31 กรกฎาคม 2549 06:41 น.
เสี้ยว
ความห่วงหาอาทร
ที่สะท้อนในแววตาฉัน
เธอคงรู้สึกถึงมันเช่นกัน
สายตาจึงประสานกันลึกซึ้ง
ถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย
ก็ไม่ได้เฉลยความคิดถึง
แต่บางอย่างก็แสดงออกซึ้งๆ
คงเป็นสิ่งสิ่งหนึ่งที่เธอพอเข้าใจ
ใบหน้าของเธออันยิ้มแย้ม
ก็ดูจะแต้มด้วยความรู้สึกใช่ไหม
รอยยิ้มดูเหมือนยิ้มจากข้างใน
ฉันเข้าใจถูกใช่ไหมคนดี
แม้แต่กระแสความอบอุ่น
ความอ่อนละมุนที่เธอมี
ยังส่งมาถึงฉันตรงนี้
เธอคนดี หรือเราใจตรงกัน
ก็อยากให้เป็นที่คิด
แต่ก็กลัวเข้าใจผิด หากไม่เป็นเช่นนั้น
เมื่อไหร่คำตอบจะออกมาให้รู้กัน
ว่าที่คิดไปทั้งหมดนั่น ไม่ได้เพ้อฝันไปคนเดียว
31 กรกฎาคม 2549 01:06 น.
เสี้ยว
ความรู้สึกหวั่นๆในหัวใจ
เคยคิดไปว่านั่นคือความรัก
แต่เอาเข้าจริงกลับไม่เคยรู้จัก
ไม่รู้ว่ารักนั้นเป็นอย่างไร
ก็แค่ความรู้สึกหวามๆ
ไม่ตรงนิยามความรักใช่ไหม
แล้วรักจริงๆมันเป็นอย่างไร
มันมีสิ่งใดที่สำคัญ
ที่คิดอยากมีคนเคียงข้าง
และคอยดูแลอยู่ไม่ห่างนั้น
มันคงต้องมอบความรักให้แก่กัน
แต่ตัวฉันทำอย่างนั้นยังไม่เป็น
หรือแท้จริงแล้วรักไม่ต้องหา
ไม่ต้องค้นคว้าพยายามเห็น
ไม่ต้องคิดมาก ให้ลำบากประเด็น
เพราะรักที่ควรเป็น ไม่มีนิยาม
30 กรกฎาคม 2549 23:39 น.
เสี้ยว
เหนื่อยไหมคนดี
ในวันที่หัวใจอ่อนล้า
เธอดูเข้มแข็ง แต่เรี่ยวแรงของนัยย์ตา
มันฟ้องอยู่ว่า ใจเธออ่อนล้าเหลือเกิน
ขอโทษที่ฉันรู้
ก็เราทั้งคู่ ใช่รู้จักกันผิวเผิน
ถึงจะเลิกร้าง แต่ระยะห่างไม่กว้างเกิน
ถึงจะคนละเส้นทางเดิน แต่ไม่เกินจะห่วงใย
ถึงเรื่องของเราจะจบ
ด้วยเราต่างพบเส้นทางเส้นใหม่
เธออาจเจอ ถึงฉันจะยังไม่เจอใคร
ใครคนหนึ่งที่ใส่ใจ เธออาจจะมีใครดูแลเธอ
แต่ฉันก็ยังมีสิทธิ์ห่วงใย
หากมีปัญหาอะไรบอกมาได้เสมอ
แต่ถ้าลำบากใจ ก็ไม่เป็นไรแล้วแต่เธอ
อย่างไรฉันก็พร้อมจะมาเจอ ถ้าเธอนั้นต้องการ
29 กรกฎาคม 2549 22:02 น.
เสี้ยว
อ่อนแสนอ่อน อ้อนอาบลม พรมอุ่นแดด
รังสีแผด แดดทุ่ง รุ่งพฤกษา
พรมถักทอ ดั่งรอรัก จากฟากฟ้า
ตะวันทา ลมพาพลิ้ว เป็นทิวไกล
พระอาทิตย์ สาดแสดง แสงระยับ
วะวาววับ ดุจดิ้นสอด ปักลอดไหม
ดูแรงร้อน หากอ่อนอุ่น กรุ่นหัวใจ
สายลมไล้ คลื่นดอกหญ้า ช่างน่าชม
เดินฝ่าทุ่ง หอบทุกข์ไป ใจกลางผืน
หวังให้ฟื้น จากเมฆดำ ที่ทับถม
ผมปลิวไหว จะจ่ายเจ็บ กับสายลม
แดดจะห่ม ใจหนาวเหน็บ ให้เจ็บคลาย
จะเอนกาย ซบหน้า กับหญ้านุ่ม
ให้ความหมอง ที่กองสุม จงแห้งหาย
ลมละมุน อุ่นไอ ไล้ผิวกาย
อ้อมแขนสาย แดดทอง จะกอดใจ
28 กรกฎาคม 2549 07:13 น.
เสี้ยว
ในยามเช้า
ดวงตะวันเจ้าเก่าก็โผล่หน้า
นกร้องทายทักกันไปมา
เธอเองก็โผล่มาที่หัวใจ
พอยามสาย
ดวงตะวันก็ฉายลำแสงใหญ่
สองสว่างไปทั่วแดนไกล
ความอบอุ่นในใจก็ฉายตาม
เข้าเที่ยงแล้ว
จึงแว่วเสียงแม่ค้าถาม
รับไหมคะข้าวแกงอิสลาม
ฉันคิดตามเธอล่ะกินอะไร
ถึงช่วงบ่าย
ร่างกายเหนื่อยล้าไม่สดใส
เลยคิดถึงเธอเติมพลังใจ
ส่งใจไปให้ สู้ต่อไปนะคนดี
พอแดดคล้อย
หมู่นกพลอยกลับรังเร็วรี่
นกจ๋า ฝากบอกเธอที
กลับบ้านดีๆ ขอให้ปลอดภัย
ถึงคราวเข้านอน
คิดถึงเธอก่อนจะนอนหลับไหล
เข้านอนกันนะ คนดีของใจ
คืนนี้ขอให้เธอหลับฝันดี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1649
