ดอกเอ๋ยดอกหญ้าในป่ากว้าง อยู่เพียงลำพังก็ยังอยู่ได้ ไม่เห็นจะโศกเศร้าไปทำไม กับการจากไปของใครสักคน ก็ตัวเรานั้นยังมีค่า ยิ่งกว่าดอกหญ้าเป็นไหนไหน หญ้ายังชูดอกเด่นและช่อใบ อวดฟ้าไสยามแดดส่องตามท้องนา ในยามนี้ยังมีคนที่คอยอยู่ คอยเชิดชูคอยความหวังมิหางหาย ชีวิตนี้มีค่าต่อคนมากมาย คนจากไปเพียงเมฆหมอกมาบดบัง