24 เมษายน 2547 14:55 น.
เหลอหลา
หยดน้ำเพียงหนึ่งหยด
ไม่อาจหมดซึ่งความหมาย
มันคงจะไม่มลาย
คงไม่หายไปพร้อมกับวันวาน
วันนี้ขอให้เป็นคนใหม่
ทำให้ใจไม่ต้องร้าวราน
ของเพียงแค่ที่ฉันต้องการ
ความทรมานก็คงหมดไป
22 เมษายน 2547 16:35 น.
เหลอหลา
อย่ารักกันมากเกินไป
เกิดวันไหนหัวใจมันเจ็บช้ำ
มีแต่รักที่คอยจะตอกย้ำ
ทำให้เจ็บและจำจนฝังใจ
ฉันจึงอยากจะบอกไว้ตอนนี้
ทางที่ดีก็เชื่อกันได้ไหม
แต่ถ้าเธอรักจนหมดหัวใจ
ถ้าวันใดเลิกกันมันทรมาน
22 เมษายน 2547 16:25 น.
เหลอหลา
ทำไมวันนี้มันช่างเหงา
มีคนเศร้าอยู่ตรงนี้รู้บ้างไหม
เธอเองก็คงรู้อยู่แก่ใจ
ว่าเป็นใครใจเธอคงรู้ดี
มาวันนี้เธอนั้นทำฉันเจ็บ
อยากจะเก็บความเศร้าไว้ที่นี้
เผื่อบางวันฉันอาจรู้สึกดี
เพราะไม่มีใครต้องทำให้เจ็บใจ
22 เมษายน 2547 16:18 น.
เหลอหลา
อยากกระซิบบอกดาวบนฟ้า
ที่อยู่บนนภาอันกว้างใหญ่
มองดูแล้วก็คงอยู่อีกไกล
แต่ยังไงจะกระซิบให้ถึงดาว
มีอะไรอยากจะบอกตั้งมากมาย
ต่างหลากหลายแล้วก็ต่างเรื่องราว
อยากจะบอกให้รู้ถึงข่าวคราว
ว่ามีดาวอีกดวงนั้นเศร้าใจ
16 เมษายน 2547 11:34 น.
เหลอหลา
หยดน้ำเพียงหนึ่งหยด
ไม่อาจหมดซึ่งความหมาย
มันคงจะไม่มลาย
คงไม่หายไปพร้อมกับวันวาน
วันนี้ขอให้เป็นคนใหม่
ทำให้ใจนั้นไม่ต้องร้าวราน
ของเพียงสิ่งที่ฉันต้องการ
ความทรมานก็คงหมดไป