10 กุมภาพันธ์ 2545 00:28 น.
เอ๋
งาน งาน งาน
สิ่งเดียวที่เธอต้องการในชีวิต
กี่วันคืน ที่เธอฝันจะยึดคิด
เหลือเวลาเพียงน้อยนิดที่ให้กัน
เงิน เงิน เงิน
ช่างยิ่งใหญ่เหลือเกินความฝัน
โลกของเธอช่างแสนเศร้าช่างเหงางัน
ไม่ต่างจากโลกของฉันที่ไม่มีเธอ
10 กุมภาพันธ์ 2545 00:14 น.
เอ๋
ก้อไม่เคยคิดมาก่อน
ว่าเธอมาย้อนมาหักหลังกันได้
เป็นเพื่อนกันมาเนิ่นนานแล้วเป็นไง
ปิ๊งป๊างเข้าให้ใช่ไหมคนดี
แต่อยากบอกว่าทำใจไม่ได้
อยากบอกว่าไม่อยากให้เธอคิดแบบนี้
อยากบอกเธอว่าให้ตัดใจเสียที
อยากบอกว่าเธอเป็นเพื่อนที่ดี
แค่นี้ก็พอ
10 กุมภาพันธ์ 2545 00:14 น.
เอ๋
เงียบหายไปก็ดี
เป็นอย่างนี้ก็สบายใจ
ไม่ต้องมาคิดเรื่องของใครๆ
ไม่อยากใส่ใจเรื่องของเธอ
ที่พูดมาประชดรู้ไหม
ความจริงในใจไม่ใช่ป็นอย่างนี้
อยากให้เธอกลับมาเหมือนเดิมซะที
อย่าทิ้งฉันคนนี้เดียวดาย
เธอจะทำได้ไหม
เพียงแค่แบ่งใจมาแค่ครึ่ง
ไม่ต้องถึงหนึ่ง
ขอแค่ครึ่งใจก็พอ
9 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
เอ๋
ฉันไม่ใช่คนอ่อนไหว
ฉันไม่ใช่คนดีเหลือล้น
ฉันไม่ใช่ใครที่คอยอดทน
ฉันไม่ใช่คนสำคัญของใครใคร
ฉันไม่มีหรอกถ้อยคำรัก
ฉันไม่มีคำทักทายที่สดใส
ฉันไม่มีดอกไม้ช่อใหญ่ๆๆ
ฉันไม่มีใครๆๆนอกจากเธอ
9 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
เอ๋
ทะเลใจ คล้ายๆ จะปั่นป่วน
คลื่นเรรวน พันพวน กวนจิตใจ
เพราะเธอ เพราะเธอ ฉันหวั่นไหว
ด้วยเพราะใจ ฉันเอง ช่างอ่อนแอ
คิดถึง คิดถึง วันผันผ่าน
เวลาหวาน เนิ่นนาน ใจพ่ายแพ้
ทะเลใจคราวนี้ คงย่ำแย่
ด้วยอ่อนแอ เพราะคลื่นรัก กระทบใจ