รักบ้านกลอน

เอื้ออารมณ์

เหตุด้วยรักเรียงร้อยถ้อยสัมผัส
กลั่นกรองจัดแบ่งวรรคอักษรศิลป์
เฝ้าพินิจลิขิตเป็นอาจิณ
หมายอยู่ถิ่นวงศ์วานวรรณกรรม

ด้วยแรงรักปักใจจึงหมายมุ่ง
หวังผดุงวรรณศิลป์ที่งามล้ำ
ให้คงอยู่คู่ไทยเป็นประจำ
จึงสรรคำเพื่อสร้างสรรค์บทกวี

ทั้งโคลงกลอนกาพย์ฉันท์ก็เพียรฝึก
เฝ้าตรองตรึกตระเตรียมอักษรศรี
เรียบเรียงถ้อยร้อยคำเป็นบทกวี
หวังได้มีลำนำเพราะเสนาะสำนวน

จึงจำต้องหาบ้านเพื่อพำนัก
ไว้เป็นหลักพึ่งพิงมิผันผวน
หวังมีมิตรนักกลอนตามกระบวน
ไว้ทบทวนแก้ไขคำลำนำกลอน

ฉันจึงรักบ้านกลอนแต่แรกเริ่ม
มิตรพูนเพิ่มกำลังใจไม่ถ่ายถอน
ช่วยชี้แนะคำผิดทุกวรรคตอน
เอื้ออาทรอักษรศิลป์จึงงดงาม

เหตุด้วยรักเรียงร้อยถ้อยสัมผัส
บรรจงจัดแบ่งคำแสนวาบหวาม
เกรงลำนำไม่ไพเราะเสนาะความ
สำนวนทรามไม่สวยสมคำกวี

เมื่อมาอยู่บ้านกลอนอบอุ่นจิต
เพียรลิขิตลำนำตามวิถี
มิตรมากมายกำลังใจก็มากมี
ด้วยเหตุนี้ฉันจึงรัก บ้านกลอน

เอื้ออารมณ์
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๔