ไวอาก้า

เอื้องคำ

ณ ร้านขายยาเภสัชแห่งหนึ่ง
"สวัสดีค่ะคุณป้า วันนี้รับยาอะไรคะ" เภสัชกรสาวประจำร้านเอ่ยทักทายป้าคนหนึ่งอายุเหยียบห้าสิบ
"ไม่รับยาแล้วล่ะอีหนู ขนาดยาเมื่อวานยังไม่ได้ผลเลย" ป้ากล่าวด้วยสีหน้าผิดหวัง
"ทำไมล่ะค่ะป้า คุณลุงทานยาแล้วไม่ได้ผลหรือคะ" เภสัชกรสาวซัก
"ป้าก็เกรงใจลุงเนาะ ครั้นจะบอกให้แกทานโดยไม่อ้อมค้อมก็จะทำให้แกไม่พอใจ เดี๋ยวจะหาว่าป้าดูแคลนเขาก็จะไปกันใหญ่อีก" ป้าสาธยาย
"เป็นธรรมดาของคนวัยนี้ค่ะป้า คุณลุงน่าจะเข้าใจนะคะ ถ้าทานยาไปก็จะช่วยให้อาการไม่สู้กลับมาแข็งตัวได้ค่ะ" เภสัชกรสาวสาธยายบ้าง
"ป้ารู้...แต่ป้าก็ใช้วิธีที่แนบเนียนที่สุดแล้วนะอีหนู" ป้าว่า
"ป้าทำไงเหรอคะ?" เภสัชกรสาวซักต่อ
"ป้าก็เอายาบดจนเป็นผง ผสมเข้าในผัดผักบุ้งให้ลุงกินน่ะสิอีหนู" ป้าเล่า
"อืม...คุณลุงทานผัดผักบุ้งแล้วเป็นไงบ้างคะ?" เภสัชกรสาวอยากทราบผล
"กินไม่ได้เลยอีหนูเอ๊ย" ป้ากล่าวพลางส่ายหน้า
"อ้าว...ทำไมถึงกินไม่ได้ล่ะคะ?" 
"จะไปกินได้ยังไง ก็ผักบุ้งมันแข็ง"