11 กรกฎาคม 2545 18:24 น.
เอเธนน่า
.......เหงา ฉันเหงา
คิดถึงเรื่องราวของเรา..ในวันก่อน
เคยมีคนห่วงใย ...เอื้ออาทร
คนที่เคยกู๊ดไนท์กันก่อนนอน ..ให้ฝันดี
.......วันนี้ไม่มีแล้ว................
สายตาที่ฉายแววอบอุ่น ...ของเธอคนนี้
ความรัก ความหวัง...ไม่เหลือ ไม่มี
จบแล้วสิ่งดีดี...ตั้งแต่นาทีจากนี้ไป
11 กรกฎาคม 2545 18:12 น.
เอเธนน่า
หัวโขยก โขกกำแพง มีดแทงปอด
ตีด้วยน้อต ฟาดด้วยชาม ตามด้วยไห
หนีบด้วยคีม จิ้มด้วยเกลือ ลนด้วยไฟ
ทำอย่างไร ก็ไม่หาย คิดถึง....เธอ
11 กรกฎาคม 2545 18:08 น.
เอเธนน่า
โอ้ว่านาง อ้างว่าหน่าย อายว่าน้อย
ยามรักห่าง ย่างร้อยให้ ใยรักหวน
สุดจะคิด สิทธิ์เจ้าของ สองใจควร
คนรัญจวน ครวญรั้งจำ คำรักจาง
รำพึงหมาย ร่ายพร้อมหมด รดพิษหมอง
เจ็บแล้วมอง จ้องลดหม่น จนเลือนหมาง
เหตุด้วยว่า หาใดไว้ ให้ดักวาง
จำละร้าง จางลบร่ำ จำเลิกรอย
หน้าส่วนตัว
596
