยปล่อยมุ่งมั่น
นักเดินทางอย่างฉันเริ่มหวั่นไหว
หลงแสงสีพริ้งเพริศเตลิดไกล
เสพกลิ่นไอสิ่งแปลก..จึงแตกกอ
เมื่อเข็มทิศบิดเบือน....เคลื่อนหลงทิศ
ทางชีวิตที่เผชิญหากเดินต่อ
ความล้มเหลวโชยพัดนัดวันรอ
คอยฉันย่อตัวล้ม...ผสมโรง
ขอปรับเปลี่ยนเข็มทิศชีวิตฉัน
หากดึงดันเพื่อหวังจะดังโด่ง
ทางสายดีไม่เดินเพลินทางโค้ง
หลุดจากโพรงมืดสนิท...เปลี่ยนทิศทัน..
แกงเขียวหวาน
17 ธันวาคม 2554 10:08 น.
แกงเขียวหวาน
ใจดวงนี้นานเนิ่น...เผชิญช้ำ
อยากจำนำ....หัวใจที่ไร้ค่า
ไม่คิดแลกประเมิน...เป็นเงินตรา
ฉันขอฝากรักษา... ล้าเต็มทน
แค่จำนำหัวใจ...ใช่ขายฝาก
ช้ำมามาก...อยากพักรักหมองหม่น
ทุกโมงยามความเศร้าเข้าเวียนวน
ต้องเดินบนถนนสาย...เดียวดายนี้
ขอฝากสักสองปี...มีสิทธิ์ไหม
จะมาไถ่ถอนกลับนับวันที่
เพียงขอฝากดูแลแค่สองปี
พิจารณาช่วยที....คนหนีช้ำ
โปรดเจือจาน...วานช่วยด้วยสักครั้ง
ใจภินท์พังพบเหงา...ทุกเช้าค่ำ
ขืนเก็บไว้กับตัว...กลัวเจ็บซ้ำ
ฝากจำนำ...สองปีหนีระทม
1 ธันวาคม 2554 17:07 น.
แกงเขียวหวาน
เพราะไม่รู้เลยหนา...ว่าชอบฉัน
พึ่งจะรู้...รักกันวันที่สาย
สมองช้าล้าหลัง...ทั้งขี้อาย
ผลสุดท้าย...เธอไปไม่กลับมา
ฉันขอโทษทำไป...เพราะไม่รู้
ทุกวันอยู่..อย่างเหงาเศร้าหนักหนา
โปรดอภัยให้ฉัน..นั้นสักครา
ใจร่ำร้อง...เรียกหาอย่าไกลกัน
เพราะไม่รู้จริงๆ...สิ่งเธอให้
ซึ่งกลั่นจาก..จิตใจในรักมั่น
คอยห่วงใยไต่ถาม...ถึงทุกวัน
ทำไมฉัน...มองผ่านการกระทำ
พึ่งจะรู้ว่ารัก...ก็มักสาย
มันยากเกินอธิบาย....ใช่เหยียบย่ำ
ฉันมิได้...ตั้งใจให้เธอช้ำ
ขอบอกซ้ำทำไป.....เพราะไม่รู้
Calendar
Lovers
20 คน เลิฟแกงเขียวหวาน
หน้าส่วนตัว
3561
