31 มกราคม 2550 19:33 น.
เอิงเอย (ปลาทูถักเปีย_คนเดิม)
ปลาทูถักเปีย:เขียน( 30 มี.ค. 49)ณ หอพักราชาวดี 2 ม.อุบลฯ
โอ้วาทีหวานล้ำคำพร่ำพูด
จะพิสูจน์รักได้ไฉนหนอ
หากบอกรักสักแต่ปากคงไม่พอ
น้ำตาคลอถ้าหลงคำที่พร่ำมา
ไม่ว่าหญิงหรือชายหมายมีคู่
ให้พิศดูการกระทำอันล้ำค่า
อย่ารอแต่คำว่า รัก ปักอุรา
ธรรมจรรยาการกระทำล้ำด้วยนัย
บางคนปากกับใจไม่ตรงนัก
ใจน่ะ รักแต่ ปากกลับว่าไม่
ที่ถวายให้หมดแล้วนั่นคือ ใจ
วัจจะนัยเชื่อได้ที่ใหนกัน
หากอีกคนปากพร่ำร่ำคำรัก
ว่าประจักษ์รักแท้ไม่แปรผัน
แต่ในทางปฎิบัตินั้นขัดกัน
ปากเท่านั้นพร่ำรักมาหาใช่ ใจ
รักเธอนะแต่ไม่บ้าไม่กล้าบอก
อ๋อไม่หรอก!!!บอกเร็วไปใช้ไม่ได้
ฉันเป็นหญิงหากปากไวเช่นใจชาย
คงไม่วายนั่งเศร้าเคล้าน้ำตา
ชายเช่นกันรักใครใช่แค่พูด
รักใช่มูตรให้พูดเล่นเป็นภาษา
รักเธอนะ "เด็กโง่" โอ้กานดา
เชื่อก็บ้าฉันไม่โง่ OH! ไอ้ฟาย