20 กรกฎาคม 2545 18:23 น.
เอม่า
ฟังถ้อยคำรำพันเมื่อวันก่อน
เหมือนจะงอนใครมาละเธอเอ๋ย
หรือใครทำน้อยใจไฉนเลย
ช่วยเฉลยเผยความตามเป็นไป
หากใจเธอเจ็บช้ำระกำหม่น
เราก็คนหนึ่งนี้ที่ร้องไห้
อยากจะปลอบประโลมประถมใจ
เฝ้าเคียงใกล้ไม่ห่างใจร้างลา
หากว่าเริงรื่นสุขสนุกสนาน.
เราก็พาลสุขใจไปด้วยหนา
เห็นเธอยิ้มพริ้มเพลินเจริญตา
ก็พลอยสุขเหนือกว่าสิ่งอื่นใด
อย่าเศร้าใจไปนักจงพักผ่อน
เอนกายนอนหลับตาอย่าหวั่นไหว
จะขับเพลงแสนเพลินเจริญใจ
กล่อมเธอให้หายเหงาเลิกเศร้าทรวง
............
18 พฤษภาคม 2545 16:21 น.
เอม่า
ฟ้าหม่นหม่นคนเหงาเหงาเฝ้าหน้าจอ
เหมือนมารอใครนั้นยังสงสัย
อาจรอเธอแต่กลัวเก้อเจอเงาใคร
อยากจะให้เธอแวะมาหาทุกวัน
ฝนกระหน่ำหนักจนคนเหงาหงอย
เลยนั่งคอยอยู่เหย้าก็เท่านั้น
เผื่อบางทีมีโอกาสได้พบกัน
นี่คิดฝันหรือเพ้อไปโอ้ใจเรา
7 พฤษภาคม 2545 18:46 น.
เอม่า
รักกัน.....ฉันท์มิตร
อย่าคิด....ผิดไป
รักกัน.....เข้าไว้
จิตใจ.......เบิกบาน
เส้นใย.....สายสัมพันธ์
สุขสันต์.......แสนหวาน
รักเธอ........ยืนนาน
ประสาน......ดวงใจ
รักแท้........แด่เพื่อน
มิเฉือน......หลงไหล
หากจิต.......คิดไกล
ก็ไม่..........ว่ากัน
6 พฤษภาคม 2545 16:39 น.
เอม่า
เพราะเธอ.......จึงมา
เพราะว่า.........คิดถึง
เพราะเฝ้า........คนึง
เพราะซึ้ง.........สุดใจ
เพราะเหตุ.......รักมั่น
เพราะฝัน........ร่วมใฝ่
เพราะรัก.........เข้าใจ
เพราะไม่.........ลืมเลือน
25 เมษายน 2545 19:26 น.
เอม่า
นกน้อย......บินถลา.......ลากลับ
ตะวันลับ.........ทิวไม้.........เมื่อใกล้ค่ำ
ท้องฟ้า...........สะท้อนแสง.......แดงก่ำ
ฝาพรำ...........พร่างพราว.......เหมือนร้าวราน
หรีดหริ่ง........เรไร......ร้องลั่น
แข่งขัน........บรรเลง.......ขับขาน
ส่วนเรา.........นั่งเศร้า.........ตลอดกาล
เนิ่นนาน.......แน่แท้..........แค่เหงา