6 เมษายน 2545 21:36 น.
เสี้ยว
กองขยะเหม็นเน่าเคล้าโสโครก
ยามลมโบกโชยกลิ่นไกลใครใครหนี
ดอกไม้หนึ่งถูกปาทิ้งเมื่อเช้านี้
มันคลุกคลีสีช้ำอยู่กลางกอง
กลิ่นตรลบอบเหม็นเห็นหดหู่
จากเคยหรูดูสดใสใยมัวหมอง
ต้องถูกปลดจากแจกันเคยยึดครอง
พลิกครรลองจากสูงส่งกลับลงดิน
แมลงวันมากมายบินกรายใกล้
แต่ผีเสื้อตัวใหญ่กลับผกผิน
มันหุบปีกทิ้งลำตัวกลั้วขี้ดิน
เพื่อสูดกลิ่นของดอกไม้กลีบใบยับ
ขอเทียบเปรียบผีเสื้อเป็นพ่อแม่
บางคราแม้ลูกน้อยต้องด้อยดับ
ท่านจะยังเห็นค่าที่ประทับ
เช่นดอกไม้ที่ระยับมิลับเลือน
6 เมษายน 2545 19:55 น.
เสี้ยว
จากมือน้อยค่อยค่อยจับปากกาเขียน
ค่อยค่อยเรียนเพียรรู้การเขียนอ่าน
จากมือแม่จับมือเขียนให้ชำนาญ
แล้ววันผ่านเพียงไม่นานลูกร้างเลือน
จนมือใหญ่เซ็นเช็คเป็นปึกปึก
ไยไม่นึกถึงแม่แก่ไร้เพื่อน
มือหยาบใหญ่ไยไม่คิดจิตย้ำเตือน
ทิ้งให้แม่น้ำตาเปื้อนเพียงลำพัง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1236
