10 เมษายน 2547 22:51 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ตอนนี้ฉันมีเธอ
แม้จะเผลอมองใครไปบ้าง
แต่จะให้เลิกรักเธอไม่มีทาง
อย่ากลัวไปเลยจะอ้างว้าง...ไม่มีกัน
ฉันก็คนธรรมดา
เผลอไปบ้างบางเวลาก็เท่านั้น
แต่ก็ไม่มากมายไม่สำคัญ
เพราะคนที่อยู่ในความผูกพันคือเธอ
มั่นใจเถอะนะสำหรับฉัน
รักเธอเท่านั้นมั่นคงเสมอ
แม้จะมีใครมากมายได้พบเจอ
แต่ไม่มีใครเหมือนเธอ...
ที่ฉันรักเพียงคนเดียว
8 เมษายน 2547 23:50 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ตรงมุมหัวใจเธอที่ว่าง
เอาความรักฉันไปวางบ้างได้ไหม
ถ้าเผื่อเธอสับสนวุ่นวายใจ
จะได้รู้ว่ามีฉันอีกทั้งคน
อาจไม่พิเศษสำหรับเธอ
ไม่มีความเลิศเลอเอ่อล้น
แค่มุมเล็ก ๆ ของใครบางคน
ที่รักเธอท่วมท้น......เมใจ
1 เมษายน 2547 10:58 น.
เสียงเรียกจากสายลม
ฝากความห่วงใยไปกับฟ้า
ร้อยความคิดถึงห่วงหาไปกับฝัน
ดึกดื่น ค่ำคืน นั่งมองจันทร์
ฝากความรักความผูกพันไปกับดวงดาว
ได้รับหรือยังจ๊ะคนดี
เพียงลืมตามองฟ้าที่มีก็จะกล่าว
ทั้งท้องฟ้า สายลม และดวงดาว
จะกระซิบแทนฉันเบา ๆ...........ว่ารักเธอ