25 พฤษภาคม 2552 17:39 น.

ดอกทานตะวัน กับ นักเดินทาง

เอื้องคำ

5e1d24a1b77c07955d29b5b.jpg

     เห็นรอยยิ้มฉันไหมเต็มใบหน้า
ฉันยิ้มร่ารอเธอแม้เจอฝน
ฟ้าสว่างเลือนลางหรือมืดมน
กี่แดดฝนฉันรอทนเพื่อพบเธอ

     เธอเหนื่อยไหมนักเดินทางระหว่างฝัน
ขอให้ฉันได้ปลอบขวัญยามพลั้งเผลอ
ฉันยิ้มหวานบานรับให้กับเธอ
เพียงพบเจอเป็นขวัญกำลังใจ

     เมล็ดฉันหวานนะเออถ้าเธอหิว
ฉันมิยอมโปรยปลิวไปแห่งไหน
ก็ฉันอยากมอบให้กับเธอไง
คว้าฝันใฝ่ให้ได้รับอยู่กับมือ

     ฉันคงยิ้มสวยใสไม่นานนัก
แล้วเธอจักทิ้งห่างอย่างนั้นหรือ
เก็บเมล็ดฉันไปให้เต็มมือ
ฉันจะถือว่าฉันมีค่านัก

     ฉันมิเคยเดินทางอย่างเธอหรอก
ลำต้นดอกถูกยึดไว้หยั่งรากปัก
ร่มก็ไม่สูงพอให้พิงพัก
เพื่อได้ยิ้มทายทักให้กับเธอ

     เธอคงต้องเดินทางห่างไกลแล้ว
ฉันใจแป้วมิมีคำนำเสนอ
ฉันยังรอยิ้มรับให้กับเธอ
อยู่เสมอไม่ไกลเกิน...นักเดินทาง				
21 พฤษภาคม 2552 14:20 น.

คือบทเพลงแห่งสวรรค์

เอื้องคำ

     แว่วเพลงหวานกังวานใสในสำเหนียก
ร่ำร้องเรียกเพรียกเพ้อละเมอหา
ส่งสำเนียงเสียงแผ่วพลิ้วลอยลิ่วมา
ดั่งมนต์ตราฟ้ารำพันกำนัลใจ

     นัยเนื้อเพลงบรรเลงหวานปานน้ำผึ้ง
ฟังครั้งหนึ่งตรึงจิตแท้แม้หลับใหล
ทำนองเศร้าเคล้าประสานซ่านทรวงใน
จับจิตใจให้อิ่มเอมเปรมปรีดา

     แม้นเหนื่อยมาคราฟังคล้ายได้หายเหนื่อย
บรรเทาเมื่อยเรื่อยเรื่อยฟังยังหรรษา
ถึงทุกเศร้าร้าวระทมตรมอุรา
เพลงแว่วมาพาจิตชื้นชื่นฉ่ำใจ

     ดนตรีรับขับขานประสานเสียง
สอดสำเนียงเลี่ยงแล้วรับกระชับไหว
สูงต่ำล้อลูกคอเลื่อนเอื้อนความนัย
ยิ่งหวั่นไหวใจวาบหวามเมื่อยามยิน

     ดังบทเพลงแห่งสวรรค์มาปั้นแต่ง
เกิดเป็นแหล่งทิพย์แท้กระแสสินธุ์
ประโลมใจไหลมาสายวารินทร์
จากแดนดินถิ่มฉิมพลีเมืองวิมาน

     คีตะการสะท้านใจให้ไหวหวั่น
ด้วยเชิงชั้นรำพันพริ้งยิ่งหอมหวาน
เป็นโอสถรสประเสริฐเลิศมานาน
ตั้งแต่กาลผ่านแต่ไหนแต่ไรมา...				
13 พฤษภาคม 2552 14:26 น.

"หางนกยูง"

เอื้องคำ

244c165711208d0073002db.jpg


หางนกยูงสวยดีสีใสสด
แดงหมดจดเหลืองอร่ามงามสดใส
ใบเจ้าร่วงหล่นลงลานเพ่นพ่านไป
คงเหลือไว้เพียงดอกพุ่มดูนุ่มนวล

ยามมีฝนด้วยต้นใหญ่มิไหวหวั่น
ฟ้าป่วนปั่นพลันระทมด้วยลมหวน
ถึงกิ่งก้านโซเซมิเรรวน
เจ้าเย้ายวนทวนลมฟ้าเริงร่าใจ

ยามร้อนแล้งแห้งเหือดมิเดือดร้อน
มีร่มเงาพักผ่อนนอนหลับใหล
จึงเจิดแจ่มแช่มชื่นร่มรื่นใจ
เพราะใบเจ้าบังไว้ร่มใบบัง

คือดอกไม้ประจำใจในวัยเยาว์
คอยเด็ดเจ้ามาผลัดตีตั้งกี่ครั้ง
ตีดอกตูมตั้งหลายหนเจ้าทนจัง
หนำซ้ำยังมีชัยได้ตั้งหลายครา

เคยเก็บเจ้าสื่อแทนใจให้ยอดจิต
เธอยิ่งพิศยิ่งพร่ำเพ้อละเมอหา
ทั้งแดงเหลืองเรืองรองผ่องโสภา
เป็นดอกไม้มากคุณค่า...ยอดมาลี				
5 พฤษภาคม 2552 09:16 น.

จันทร์หงาย...นางหาย

เอื้องคำ

     นวลเอยอกพี่ช้ำ..............ลำเค็ญ
ฝืนข่มจิตยากเย็น....................ยิ่งกลั้น
สุมทุมพุ่มเรียมเห็น..................เป็นแม่ นางเดียว
คือหนึ่งในอกนั้น......................ห่อนให้ นางใด

     นกเขาคูกู่ร้อง.................เสียงใส
เสียงหนึ่งเพรียกภายใน...........ซ่อนเร้น
เพรียกเสียงร่ำหาใคร...............หมองหม่น สกุณา
สายบ่ายมิวายเว้น.....................กรีดร้าว ใจเรียม

     ฑิฆัมพรอ่อนล้า...............โรยแรง
ทอผ่านเมฆเหลืองแดง.............ป่นเศร้า
อาทิตย์ห่างจางแสง...................ยามรุ่ง คืนจร
นวลห่างเรียมเรียมร้าว.............บ่ย้อน คืนรัง

     สงัดดึกยามหนึ่งนั้น..........เงียบงัน จริงเฮย
เรียมจึ่งวอนดวงจันทร์...............กล่อมให้
จันทร์ยังบ่กำนัล........................ลอยเด่น แลไกล
เพียงฝ่ามือลูบไล้.......................แผ่นน้ำ เงาจันทร์				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเอื้องคำ
Lovings  เอื้องคำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเอื้องคำ
Lovings  เอื้องคำ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเอื้องคำ
Lovings  เอื้องคำ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเอื้องคำ