24 พฤษภาคม 2552 21:59 น.
เอื้ออารมณ์
ณ ริมทางกลางกรุง
ต่างหมายมุ่งดุ่มเดินด่วน
เร่งถีบเท้าก้าวล้วน
ตามขบวนรถประจำทาง
ณ บนรถโดยสาร
มีเหตุการณ์ขึ้นบางอย่าง
เบียดเสียดแน่นตรงกลาง
คือหนทางที่ขึ้นลง
ณ บนรถเมล์แดง
เห็นคนแข่งแย่งแล้วปลง
คนกรุงยุ่งยืนยง
เช้าเย็นส่ง รับลูกตน
ณ ริมทางกลางกรุง
ความเฟ้อฟุ้งมีมากล้น
ซื้อ ค้า ริมทางบน
ขอบถนนทั่วทั้งเมือง
ณ กรุงเทพฯเมืองแมน
ในดินแดนที่รุ่งเรือง
ผู้คนใช้เงินเปลือง
เพราะทุกเรื่องต้องใช้เงิน
ณ เมืองหลวงของไทย
ศิวิไลซ์ไม่เก้อเขิน
แต่ช่างยุ่งเหลือเกิน
ไม่เพลิดเพลินพาสุขใจ.
21 พฤษภาคม 2552 22:55 น.
เอื้ออารมณ์
พระจันทร์จางแสงนวลเมื่อเมฆหม่น
ลอยเกลื่อนกล่นกลางฟ้าพาให้หมอง
สายลมแรงพัดผ่านตามครรลอง
ฉันนั่งมองเพลิดเพลินจำเริญใจ
เมื่อเมฆลอยผ่านดวงจันทร์เพ็ญ
แสงนวลเร้นสาดแสงส่องไปได้
แสงเป็นสายฉายแสงอย่างเร็วไว
ก่อนเมฆก้อนใหญ่จะปิดบังจันทรา
พระจันทร์จางแสงนวลชวนให้ฝัน
เพ้อรำพันพร่ำเพรียกร้องเรียกหา
ธรรมชาติแสนงามวิไลตา
สร้างจินตนาการไกลในอารมณ์
เมื่อธรรมชาติดลใจให้เพ้อฝัน
อารมณ์อันละเมียดละไมเริ่มผสม
เป็นบทกลอนเห่กล่อมด้วยคำคม
เมื่อนั่งชมแสงศศิธรที่อ่อนแรง
17 พฤษภาคม 2552 21:07 น.
เอื้ออารมณ์
หยิบปากกามาเขียนกลอนสะท้อนจิต
ด้วยความคิดไม่ไหลหลั่งดั่งใจหวัง
จะถักทอถ้อยความต้องหยุดยั้ง
เพราะฉันยังสรรสร้างคำมาไม่ดี
จะเรียงร้อยลำนำเป็นกลอนรัก
ต้องหยุดพักเขียนก่อนในตอนนี้
เก็บอักษรผูกเรียงเลี่ยงวลี
ก็ยังมีติดขัดสำบัดสำนวน
หยิบปากกามาเขียนกลอนสะท้อนจิต
ด้วยความคิดติดขัดจัดกระบวน
เป็นภาษาอักษรศิลป์ถิ่นที่ล้วน
นักกลอนที่ครบถ้วนแววกวี
หยิบปากกามาเขียนเป็นกลอนกานท์
ด้วยความหาญฮึกเหิมอย่างเต็มที่
แม้สำนวนกลอนนั้นจะไม่ดี
ใจเต็มปรี่ที่กลั่นกลอนมาจากใจ
14 พฤษภาคม 2552 20:43 น.
เอื้ออารมณ์
ทางออกทางการเมือง
คงเป็นเรื่องที่ยากนัก
หากไทยไม่ตระหนัก
ซึ่งความรักสามัคคี
ทางออกทางการเมือง
ความขุ่นเคืองอาจไม่มี
หากลดความตระหนี่
กันตรงที่เห็นแก่ตัว
ทางออกทางการเมือง
อาจเป็นเรื่องไม่หมองมัว
หากไม่เที่ยวสุมหัว
ล้างความชั่วให้กับใคร
ทางออกทางการเมือง
ต้องหนุนเนื่องด้วยหัวใจ
ถือชาติเป็นหลักใหญ่
เพื่อผองไทยประชาชน
ทางอกทางการเมือง
อาจไม่เปลืองความสับสน
หากไม่ใช้เล่ห์กล
หลอกผู้คนจนวุ่นวาย
ทางออกทางการเมือง
อาจเป็นเรื่องที่ง่ายดาย
ทุกคนมีจุดหมาย
ไม่ทำลายประเทศตน ฯ
12 พฤษภาคม 2552 23:27 น.
เอื้ออารมณ์
ในโลกนี้มีอะไรที่มั่นคง
ยังดำรงรูปร่างอย่างที่เห็น
ไม่แปรเปลี่ยนสถานะที่เคยเป็น
ยังโดดเด่นดังเดิมที่มีมา
อันผืนฟ้าสีครามที่กว้างใหญ่
ยังคงไม่สวยงามตามปรารถนา
มีมวลเมฆหลากสีลอยไปมา
ลดคุณค่าท้องฟ้าที่งดงาม
ดวงอาทิตย์เปรียบดั่งเจ้าจักรภพ
ในระบบดาวเคราะห์แห่งสนาม
พลังแรงดึงดูดบริวารทุกยาม
ยังครั่นคร้ามกาลเวลาพาเปลี่ยนแปลง
อันพื้นน้ำท้องทะเลกว้างกว่ากว้าง
ยังเป็นหนทางคนเดินเกือบทุกแห่ง
ในขั้วโลกมีธารน้ำแข็ง
ยังทนแรงกระทำของมนุษย์ไม่ได้
ในโลกนี้มีอะไรที่มั่นคง
ยังยืนยงยืนหยัดอย่างยิ่งใหญ่
ไม่ผันแปรตามกาลที่เป็นไป
ยังเกรียงไกรโดดเด่นเหมือนอย่างเคย
เรามนุษย์ปุถุชนคนเดินดิน
ชีพไม่สิ้นจึงดิ้นรน ใช่ไหมเอ่ย
เพื่อพิทักษ์เรือนกายที่คุ้นเคย
กระไรเลยจึงเบียดเบียนกันและกัน
ในโลกนี้มีอะไรที่มั่นคง
ไม่สูญสิ้นดับลงเป็นแม่นมั่น
ยังยืนหยัดอยู่ยืนทุกคืนวัน
ไม่แปรผันเป็นอื่นหลายหมื่นปี
ในโลกนี้มีอะไรที่มั่นคง
ยังดำรงรูปร่างอยู่อย่างนี้
ไม่แปรเปลี่ยนสถานะที่เคยมี
ตามวิถีครรลองของจักรวาล ฯ