16 กรกฎาคม 2545 14:21 น.
เอเธนน่า
แม่เป็นผู้ ให้กำเนิด ให้เกิดลูก
จิตพันผูก ด้วยรัก นักจริงหนอ
พอเจ็บไข้ แม่ก็พา ไปหาหมอ
จะใคร่ขอ สิ่งใด แม่ให้มา
แม่มีเงิน หวังไว้ ให้ลูกเรียน
แม่พากเพียร ให้ลูกดี มีปัญญา
เพราะฉะนั้น เมื่อแม่ แก่ชรา
ตัวลูกหนา ควรดูแล แม่มีคุณ
16 กรกฎาคม 2545 14:09 น.
เอเธนน่า
Let it be ฉันเคยฟัง ช่างมันเหอะ
ปล่อยไปเถอะ ปล่อยดีกว่า อย่าไปสน
จะบิดธง หรือบีทเทิลส์ เกินจะทน
ไม่อยากบ่น บ่อยบ่อย ปล่อยมันไป
15 กรกฎาคม 2545 17:00 น.
เอเธนน่า
ให้คลั่งแค้นแน่นอกนรกสุม
เหมือนเพลิงรุมหุ้มจิตยากคิดหนี
เอ่ยคำไว้ให้เป็นสัตย์ต่อปฐพี
ชั่วชีวีไม่ขอพบลบจากกัน
หากเจ้านั้นอยู่ในทะเลกว้าง
จะขอร้างห่างไปอยู่ไพรสัณฑ์
หากเจ้าอยู่ใต้แสงแห่งตะวัน
ขออยู่ใต้เงาจันทร์นิรันดร์ไป
หากเจ้าขึ้นสวรรค์ไปชั้นเจ็ด
จะขอเล็ดลอดตกนรกไข
หากว่าเจ้ารายล้อมด้วยหอมใด
ขอประสาทฆานไร้ไปชั่วกัลป์
หากเจ้ามีเสียงสำเนียงเพราะ
จะเลาะโสตเอาทิ้งทุกสิ่งนั่น
หากโฉมเจ้างามงดปรากฏพลัน
ขอตานั้นบอดสิ้นด้วยยินดี
แม้นเจ้าพันผูกใจในไพรกว้าง
จะขอร้างทางมุ่งสู่กรุงศรี
แม้เจ้าแรมรอนร้างทางนที
จะเร็วรี่ไปบกทุกศกกาล
หากเป็นเจ้าสูงส่งในวงศ์ศักดิ์
จะยอมหักเป็นไพร่ไกลสถาน
หากเจ้าเป็นครุฑใหญ่ในวิมาน
อธิษฐานขอเป็นเช่นนาคี
แล้วตั้งจิตคิดไปให้ปรากฏ
คนใจคดให้ขาดกันแต่วันนี้
ดุจมีดตัดชายสไบสิ้นไมตรี
ต่อแต่นี้ไม่ขอพบประสบเจอ
14 กรกฎาคม 2545 18:45 น.
เอเธนน่า
ฉันนอนนิ่ง..อิงแอบอุ่นไอฟ้า
ฉันเห็นดวงดารากระพริบแสง
ฉันนอนเหน็บหนาวจัดลมพัดแรง
ฉันอยากแฝงกายลับลงกับดิน
ตายังมอง..ท้องฟ้ามิกล้าหลับ
ตายังจับมองทางกลางโขดหิน
ตายังจ้องมองหญ้าน้ำตาริน
ตายังมิยอมสิ้นกลิ่นไอดาว
13 กรกฎาคม 2545 16:39 น.
เอเธนน่า
เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยแม้หมูหมาไม่มามอง