19 สิงหาคม 2545 22:09 น.
เสี้ยว
จริงอยู่ ผีเสื้อสมุทรเป็นตัวแทนของความดุร้าย
ความโหดเหี้ยม
ความหื่นกระหาย
ความอัปลักษณ์
แต่ใครเล่าจะนึกบ้างว่า ที่สุดแล้ว เธอก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้นเอง
ผู้หญิงที่สุดท้ายก็จบชีวิตลงด้วยน้ำมือของคนที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ
จบลงด้วยเสียงปี่วิเวกหวานของพระอภัยมณีผู้ที่เป็นสามีที่เธอรักยิ่ง
เธอโกหกหลอกลวงพระอภัยมณี นั่นเป็นความจริง
แต่มันเป็นไปเพราะรักมิใช่หรือ
หรือที่สุดแล้ว ความอัปลักษณ์ของเธอคือสิ่งที่ฆ่าตัวเธอเอง
คุณรู้อะไรอีกอย่างหนึ่งไหม..
ผีเสื้อสมุทรนั่นแหละที่สะท้อนนิสัยส่วนลึกของผู้หญิงออกมา
เมื่อผู้หญิงรักใครแล้ว เธอจะยอมทุกอย่างที่จะทำเพื่อคนที่เธอรัก
สำหรับบางคนแล้วแม้ว่านั่นจะเป็นสิ่งที่ผิดเธอก็พร้อมจะทำ
ความรักของผู้หญิงนั้น มากขึ้นเรื่อยๆ ตามวันเวลาที่พ้นไป..
.ตรงข้ามกับคุณหรือเปล่า.
ฉันขอถามคุณอย่างหนึ่ง..
ถ้าในวันหนึ่งคุณพบว่า แท้จริงแล้วฉันไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณเคยเข้าใจหรือคาดหวังไว้เอาไว้เลย
คุณจะขึ้นขี่หลังนางเงือกหนีจากฉันไปไหม
ฉันอยากรู้
ถามใจคุณดูก่อนนะ
18 สิงหาคม 2545 22:56 น.
เสี้ยว
ฝนเริ่มลงเม็ดพอดีที่ฉันไปถึงที่นั่น ลานกว้างๆ ร้านอาหาร และเวทีกลางแจ้ง จากมุมของฉันนั้น ฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีเหลือเกิน ที่ฝนตกก่อนที่ฉันจะสั่งอาหาร ไม่งั้นฉันคงต้องกินกลางฝนแน่ๆ คงลำบากพิลึก เอ้า...ฝนตกก็ตก ไม่เป็นไร ฉันก็คงต้องเปลี่ยนแผนไปกินที่อื่น เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ฝนจะหยุด และเก้าอี้ก็คงเปียกหมด บรรดาลูกค้าที่นั่งกินกันอยู่ครึ่งๆกลางๆ ต่างก็พากันมองอาหารที่ยังไม่หมดนั้นด้วยความเสียดาย แต่ฝนก็แรงขึ้นทุกทีๆ จนต้องทิ้งข้าวปลาอาหารหลบเข้ามา ฉันบอกแล้วไง ว่าดีนะเนี่ยที่ฉันไม่ใช่หนึ่งในนั้น ฉันคงเสียดายน่าดู คุณอาจสงสัยว่าฉันเล่าเรื่องปกติธรรมดาของชีวิตเหล่านี้ให้คุณฟังทำไม มันก็คงเป็นเหตุการณ์ธรรมดาที่สุดอย่างหนึ่งสำหรับฉันเหมือนกันแหละ ถ้าหูตาของฉันไม่(เสือก)ไปรู้เห็นเหตุการณ์เหล่านี้
"ป้าๆๆๆๆ ไม่ต้องผัดแล้วล่ะ ฝนตกแล้ว ฉันไม่กินแล้วล่ะ"
"อ้าว! แล้วกัน จะเสร็จแล้วคู้ณ เดี๋ยวฝน...........ว้า! ไปซะละ"
ว่าแล้วคุณลูกค้าคนสวยก็เผ่นแผล็วไปเร็วพอๆกับฝนที่จู่ๆก็ตกลงมา........เต็นท์ขายอาหารกลางแจ้งที่เรียงรายอยู่ประมาณเกือบ 20 ร้านนั้นเศร้าสร้อยไปตามๆกัน ฝนยิ่งตก ลูกค้าก็ยิ่งลด แล้วไอ้ที่ผัดที่แกงเอาไว้ครึ่งๆกลางๆนี่ล่ะ ใครจะกิน แต่ละร้านก็มองลูกค้าที่วิ่งหลบฝนกันอย่างสลดหดหู่ไปหมด
ของสดๆที่เหลืออยู่นี่ก็เก็บไว้ไม่ได้ ขาดทุนขนานใหญ่ทีเดียว
ฉันอ่อนไหวกับเรื่องราวเหล่านี้ ........ภาพในสมองฉันย้อนกลับไปหาเมื่อหลายสิบปีก่อน คุณตาฉันเป็นช่างตัดกางเกง วันไหนที่ฝนตก วันนั้นร้านตัดกางเกงของตาจะเงียบเหงาที่สุด แทบจะไม่มีเสียงการสัญจรผ่านไปมาเลย มีแค่เสียงหยดน้ำที่ตกลงกระทบแอ่งน้ำเจิ่งนองเท่านั้น มันยิ่งย้ำถึงความเฉอะแฉะของถนนหน้าบ้าน แน่นอน ไม่มีใครคิดอยากจะตัดกางเกง ทั้งบ้านก็นั่งตบยุงกันให้เป็นที่รำคาญกันไปหมด
ตอนนี้คุณตาฉันก็เสียไปเป็น 10 ปีแล้ว ฉันไม่ได้สัมผัสบรรยากาศอย่างนั้นอีก จนมาถึงวันนี้ วันที่ฝนตก ฝนซาแล้ว ฉันไปสั่งก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ ป้าเขารีบทำให้ฉันอย่างกระตือรือร้น ฉันเห็นใบหน้าป้ายิ้มแย้ม ภาพนั้นซ้อนด้วยใบหน้าเหี่ยวๆของตาฉันเมื่อลูกค้าเดินเข้าร้าน
เอ้า! ไปเช็ดเก้าอี้ให้คุณเขาหน่อยซิเอ็ง
หูฉันคงแว่วอีกแล้วกระมัง
ลื้อนั่งก่องๆๆๆ เดี๋ยวอั๊วเอาน้ำชาให้ลื้อน้า
คืนนี้ ก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่รสเค็มปร่าอย่างไรก็ไม่รู้
12 สิงหาคม 2545 22:42 น.
เสี้ยว
เหตุการณ์แรก
..................
ฉันนั่งอยู่ในบ้าน
ข้างนอก ดูเหมือนฝนใกล้จะตก
ฉันเดินไปหยิบร่ม หยิบรองเท้า
เปิดประตูบ้าน.....อ้าว ! อากาศแจ่มใส
ไม่มีวี่แววว่าฝนจะตกสักนิด
ฉันเดินเข้าไปในบ้าน เก็บร่มไว้ที่เดิม
มองไปภายนอก.......บรรยากาศอึมครึมพิกล
ฉันชักสงสัย.....อะไรกันแน่?
เดินไปเปิดประตูใหม่
โธ่เอ๋ย...ฉันไม่ได้เช็ดกระจกนี่เอง.........
..........................
เหตุการณ์ต่อมา
ฉันเดินออกไปนอกบ้าน
.....ฉันพบเขา.....โดยบังเอิญ
เขาดูเปลี่ยนไปในความคิดฉัน
อดคิดไม่ได้ว่า.....เขาดูเหงาจัง
เป็นอะไรไปนะ ฉันเดินเข้าไปหาเขา
หนึ่งก้าว.........สองก้าว..........สามก้าว.....
แล้ว...........
|
|
|
|
|
|
|
...หยุด...
ใครคนหนึ่ง.......เดินเข้าไปหาเขา
พร้อมกับน้ำ 1 แก้วโตๆ มีหลอด 2 อัน อยู่ในแก้วใบนั้น
เขา......ลุกขึ้น แล้วเดินเข้าไปหาใครคนนั้น
ฉันหันหลังกลับ....รู้แล้ว
ฉันลืมเช็ดหัวใจตัวเอง........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
กระจกมัว ทำเอาท้องฟ้ามัวไปด้วย
หัวใจหมอง ........ก็เล่นเอามองคนอื่นหมองไปด้วย....บ้าจัง
8 สิงหาคม 2545 23:54 น.
เสี้ยว
น้ำใสๆหนึ่งแก้ว..............
ลองหยดน้ำโคลนลงไปสักหยดสิ น้ำใสกลายเป็นน้ำขุ่น
อยากให้ใสเหมือนเดิม เอาสารส้มไปแกว่งสิ
นี่ไง.....ใสแล้ว แต่เห็นมั้ย มันมีตะกอนอยู่ที่ก้นแก้ว
คนดีๆคนหนึ่ง...............
ทำความชั่วไปหนหนึ่ง คนดีๆถูกมองเป็นคนเลว
อยากให้ดีเหมือนเดิม แก้ข่าวสิ แก้ตัวสิ
นี่ไง......เหมือนจะกลับเป็นคนดีได้อีกครั้ง
แต่รู้มั้ย มันต้องมีคนที่รู้ความลับของเรา
********************************
น้ำขุ่นๆหนึ่งแก้ว..............
หยดน้ำใสลงไปหนึ่งหยด น้ำขุ่นคงไม่กลายเป็นน้ำใส
หยดน้ำใสลงไป 10 หยด น้ำเริ่มจะขุ่นน้อยลง
เทน้ำใสลงไปแทนที่ น้ำขุ่นกลายเป็นน้ำใส
คนเลวๆหนึ่งคน..............
ทำดีหนึ่งครั้ง คงไม่มีใครสำเหนียก
ทำดี 10 ครั้ง อาจจะเริ่มมีคนมองเห็นคุณค่า
หมั่นทำความดีสม่ำเสมอ คนเลวจะกลายเป็นคนดี
*********************************
นี่ไง คนดีชอบแก้ไข คนจัญไรชอบแก้ตัว
นี่ไง คนเราผิดพลาดได้ แต่แก้ไขได้ แค่ต้องอาศัยความอดทน
ทุกคนก็เคยทำความผิด แล้วมีสักกี่คน คิดแก้ไขก่อนจะแก้ตัว
*********************************
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1997
