21 ตุลาคม 2550 10:29 น.
เสือโหย
เสียดาย เสียใจ เสียความรู้สึก
เสียดาย ไม่นึก จะพลั้งเผลอ
เสียดาย เสียใจ ไม่น่าเจอ
เสียดาย เวลา ที่ผ่านไป
เสียใจ เสียความรู้สึก เสียดาย
เสียใจ สิ่งที่หมาย ต้องว่างเปล่า
เสียใจ ความรู้สึก ที่ปวดร้าว
เสียใจ เท่าๆกับ ความเสียดาย
เสียความรู้สึก เมื่อนึกแล้ว เสียใจ
เสียความรูสึก กับใคร ที่ไหนเล่า
เสียความรู้สึก อยากแค่นึก เป็นครั้งคราว
เสียความรู้สึก เสียดาย เสียใจ.....
11 ตุลาคม 2550 16:44 น.
เสือโหย
ฝนสุดท้าย ร้ายนัก ประจักษ์แท้
ไม่มีแต่ เงาเธอ ที่เพ้อหา
ที่เธอบอก ต้นฝน จะกลับมา
ฉันอ่อนล้า ปลายฝน ทนรอเธอ
บอกทำไม ว่าจะมา เมื่อหน้าฝน
หรือว่าคน บ้านนอก หลอกให้หา
หลอกกันได้ ให้กินข้าว เคล้าน้ำตา
เฝ้าห่วงหา อาวรณ์ จนอ่อนใจ
เหตุและผล ก็จะทน ใคร่ครวญคิด
บางครั้งจิต ให้อภัย เธอไว้ก่อน
ถ้าเธอมา ให้เห็นหน้า หายอาวรณ์
ฟังเธอก่อน แล้วจะให้ อภัยเธอ
ฝนสุดท้าย ไปแล้ว ลมหนาวซ้ำ
หนาวกระหน่ำ หัวใจ ฉันอีกหน
สิ้นหน้าฝน ชนหน้าหนาว ยังเฝ้าทน
อยากเจอคน ลวงหลอก....บอกให้รอ.