27 เมษายน 2554 12:45 น.
เอื้องคำ
อย่าไปแคร์แค่พลาดพลั้งเมื่อครั้งก่อน
อย่ามัวนอนระทมทับยามหลับใหล
ลองครวญดูใครผู้เจ็บกินเหน็บใจ
ตัดมันไปให้หายห่างบ้างคนดี
แต่บางคนยังทนถือยังดื้ออยู่
มองมิรู้ดูซุ่มซ่อนร่อนหลีกหนี
คนเข้าใจเพียงเหลียวหลังก็ยังมี
หากคนดีหันมาบ้างในบางครา
อยู่แห่งไหนหรือใครช้ำระกำโศก
ใช่ทั้งโลกวิโยคเศร้าเสียเล่าหนา
เมื่อชีวิตลิขิตเกิดกำเนิดมา
ย่อมปนเปสุขโศกาอย่ากังวล
ต่อแต่นี้ยามประสบพานพบทุกข์
โปรดจงปลุกให้ใจแกร่งทุกแห่งหน
สร้างพลังขึ้นมาใหม่ในใจตน
พร้อมผจญพ้นโภยภัยไม่หวั่นกลัว
เพียงเข้าใจในความหลังที่พลั้งผิด
หากยังคิดยังร้าวรวดยังปวดหัว
อย่าปล่อยให้ความพลาดพลั้งมาฝังตัว
อย่ามามัวแก้ความหลังฟังป่วยการ
ก้าวไปเถิดก้าวไปอย่างใจนึก
วันร้าวลึกวันเวลาน่าสงสาร
วันแสนเศร้าวันทดท้อวันทรมาน
จงก้าวผ่านฝันสูงสุด "อย่าหยุดยั้ง"