22 เมษายน 2546 19:02 น.
เอริ/เอ
ฟากฟ้ากว้างใหญ่
หากขาดหมู่ดาวพราวแสงสดใส
ก็คงไร้ความหมาย
ชีวิตคน.....
ต่อให้ดีพร้อมเพียงใด
ก็คงอ้างว้างเดียวดาย
หากสิ้นไร้....เพื่อนที่ดี
20 เมษายน 2546 14:40 น.
เอริ/เอ
เคยถามใจตัวเองดูเหมือนกัน
ว่าเรื่องระหว่างเธอกับฉัน
มันเรียกว่า ความรัก หรือเปล่า....
ก็คงใช่...
แต่ไม่ได้เป็นความรักแบบหนุ่มสาว
หากเป็นมิตรภาพอันยืนยาว
เรื่งระหว่างเรา
คือความเป็นเพื่อนที่ดี
19 เมษายน 2546 14:40 น.
เอริ/เอ
ฉันทรุดตัวลงนั่ง
จมอยู่กันคำถามมากมายที่ไร้คำตอบ
สำรวจตัวเองอย่างรอบคอบ
เติมเต็มคำตอบให้หัวใจ
พักสายตา..
รอเวลาลุกขึ้นใหม่
ก้าวไป........ อย่าทรนง
19 เมษายน 2546 13:53 น.
เอริ/เอ
ถ้อยคำเลวเลวเพียงไม่กี่คำ
ที่พูดออกมาด้วยเวลาไม่กี่วินาที
อาจทำลายความรู้สึกดีดี
ที่มีมานานแสนนาน
ให้เลือนลบไปอย่างง่ายดาย
ซ้ำยังถูกแทนที่ด้วยความทรนงอันเจ็บปวด
ที่จะฝังใจไปจนตาย
และต่อให้มีคำพูดที่แสนวิเศษเพียงไหน
ก็ไม่สามารถทำให้ความรู้สึกอันเลวร้าย
จางหายไป.....แม้เพียงเศษเสี้ยวเดียว
19 เมษายน 2546 13:36 น.
เอริ/เอ
กลับมายืนเหยียบผืนทราย
นอนทอดกายฟังคลื่นลม
ปล่อยความทุกข์ที่ทับถม
ให้ดิ่งลงจมทะเลไป
มองออกไปที่ปลายฟ้า
ปล่อยน้ำตาให้รินไหล
ระบายสิ่งที่คั่งค้างใจ
ขอร้องให้กับทะเล