9 ธันวาคม 2546 04:24 น.
เส้นไหมสีเงิน
จะอดทนกันไป..เพื่อใคร
กดดันกันไปทุกอย่าง..เพื่ออะไร
อยู่อย่างคนรักกันต้องสดใส
แต่ที่เธอทำไปมันส่วนทางกัน
หากไม่เหลือเยื่อใยแล้ว..ขอให้บอก
เธออย่าหลอกหัวใจ..เพราะสงสาร
ฝืนใจทนไปมันก็เท่านั้น
เพียงบอกกัน..ฉันยินดีจากเธอไป
ไม่เคยคิดที่จะโกรธ
และไม่โทษหากเธอจะมีใคร
หัวใจคนเราบังคับกันไม่ได้
ถึงอยู่ไปก็ทรมานใจ..กันเปล่าๆ
8 ธันวาคม 2546 03:08 น.
เส้นไหมสีเงิน
อยากจะเอ่ยสักพันครั้งฉันขอโทษ
อย่าได้โกรธ..ถือโทษฉันจะได้ไหม
สัญญาจะไม่ทำให้เธอ..ต้องปวดใจ
ยกโทษให้กันน่ะ..กับสิ่งที่ผ่านมา
ฉันรู้ดีว่าเธอ..ห่วงใยฉัน
แต่วันนั้นฉันไม่เคยเห็นคุณค่า
กับทุกๆอย่างที่เธอได้ทำมา
ดูเหมือนว่าฉันโง่เอง..ที่ปล่อยมันไป
ยกโทษให้ฉันอีกซักครั้งได้ไหมเธอ
ที่ฉันทำให้เธอเจ็บช้ำมากมาย
ยกโทษให้ฉันเถอะน่ะ..คนรู้ใจ
ให้ฉันทำอย่างไร..ฉันยอมทุกอย่าง
8 ธันวาคม 2546 02:33 น.
เส้นไหมสีเงิน
ขอบคุณน่ะสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน
ทำให้ทุกๆวันของฉันสดใสได้
เธอนั้นดีกับฉัน..ฉันซึ้งใจ
ไม่มีใครดีกับฉันเท่าเธอเลย
อยากขอโทษที่วันนั้นทำเธอเจ็บ
ได้แต่เก็บไว้ในใจไม่กล้าเผย
ต่อจากนี้จะทำตัวเหมือนอย่างเคย
จะไม่เฉยกับเธออีก..สัญญา
17 พฤศจิกายน 2546 12:59 น.
เส้นไหมสีเงิน
ไม่มีโอกาสจะบอกว่ารัก
ไม่มีโอกาสจะเปิดหัวใจ
ไม่มีสิทธิ์จะบอกความใน
ว่าในหัวใจฉันมีแต่เธอคนเดียว...
ความรักฉันก็เหมือนสายลม
เธอเองไม่เคยชื่นชมไม่แลเหลียว
หัวใจเธอนั้นแสนจะคดเคี้ยว
เธอเพียงคนเดียวทำให้ฉันรักหมดหัวใจ...
10 พฤศจิกายน 2546 15:37 น.
เส้นไหมสีเงิน
เธอเองก็รู้...รู้อยู่แก่ใจ
ว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้..เพราะอะไร
รู้ดีว่าเธอรู้...ที่ฉันยังร้องไห้
เพราะว่าใจฉันนั้น..ไม่เคยจะลืมเธอ
ไม่อยากให้เธอต้องมากังวลใจกับฉัน
แต่ว่ามันทำใจยาก...เธอรู้ไหม
เธออย่าห่วงฉันเลยน่ะ...ไม่เป็นไร
จากนี้ไป..ฉันเข้าใจต้องลืมเธอหมดหัวใจ