6 พฤษภาคม 2550 10:19 น.
เอี้ยก้วย
ไม่มีใจให้กันฉันนั้นรู้
มีใครอยู่เคียงข้างอย่างหลงใหล
สิทธิ์ฉันขอมองเธออยู่ไกลไกล
แม้จะไม่ได้ใจเธอนั้นครอง
แต่ความรักเกินหักห้ามใจได้
จะถึงตายก็ไม่หายห่างรักหมอง
คิดก่อร่างสร้างรักฟักประคอง
ถึงจะต้องรักคุดไม่หยุดรัก
6 พฤษภาคม 2550 10:13 น.
เอี้ยก้วย
ลืมหรือไรใครเล่าป่าวบอกชอบ
ฉันจึงมอบรักตอบปลอบบางบาง
ทุ่มให้เธอหมดใจไม่จืดจาง
ทำทุกอย่างเพื่อรักจักมั่นคง
แต่วันนี้ฉันรู้ซึ้งถึงความจริง
เธอมีหญิงที่จริงใจใฝ่ลุ่มหลง
และเค้านั้นคือรักมั่นอันซื่อตรง
ไม่อาจปลงจงพลัดพรากจากเธอไป
3 พฤษภาคม 2550 20:42 น.
เอี้ยก้วย
เธอยังมีตัวตนอยู่ทนโท่
แต่จิ๊กโก๋อย่างเราเข้าไม่ถึง
ได้เป็นแค่ชู้ทางใจใฝ่คะนึง
สิทธิ์ตราตรึงเธอไว้นั้นไม่มี
ด้วยตัวเธอมีคู่อยู่เคียงข้าง
คอยร่วมทางทุกข์สุขไม่ลุกหนี
ปลูกปักรักถักทอก่อไมตรี
มานานปีไม่ร้างห่างเหินกัน
หวังคิดจะแปรผันปั่นใจเจ้า
โอ้ตัวเราแค่คิดผิดมหันต์
เค้าคนนั้นมีบุญคุณอนันต์
คอยสร้างสรรค์ปันรักถักทอใจ
เฝ้าช่วยเหลือเจือจุนหนุนนำเสริม
เฝ้าต่อเติมเพิ่มผูกพันไม่หวั่นไหว
เฝ้าดูแลดั่งแม่พ่อไม่ห่างไกล
เฝ้าห่วงใยใฝ่ห่วงหาทุกนาที
แม้รู้ดีไม่มีสิทธิ์จะคิดถึง
จะยังตรึงความรักไม่หักหนี
จะขอเป็นชู้ทางใจแม้ไม่ดี
สิทธิ์แค่นี้เธอคงให้ไม่ว่ากัน
แต่ก็เกรงคนใกล้ใจบาดหมาง
ที่ร่วมทางสร้างรักนานสุขสันต์
กลัวเป็นมือที่สามข้ามสัมพันธ์
ทำลายฝันเธอสองต้องหมองมัว