2 มกราคม 2548 08:47 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ไมเราต้องนั่งมองท้องฟ้านานๆ
ก่อนที่เราจะเขียนอักษรซักตัวลงบนกระดาษ
จบประโยคหนึ่งต้องแหงนหน้ามองท้องฟ้าทีหนึ่ง
เราเรียนรู้ว่า อาชีพนักเขียน ไม่ใช่อาชีพที่มีค่าตอบแทนสูง
เราจึงสรุปว่าสิ่งที่เราเรียนรู้นั้น ทำให้เราคิดหนัก
หากเราเลือกที่จะเป็นนักเขียน
มีประโยคหนึ่งที่นักคิดนักเขียนต่างๆชอบเขียนหรือชอบพูดว่า
"จงเขียน ถ้าอยากเป็นนักเขียน"
แต่เราไม่ได้อยากเป็นนักเขียนแล้ว
เพราะเราลองคิดดูแล้ว ลองศึกษาดูแล้ว
ว่ามีนักเขียนจำนวนน้อยมากในประเทศไทย
แต่ทุกคนต้องผลิตงานแบบเน้นปริมาณ
เพราะค่าตอบแทนมันไม่สูงนั่นแหละ
เราไม่ได้อยากเขียนแบบเร่งรีบ
อาจจะเป็นเพราะว่าเราเขียนประโยคหนึ่ง
ต้องแหงนหน้ามองท้องฟ้าทุกที
มันคงทำให้เราเร่งไม่ขึ้นนั้นเอง
เราจึงสรุปอีกทีหนึ่งแหละ
ว่าเราเป็นแค่นักอยากเขียน-นักอยากอ่าน
แต่เราก็เขียนเราก็อ่าน
เราจึงสรุปนิยามของเราเองเลย
"จงเป็นนักอยากเขียน หากเรารักที่จะเขียน
และจงเขียน หากเราเขียนแล้วมีความสุข"
อาจจะดูเหมือนคำบ่น ไม่รู้ใครจะคิดแบบนั้นบ้างไหม
หลังจากที่เรานั่งเขียนงานซักชิ้น
ไม่รู้จะมีใครเป็นเหมือนเราบ้างรึเปล่า
แต่เราจะ อิ่มทุกครั้งที่เราเขียนเสร็จ
ยิ้มไปกับการเขียน มีความสุขกับการเขียน
เราแหงนหน้ามองท้องฟ้าครั้งสุดท้าย
สำหรับคนที่รักตัวอีกษร ท้องฟ้ายังคงมีพื้นที่มากพอสำหรับทุกคน
ที่จะเขียนอะไร ที่จะวาดอะไรลงไปตามใจเรา
และคงทำให้ ท้องฟ้าวันนั้นดูสวยกว่าวันอื่นๆ แน่นอน
28 พฤศจิกายน 2547 01:51 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ผู้ทรงญาณ .. ชาญเชี่ยวบอกฉันไว้ว่า...เหลือเวลาอีกไม่มาก..อาจจะไม่ครบศกด้วยซ้ำ..ใช้เวลากับหล่อนให้มาก..แล้วจะไม่เสียใจ ...ยายจ๋า.... ลูกรักยายนะจ๊ะ ... ลูกขอโทษ ...
14 พฤศจิกายน 2547 08:29 น.
เสือยิ้มมุมปาก
อะไรก็ตามที่ใช้เวลาสั่งสม..ผลลัพธ์ที่ออกมา..มักคุ้มค่า..และทรงคุณ
7 พฤศจิกายน 2547 09:25 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ของใช้ในครัว
กะละมัง โคม
ตะกร้า ช่ะ
กระปุก กุบ
ไม้ตีพริก สาก
เขียง ดานเฉียง
กระต่ายขูดมะพร้าว เหล็กขูด
ตะหลิว เจี้ยนซี่
กระชอน ตรอง
เตาไฟ อังโล่
ตะแกรง แตรง
เครื่องแต่งกาย
รองเท้า เกือก
สร้อย สายคอ
ต่างหู ตุ้มหู
ผ้าโสร่ง ผ้านุ่ง
ผ้าห่ม ผ้าโพ่ย
นาฬิกา นากา
อาหาร
ละมุด สวา
สับปะรด ยานัตถุ์
มะละกอ แตหลา
มะม่วงหิมพานต์ ยาร่วง หรือ หัวครก
พริก ลีปลี
หัวปลี ปลีกล้วย
ขมิ้น ขี้หมิ้น
กระถิน ลูกตอ
แตงโม แตงจีน
มันสำปะหลัง มันไม้
มะยม ลูกยุม
ตะไคร้ ไคร
ฟักแฟง ขี้พร้า
ฟักทอง น้ำเต้า
แกงเหลือง แกงส้ม
แกงไตปลา แกงน้ำเคย หรือ แกงพุงปลา
น้ำพริก น้ำชุบ
กะปิ เคย
แกงกะทิ แกงคั่ว
ปลาทอด เจี้ยน
ทอฟฟี่ ลูกอม
ขนมปลากริม เม็ดข้าว
ขนมลอดช่อง เท่ดิบ
ของใช้ทั่วไปในบ้าน
เสื่อ สาด
โต๊ะ โต้
บ้าน เริน
รถจักรยาน รถถีบ
รถจักรยานยนต์ รถเครื่อง
ตะปู เหล็กโคน
แม่แรง เหล็กยับ
ไฟฉาย ไฟแขบ
ทิศต่างๆ
ทิศเหนือ ประตีน
ทิศใต้ ประหัวนอน
ทิศตะวันออก ประออก
ทิศตะวันตก ประตก
ทั่วไป
ดู แล
พูด แหลง
แปรงฟัน ถูฟัน
รีบ แขบ
ช้า แช
กลับ หลบ
แอบ หยบ
โกรธ ขึ้ง
หกล้มก้นกระแทกพื้น แยกขี้นั่ง
ตำ ทิ่ม
ฝุ่นละออง ถุน
โอ้อวด โอ้รส
โง่ โม่
โม่ บด
ปั่นจักรยาน ถีบรถ
เล็ก เอียด
บุหรี่ ห่อยา
หาปลา (กลางคืน) โหล่ะปลา
ทิ้ง ทุ่ม
ไม่พอใจ ทำแดก
หิว เนือย
31 ตุลาคม 2547 07:13 น.
เสือยิ้มมุมปาก
เพียงไม่มีหญิงชรา (ยาย) อยู่เคียงข้าง ความรู้สึกอ้างว้างย่อมเกิดขึ้น
ใช่ว่าจะห่างหายไปถาวร..เปล่าเลย! ชั่วคราวเท่านั้น
แต่ความสำนึกของฉัน .. เหมือนนานแสนนาน
อยากอยู่กับยายเช่นเวลาเดิม..แม้เหนื่อย
แต่ก็สุข..สุด..แสน..จริงๆ