28 กรกฎาคม 2547 13:11 น.
เส้นดินสอ
หากฉันอยู่คนเดียวได้บนโลกนี้
ชีวิตคงไม่มีสีสันสดใส
เหมือนดอกไม้ที่มีดอกแต่ไร้ใบ
มองดูแล้วคงไม่น่าชื่นชม
หากเดินทางไปข้างหน้าอย่างโดดเดี่ยว
ระยะทางคงคดเคี้ยวน่าขื่นขม
คงอยู่ได้แต่อยู่ด้วยทุกข์ระทม
คงจะเหมือนกับจมลงทะเล
หากมีเธอเข้ามาคอยเคียงข้าง
เดินร่วมทางกันไปไม่หันเห
จะเดินตามแต่โดยดีไม่เกเร
ถ้าฉันเซเธอก็ฉุดเดินต่อไป
เธอจับแขนเดินจูงมือไปเรื่อยๆ
ฉันไม่เหนื่อยคงตื่นเต้นกับสิ่งใหม่
เธอสอนฉันให้เรียนรู้อย่างเร็วไว
กล้าเผชิญโลกใบใหญ่ที่น่ากลัว
ฉันอยู่คนเดียวไม่ได้บนโลกนี้
เพราะรู้สึกไม่ดีกับแสงสลัว
เธอจุดไฟให้ฉันรู้สึกตัว
ฉันไม่กลัวหากมีเธอเคียงข้างไป
หน้าส่วนตัว
540
