20 เมษายน 2545 01:55 น.
เสี้ยว
นกตัวหนึ่งจะบินร่าสู่ฟ้ากว้าง
ด้วยพบทางที่เคยหาว่าอยู่ไหน
นกตัวน้อยจะโบยบินถึงถิ่นใด
อยู่ที่ใจของนกนั้นกระสันตาม
จงมุ่งบินไปสู่ทางที่สร้างสรรค์
จงมุ่งมั่นบินหนีคำเหยียดหยาม
นกตัวใหม่จงโผไปในฟ้าคราม
ด้วยใจงามจะนำปีกหลีกสิ่งเลว
17 เมษายน 2545 13:26 น.
เสี้ยว
เธอคือคนในความฝัน
ที่ฉันดื้อรั้นดึงเธอออกจากความรู้สึก
เธอคงไม่รู้ว่าข้างในใจฉันตรงสุดลึก
ฉันเคยคิดนึกวาดเธอไว้เช่นไร
ไม่หรอก เธอไม่ผิด
เพียงแค่ฉันมองชีวิตแสนสวยใส
มองทุกสิ่งทุกอย่างสวยงามเกินไป
ฉันเลยวาดใครต่อใครตามจินตนา
ต่อไปนี้จะเก็บเธอไว้ในสมุดบันทึก
ขีดเขียนเธอตามความคิดนึกของฉันดีกว่า
จะวาดหวังเธอไปตามใจอารมณ์ปากกา
สรรค์สร้างเธอให้เลอค่า สูงสง่ายิ่งกว่าความจริง
16 เมษายน 2545 13:40 น.
เสี้ยว
ชีวิตคือการเดินทาง
ที่อยู่ระหว่างท้องแม่และสุสาน
แต่ละชีวิตมีเวลาอยู่ไม่นาน
และไม่พอที่จะเดินผ่านโลกอย่างจุใจ
รู้ไว้เถิดในการเดินทาง
ทุกทุกก้าวย่างคือความแปลกใหม่
ในความซ้ำซากที่บางอย่างแตกต่างออกไป
เพียงแค่เราเอาใจใส่รายละเอียดชีวิต
13 เมษายน 2545 13:55 น.
เสี้ยว
สะเก็ดดาวเจิดกระจ่างอยู่กลางฟ้า
นำใจข้าพาเพริศเตลิดฝัน
ผ่านเมืองใหญ่สู่เมืองฟ้าดาราจันทร์
เกี่ยวเกาะพันผันวิมานตระการไกล
ระริกรี้ชี้ชวนดาวดูวาวเด่น
แสงนวลเย็นพราวพร่างสว่างใส
พรูน้ำค้างกลางค่ำคืนชื่นฤทัย
กลิ่นอายไอละอองฟ้าพาสู่ดิน
แม้จะหนาวยังมองดาวถ่องฟ้า
รู้อยู่ว่าข้าเป็นเช่นกรวดหิน
ขอขอบคุณที่ดาวแผ่แสงสู่ดิน
แม้รมิลเพียงแสงหรี่ก็ดีใจ
10 เมษายน 2545 00:28 น.
เสี้ยว
สุดขอบฟ้าไกลอีกด้าน
ความฝันนิรันดร์กาลรอเธออยู่
ขอเพียงเธอพร้อมที่จะสู้
เธอจะรู้ว่ามันง่ายกว่าที่คิด
ชีวิตใช่เรื่องโชคชะตา
ความสำเร็จจะได้มาใช่ฟ้าลิขิต
ขอเพียงยอมทุ่มเทด้วยชีวิต
ค้นหาไปตามความคิดของเธอ
หากอยากบินเก่งต้องเร่งฝึก
ให้ฝันเปี่ยมความสำนึกอยู่เสมอ
เมื่อพร้อมบิน จงบินลัดฟ้าไปพบเจอ
หาความสำเร็จที่เป็นของเธอแล้วเอื้อมคว้ามัน