22 กรกฎาคม 2545 21:10 น.
เอเธนน่า
เป็นความรักความหลังครั้งสุดท้าย
ดุจชีพมอดวอดวายมลายสิ้น
เชือดหัวอกเยินยับลงกับดิน
ที่หลั่งรินเป็นเลือดเนื้อระเรื่อแดง
ใจที่ดำซ้ำกรีดเหมือนมีดจ้วง
ด้วยลมลวงบ่วงถักรักเคลือบแฝง
อาบปวดร้าวด่าวดิ้นเจียนสิ้นแรง
ฤทัยแกร่งก็หักทับลงพับคา
รักที่เลือนจะเฉือนช้ำทำเป็นหรีด
แผลถูกกรีดจะรีดออกเพื่อบอกว่า
รักแชเชือนมันเลือนลดหมดอุรา
ทุกวาจาจะจดร้อยเป็นถ้อยคำ
ความรักหักอีกครั้งชีพยังอยู่
ไว้รอผู้ลงดาบมาสาปซ้ำ
จะเก็บใจให้ดีอย่างที่ทำ
เผื่อจะย้ำรันทดจนหมดลม
พุ่งมาเถิดหอกใจที่ไร้รัก
เล็งให้ปักตรงกลางร่างขื่นขม
เอาให้สอดมอดมลายกายระทม
ฤทัยตรมเสียบให้มิดอย่าผิดเชียว
22 กรกฎาคม 2545 21:09 น.
เอเธนน่า
เธอเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้
เธอเป็นอยู่อยู่อย่างไรก็ไม่เห็น
โหนรถเมล์ใกล้กันทุกวันตอนเย็นๆ
ต้องทนเหม็นเต่าเธอทุกทีเอย
22 กรกฎาคม 2545 21:04 น.
เอเธนน่า
ปลาร้าปลาแดด
ปลาแรดไม่เกี่ยว
ซื้อหามาเชียว
ปรุงชิมลิ้มลอง
แล้วดูดแล้วอม
ปลาต้มเต็มท้อง
ปากก็เนืองนอง
ด้วยผองน้ำปลา
มือก็จับฉีก
ก้างหลีกจนอ้า
เล็มเนื้อเถือมา
จนท้องร้องเรอ
แม่ค้าปลาเจ่า
นั่งเฝ้าอย่าเผลอ
ไว้แอบมาเจอ
อย่าเหม่อลืมมอง
เนื้อปลาพาเริ่ม
ฉ่ำเยิ้มพุงท้อง
เปรี้ยวเฝื่อนน่าลอง
จับจองเหมาเลย
22 กรกฎาคม 2545 21:02 น.
เอเธนน่า
ฉันรักเธอที่ใจหาใช่หน้า
ฉันรักเธอเพราะที่มาใช่ตาเห็น
ฉันรักเธอใช่เพราะเธอหน้าเป็น
ฉันรักเธอเพราะเห็นในความดี
22 กรกฎาคม 2545 20:59 น.
เอเธนน่า
ค่ำคืนของเธอนั้น
จะเป็นยังไงกันฉันไม่รู้
แต่ทุกค่ำคืนที่ฉันเป็นอยู่
เด็กอนุบาลยังรู้...ว่าคิดถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
670
