27 สิงหาคม 2551 19:40 น.
เอื้ออารมณ์
รักรักใครใจใจหวั่นฉันฉันคิด
กลัวกลัวจิตติดติดบ่วงห่วงห่วงหา
แอบแอบพร่ำเพ้อเพ้อไปทุกทุกครา
หวังหวังว่าจะจะไม่ให้ให้ตรม
รอรอรักจากจากหญิงจริงจริงนะ
หมายหมายจะมีมีรักที่ที่สม
ตั้งตั้งใจใฝ่ใฝ่ฝันเพียงเพียงชม
รักรักสมใจใจปองสองสองใจ ฯ
21 สิงหาคม 2551 21:36 น.
เอื้ออารมณ์
ใฝ่ฝันวัน คืนใด วันฝันใฝ่
ช่วยให้ใจ มีรัก ใจให้ช่วย
รวยรักที่ กลางจิต ที่รักรวย
รอคนสวย บอกรักด้วย สวยคนรอ
รักมีเมื่อ ปองใจภักดิ์ เมื่อมีรัก
ต่อเติมตัก รักไว้ ตักเติมต่อ
ขอมีรัก ภักดี รักมีขอ
หวังใจรอ คนรัก รอใจหวัง
จริงใจจาก ฤทัยหมาย จากใจจริง
หวังเพียงพิง อิงแอบ พิงเพียงหวัง
นั่งใจกลาง นางน้อง กลางใจนั่ง
ในทรวงทั้ง กมล ทั้งทรวงใน ฯ
9 สิงหาคม 2551 07:59 น.
เอื้ออารมณ์
แม่จ๋า คำเรียกนี้ช่างคุ้นหู
ก็รับรู้เสียงเพรียกร้องเรียกหา
แต่แม่ลาลับแล้วเหลือวิญญาณ์
อยู่เมืองฟ้าเมืองบนคนทำดี
ลูกเอ๋ย เจ้าได้ยินเสียงแม่บ้างไหม
กู่ก้องไกลจากสวรรค์ชั้นฟ้านี่
เพียงเพื่อบอกด้วยรักจากฤดี
ว่าแม่นี้อยู่ดีที่เมืองบน
ลูกเอย อยู่พิภพพื้นดินถิ่นมนุษย์
ความบริสุทธิ์แห่งใจให้ฝึกฝน
คิดดี ทำดี ได้ดี มีให้ยล
เมื่อหลุดพ้นจากทุกข์ก็สุขใจ
ลูกรัก จงตระหนักในความดี
ทำสิ่งนี้เป็นประจำอย่าเฉไฉ
หมั่นทำบุญสั่งสมเอาไว้
เพื่อจะได้สุขสมอารมณ์ปอง
แม่จ๋า คำเรียกนี้ช่างคุ้นเคย
เป็นเสียงเอ่ยจากลูกลูกทั้งผอง
สิ้นแม่แล้วแก้วตาอย่างมัวร้อง
ให้แม่ต้องกังวลหม่นหมองใจ ฯ
6 สิงหาคม 2551 22:13 น.
เอื้ออารมณ์
คำว่า "รัก" มีค่ามหาศาล
จะเนิ่นนานเพียงใดก็ไม่เท่า
อันความรักจากใจของแม่เรา
ที่ท่านเฝ้าถนอมรักตลอดมา
แม่ทุ่มเทความรักให้แก่ลูก
แม่เฝ้าปลูกปรานีมีมากกว่า
ให้ลูกได้ทั้งความรักและเมตตา
ยากจะหาผู้ใดเทียบมาเปรียบเปรย
แม่เฝ้าสอนพร่ำสั่งตั้งแต่เด็ก
ดั่งมนต์เสกลงยันต์ฝังลึกเลย
ให้ติดตรึงฝังใจเจ้าทรายเชย
ลูกขอเอ่ยซึ้งคุณแม่ตลอดไป
คำว่า รัก มีค่าน่านับถือ
รักนั้นคือรักของแม่ที่ยิ่งใหญ่
ลูกขอกราบด้วยรักจากดวงใจ
เทิดแม่ไว้สูงค่ากว่าฟ้าดิน ฯ
5 สิงหาคม 2551 22:31 น.
เอื้ออารมณ์
เคยฝันใฝ่ในฝันว่าวันหนึ่ง
คงจะถึงฝั่งฝันกาลข้างหน้า
จึงต้องเพียรเรียนรู้อยู่เรื่อยมา
เร่งศึกษากลอนกานท์งานประพันธ์
เริ่มลิขิต ติดขัด อนาจนัก
แต่ด้วยรัก งานเขียน ไม่เปลี่ยนผัน
เฝ้าฝึกฝน วนเวียน เขียนทุกวัน
งานประพันธ์ ชิ้นนี้ จึงมีมา
เป็นนักฝันคนใหม่ในบ้านกลอน
ขอวิงวอนชี้นำคำภาษา
หากผิดตกบกพร่องจากตำรา
เชิญท่านมาแนะนำคำกวี
เคยฝันใฝ่ในฝันว่าวันหนึ่ง
เพ้อรำพึงรำพันถึงวันนี้
แต่งกลอนได้สุขใจแสนเปรมปรีดิ์
เป็นกลอนที่แต่งได้อย่างตั้งใจ ฯ