13 พฤศจิกายน 2547 14:29 น.
เส้นขนาน
เวลา.. พาบางอย่างให้ผ่านพ้น
ทางสับสน หนทางที่ผิดหวัง
เปลี่ยนแปลงตัวเองให้มีพลัง
ออกจากที่กักขัง เติมพลังให้หัวใจ
เวลา.. พาบางคนให้เดินจาก
พาพราก พาผิดหวัง ให้ลืมหาย
ลืมบางคนที่ไม่รักที่กลับกลาย..
ให้เลือนหาย ให้ลืมไปกับเวลา
เวลา.. พาบางสิ่งให้เริ่มต้น
พาให้ค้นพบทางแห่งโอกาส
ให้กลับทางความคิด ที่ผิดพลาด
ให้โอกาสเริ่มใหม่..ดั่งใจตน
เวลา.. พาใจให้ค้นพบ
ให้ใจจบพบคนที่เคยหวัง
เวลาพาหัวใจให้มีพลัง
พบคนที่เคยหวังเอาไว้ ให้เป็นจริง
เวลา.. ทำได้ในทุกสิ่ง
คอยอ้างอิง ชีวิต ทิศทางใหม่
จงดูแลรักษา และใส่ใจ
ดูแลไว้ให้เวลามีค่าพอ
13 พฤศจิกายน 2547 14:03 น.
เส้นขนาน
ณ เวลา ความทรงจำที่ผ่านพ้น
ยังมีหนึ่งคน ที่คิดถึงอยู่เสมอ
นั่นคือเธอ คนบางคนที่อยากเจอ
ยังคงรัก คิดถึงเสมอ อยากเจอจัง
ณ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเธอ เป็นอย่างไรบ้าง
ยามอ้างว้าง คิดถึงใครบ้างรึเปล่า
ยามเหงาๆ มีใครบ้างคอยกล่อมเกลา
ยังคิดถึงกันบ้างรึเปล่า จากบางคนที่รักเธอ
ณ เวลาในสักวันหนึ่ง..
จะยังคงซึ้ง คิดถึงเธอเสมอ
อยากพบ.. อยากเจอ.. คิดถึงเธอ..
รักเสมอ.. คิดถึงเธอ.. เพ้อทุกเวลา..
13 พฤศจิกายน 2547 13:28 น.
เส้นขนาน
สำหรับเธอ..ฉันคงเป็นได้แค่นั้น
แค่คนธรรมดา ที่ไม่ค่อยสำคัญสักเท่าไหร่
แต่อยากบอกสักครั้งให้เธอเข้าใจ
สำหรับฉัน..เธอนั้นคือ แรงใจ
แรงใจ แรงกาย ในยามท้อ
ขอแค่มองหน้าก็พอให้ใจไหว
ไม่ต้องคิดรักตอบ ก็ได้ ไม่เป็นไร
แค่ขอแอบยืมหน้าเธอไปใช้.....ยามคิดถึงก็เพียงพอ..
13 พฤศจิกายน 2547 13:22 น.
เส้นขนาน
ยามราตรีมีแสงดาวระรานฟ้า
ท่องดาราพาหัวใจ...ชุ่มฉ่ำฝัน
เพลิดเพลินใจ ดาวแสนใสนับล้านพัน..
ยังผูกพัน ห่วงหา ดาราโรย..
สุกสกาว ดวงดาวดาษดื่นฟ้า
ณ นภาฟ้ากว้างทางสดใส
ทางช้างเผือกเรียงราย สายผ่ายไป
ฝากหัวใจ..ผ่านไป..รอบดวงดาว
แสงดาวนวล ล้วนล้าน พาลใจเหม่อ
พาลพาเพ้อ ละเมอหลง ส่งใจหมาย
ร่องรอยรัก พาใจ ให้ชุ่มกาย
ลมพาพาย พัดใจชื่น รื่นรมย์เอย..
9 พฤศจิกายน 2547 10:35 น.
เส้นขนาน
ใต้ต้นไม้......มีร่มเงา
ลมพัดเบาๆ......มีบางอย่างเคลื่อนไหว
ใต้ก้อนดิน....มีกลิ่นหอมซ่อนไว้
กิ่งก้านที่แตกใบ.....มีใครกำลังมองมา
ก้อนเมฆลอย.....มีคนคอยจินตนาการ
เวลาเลยผ่าน.....มีวันวานให้ถามหา
ในสายฝนพรำ.....มีบางคนเสียน้ำตา
ไกลๆตรงขอบฟ้า.....มีคำถามว่าสิ้นสุดที่ใด
เพลงเหงา......มีความรู้สึกเก่าๆเกิดขึ้น
แต่ละค่ำคืน.....มีคนกำลังตื่นกว่าหลับใหล
ในคำคิดถึง.....มีความหมายลึกซึ้งกว่าที่พูดไป
ทุกครั้งที่ห่างไกล....มีใครกำลังนึกถึงกัน
ในสิ่งหนึ่ง...มักมีอะไรอีกหนึ่งสิ่ง
แต่ละความเป็นจริง......มักมีบางสิ่งมากกว่านั้น
ดังเรื่องนับร้อยที่ให้.....อาจมีไม่เท่าความในใจนับพัน
ทุกครั้งที่ใครสักคนได้อ่านมัน.....
จะมีอีกคนหนึ่งนั้น.....ขอให้เธอสุขใจ
หน้าส่วนตัว
1080
