16 สิงหาคม 2547 17:48 น.
เสือยิ้มมุมปาก
..ในครานั้น .. เมื่อสายตาได้จับจ้องปะทะกับ..หล่อนผู้หนึ่ง ผู้ซึ่งงามพร้อมดั่งเบญจกัลยาณี ดวงหน้าของหล่อนดูเหมือนจะเปี่ยมล้นด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจ สายตาของหล่อนเพ่งพิศตรงไปข้างหน้า ..ราวจะค้นหาฝัน..ที่หล่อนรอคอยมาเกือบครึ่งค่อนชีวิต .. จมูกของหล่อนเป็นสันตั้งตรง ปลายเชิด แฝงไว้ด้วยความรั้นนิดๆ รับกับริมฝีปากเผยอที่อวบอิ่มแดงระริก ผมของหล่อนแวววาวด้วยทรงตามสมัยสีดำขลับ แลดูสลวย ชวนสัมผัสยิ่ง เป็นชั้นลดหลั่นลงมาประต้นคอซึ่งงามระหงยิ่งนัก
..ในครานั้น .. หล่อนแต่งกายด้วยผ้าไหมไทยประยุกต์ เนื้อผ้าถักทอด้วยความประณีต ทุกเส้นใยไหมก่อเกิดกอปรขึ้นด้วยความตั้งใจ เมื่อกระทบกับแสงแดดที่สาดส่อง แลดูแพรวพราวระยิบระยับ ทุกท่วงท่า..ทุกลีลา ไม่ว่าหล่อนจะ นั่ง..ยืนหรือเดินแลดูราวกับหล่อนเป็นดั่งเทพยดาที่ฟ้าประทานมาจากสรวงสวรรค์ .. เพื่อเติมเต็มความสุขเล็กๆของมนุษย์เดินดินธรรมดาให้ได้แย้ม..ได้ยิ้ม..เรื่อยไป
14 สิงหาคม 2547 16:58 น.
เสือยิ้มมุมปาก
เมื่อวันที่ 12 สิงหาคมที่ผ่านมา .. ข้อความนี้ยังตราตรึงในใจฉัน
"12 สิงหาคม 2547"
"รัก" นม มากๆ
ขอให้มีสุขภาพกายและจิตใจที่ดีตลอดไป
...ลูกภา
...แม่ยื่นกล่องมะลิเล็กๆให้ยาย ... ฉันบอกยายว่า "ยายอ่านดูตะ แม่เขียนว่าพรื่อ" ...ยายของฉันซึ่งเป็นผู้สูงวัยพอสมควร ความจำก็ค่อนข้างเลอะเลือนในบางครั้ง .. ก็เงียบไปชั่วครู่ .. ฉันแอบเห็น น้ำตาใสๆของยาย (ไม่เคยเห็นมานานแล้วนะ) ค่อยๆไหลลงมา หยดแหมะที่จมูก .. แล้วยายก็ยิ้ม ..
ผ่านไปซักพัก...
"ยายๆ อ่านอีกทีตะ อ่านดังๆ ให้ได้ยินกันนี้ พอดีว่าตัวมันเล็ก ลูกอ่านไม่ค่อยเห็นนี้ ยายเหอ"
.............ยายก็อ่าน..แล้วพอถึงวรรคที่บอกว่า "ขอให้มีสุขภาพ.....---" ยายก็สะอื้นร่ำให้อีกครั้งหนึ่ง .... ด้วยความปิติตื้นตันใจ
...อยากให้ทุกๆวันเป็น "วันแม่"
...ปอลอ::ลูกรักแม่นะ รักยายด้วย
1 สิงหาคม 2547 08:51 น.
เสือยิ้มมุมปาก
"กระดานมิตรภาพ "
F 1 = Friend(ผองเพื่อน)
F2 = Fly(บินสู่ความสดใสเสรี)
F3 = Friendly (มิตรภาพ)
F4 = Find(ค้นหาความเป็นตัวเอง)
F5 = Flower(ดอกไม้ แทนใจของพวกเรา)
F6 = Funny(สนุกสนานเบิกบานสำราญรัก)
F7 = Fighter(ฝ่าฟันอุปสรรคอย่างเข้มแข็ง)
รวมตัวเป็น "F7 team" ทีมที่เต็มไปด้วยเพื่อนๆ ความจริงใจ มิตรภาพ กล้าหาญ จุดยืน ความรัก ความสนุกสนาน ... เรารวมตัวกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกตอนภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2545
คาบเกษตร ณ โรงเรียนพิมานพิทยาสรรค์ อ.เมือง จ.สตูล 91000 (เอาไปทำไมอ่ะ?) ตอนก่อนจะไปเข้าค่าย English Camp ที่ภูเก็ต ... อิอิ :-)
ทีมของเรา..เอกลักษณ์คือ " ไอติมโคนชาเขียว " + " หน้าตาดี " (เป็นบางเวลา)
ทีมของเรา..ยืนหยัดได้โดย "ซ้อใหญ่" ในนามของ "ป้า..?"
ทีมของเรา..สนุกสนานเสมอๆก็เพราะ " ภาษาพ่อขุนรามฯ " + " ความสนิทสนม "
ทีมของเรา..มีความเหมือนที่แตกต่างเพราะ " เรียนเป็นเรียน " + " เล่นกันมันหยดติ๋ง "
ทีมของเรา..ค้นหาความเป็นตัวเองได้ นั่นก็ มีทั้งเด็ก " ART " และ เด็ก " Sci " แตกต่างกันเรื่องซีกปัญญา..แต่ความบ้าพอๆกัน
ทีมของเรา..มีรสชาติเพราะ " ใครผิด " มี " โวยวาย&ด่า "
ทีมของเรา..เลือกดอกไม้เป็นสัญลักษณ์ เนื่องด้วย " ส่อให้เห็นสัจธรรมแห่งชีวิต " ... ( ยุบหนอ..พองหนอ..)
......แล้วไหนล่ะ?? เหล่าผองเพื่อน F7 team - - - -> ( เรียงตามความอาวุโส )
1. "ป้าลัญช์" ชัญวลัญช์ สิริบูรณการ (ฉี) โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย สงขลา "คำนวณ,กีฬา,ศิลปะ"
2. "ตะเกียบ" ธัชชา เหมือนด้วง (แป้ง) โรงเรียนมหาวชิราวุธ สงขลา "คำนวณ,ศิลปะ,หนังสือแนวกำลังใจ"
3. "ก๊ะจ๋า" มัตติกา หมัดตุกัง (ฮาวา) โรงเรียนพิมานพิทยาสรรค์ "กีฬา,คู่กรรม,หนังเกาหลี"
4. "รุ่งริ่ง" ศิริวดี อึ้งสกุล (หลุงหลิง) โรงเรียนพิมานพิทยาสรรค์ "MSN,หนังสือ,สังคม"
5. "อ่อน อ๊อน" รัชดา รุ่งเสรีกุล (ออน) โรงเรียนมหาวชิราวุธ "สังคม,หนังสือ,กีฬา"
6. "มะปราง" ศุภวัลย์ ชูมี (ปราง) โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย "ภาษาอังกฤษ,หนังสือ,ไทยลูกทุ่ง,เทคโนฯ"
7. "นา-หนา" มาดีนา สองเมือง (หนา) โรงเรียนสาธิตมอ.ปัตตานี "คำนวณ,ป๊อบซองค์,กีฬา"
...เราขอให้เพื่อนๆไปตามทางที่ฝันนะ...
...แล้วกลับมาเจอกัน...
...ก็ตอนนั้น..ตอนที่ชาติต้องการ!!
**บอร์ดนี้มีไว้ให้ชาว F7 team มาโพสท์กันนะ ใครมีข่าวคราวความเคลื่อนไหวอะไร เรื่องฮา-ฮา ก็ได้เลยนะ**
** If you don't have a dream, how can you have a dream come true! **
** ถ้าคุณไม่มีความฝัน..แล้วคุณจะมีฝันที่เป็นจริงได้อย่างไร **
1 สิงหาคม 2547 08:44 น.
เสือยิ้มมุมปาก
"หลังสู้ฟ้า"
"หน้าสู้ฝน"
"ก้นสู้อาน"
.......คำพูด..คมๆ..จาก..บันทึก"หลังอาน"....
..บอกตรงๆ อ่านสองเรื่องนี้แล้ว.."อยากจะทำในสิ่งที่รัก"
...อยากจะปั่นจักรยาน..เลียบๆเคียงๆไปท่ามกลางธรรมชาติ มีขุนเขา..ป่าไพรเป็นเพื่อนเดินทาง..ค่ำไหน..นอนนั่น.."คงดี"
...ปั่นเสร็จ...ได้บันทึกแนวศิลเปรอะมาสักเล่มหนึ่ง "คงดี"
...อาจมีเพื่อนร่วมปั่นระหว่างทางก็เป็นไทย ..คนใจเดียวกัน.. "คงดี"
...ปั่นเสร็จ...แบ่งปั่นรอยยิ้ม..หยาดเหงื่อให้ใครๆได้ยิ้มด้วยกัน..อีกครา
....... ไม่มีอะไรจะเขียนแล้วนะ .......... "อยากทำจริง" แล้ว "เขียน"
ได้อารมณ์กว่าหรือไม่เล่า????
.............แล้วพบกัน..เมื่อวันนั้นมาถึง...
19 มิถุนายน 2547 18:11 น.
เสือยิ้มมุมปาก
"ถีบเดี่ยว" ??!!
เกิดขึ้นพร้อมกับ "ลูกบ้า" ที่มาพร้อม "ลูกฮึด" ของหญิงสาวจอมอึด และจักรยานของเธอ
"ถีบเดี่ยว" คือหนึ่งประสบการณ์ผจญถีบบนอานเสือภูเขา ของหญิงสาวนาม "ก้านยาว"
..ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน .. ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ คือชนะใจตัวเอง
หล่อนต้องรอนแรมไปบนเส้นทางที่มีชื่อว่า "แม่แตง - เชียงใหม่" โดยลำพัง ทำไปก็เพราะ "อุดมการณ์"
บางครั้งแล้วมันก็แลดูเหมือนจะยากเกินกำลัง "..น่องปูด-ไข้สูง.." หล่อนก็ยอมเพียงเพื่ออยากจะสัมผัสกับความงดงามบนผาสูง
ซึ่งน้อยคนนักที่จะไขว่คว้ามาได้ซึ่งสิ่งเหล่านี้ .. " รอด - ไม่รอด " .. คือ ตัวกำหนดเส้นชีวิตและพลังใจ..มันก็คุ้ม..ไอหมอกจางๆ
ลอยฟุ้งอยู่เหนือ แผ่นฟ้าสีแดงระเรื่อ..ลมเย็นๆ พัดหวิวไหว..ยอดไม้ไกวแกว่งเป็นจังหวะ..เสียงนกนานาชนิดร้องระงมดังเซ็งแซ่
..น้ำค้างใสเกาะตามปลายยอดหญ้า..น่าดูชมยิ่งนัก..แม้แต่ฉันเองก็อยากจะไปดูให้เห็นเต็มสองตาเช่นกัน
ปล:ความประทับใจมันอยู่ที่ "ความทึ่ง" ในศักยภาพและความมุ่งมั่นของหล่อนผู้นี้..จริงๆ