25 มีนาคม 2547 22:58 น.

.......อีกไม่นาน........

เสียงเรียกจากสายลม

ไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง
เคยอ้างว้างเพราะคิดถึงใครไหม
ฉันคนหนึ่งที่ยังเหงาอยู่เรื่อยไป
ทั้งที่ใจมันบอกสบายดี

       
       ยังคงเฝ้ามองภาพวันก่อนเก่า
ทั้งสองเราที่เคยอยู่ตรงนี้
ภาพแห่งความรู้สึกอันแสนดี
วันที่มีเธอข้างเพียงสองเรา

 
       แม้วันนี้เราต้องไกลห่าง
ต้องก้าวย่างไปพร้อมกับความเหงา
ปล่อยหัวใจล่องลอยกับลมเบา
แม้จะเศร้าเหงาเพียงไร.............บอกหัวใจไม่นานหรอก...เธอจะมา				
23 มีนาคม 2547 23:07 น.

.......บทเรียนที่ยิ่งใหญ่.......

เสียงเรียกจากสายลม

ถามใจว่ารักเธอหรือเปล่า
ถึงได้รู้สึกเงียบเหงาเมื่อไม่มีเธอเคียงใกล้
ค้นพบว่าชีวิตได้ขาดส่วนที่สำคัญไป
เพิ่งรู้แน่แก่ใจก็เมื่อเธอมาจากลา


       เสียงหัวเราะรอยยิ้มความผูกพัน
สิ่งสำคัญที่ฉันไม่เคยมองเห็นค่า
บทเรียนที่ยิ่งใหญ่ก็เพิ่งรู้เมื่อเธอจากลา
ว่าคนเราจะรู้คุณค่า...ก็เมื่อเสียสิ่งนั้นไป



           อย่าให้เหตุการณ์แบบนี้เกินขึ้นกับคุณนะ   สิ่งที่มีค่า.....อาจจะอยู่ใกล้ ๆ  ตัวคุณโดยที่คุณมองไม่เห็นมันก็ได้  ลองหันมองดูรอบ ๆ ตัวคุณสิ

               ..................................................................................				
22 มีนาคม 2547 21:42 น.

.......ฝันละเมอ.......

เสียงเรียกจากสายลม

อยากถามจังคนดี
เคยมองผ่านมาทางนี้บ้างไหม
เคยเห็นหรือเปล่าคนที่แอบมองด้วยหัวใจ
คนที่ส่งยิ้มให้ยามเธอไม่รู้ตัว


       คนที่ไม่เคยทำตัวมีทีท่า
คนที่เฝ้ากลัวว่าความลับจะไหลรั่ว
คนที่จมอยู่กับความฝันอันมืดมัว
คนที่อยู่ในเงาสลัวของความลำบากใจ


       ไม่ใช่ไม่อยากออกไปบอกรัก
แค่อกหักคงไม่เจ็บสักเท่าไหร่
แต่กลัวเหลือเกินว่าเธอจะเปลี่ยนไป
จะไม่ยอมเข้าใกล้เหมือนย่างที่เคยเป็น


       ก็เลยนั่งเฝ้าอยู่ตรงนี้
นั่งอยู่กับความรู้สึกดี ๆ......ที่เธอไม่เคยมองเห็น
นั่งอยู่กับความเดียวดายที่แสนจะชาเย็น
.......นั่งอยู่กับความรักที่เป็นเพียง...ฝันละเมอ				
21 มีนาคม 2547 22:01 น.

.....เสียงที่ได้ยินมาจากใคร.....

เสียงเรียกจากสายลม

บรรยากาศวังเวงจนเหน็บหนาว
ลมพัดกราวเย็นยะเยือกจนเสียวไส้
เสียงนกฮูกส่งเสียงร้องจนก้องไพร
เงาต้นไม้สั่นไหวอยู่รายเรียง

       แว่วยินเสียงคนกระซิบอยู่ใกล้ ๆ
เหลียงหันไปไร้คนเป็นต้นเสียง
ฉันขนลุกน้ำตาเอ่อคอยคลอเคียง
อ๋อต้นเสียงจากโทรศัพท์ที่ฉันคุย				
19 มีนาคม 2547 13:21 น.

แค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึง

เสียงเรียกจากสายลม

หากว่าฉันเป็นแม่มด
ฉันจะร่ายเวทมนตร์คาถา
โอมเพี้ยง....ขอให้เธอหันมามองตา
ขอให้เธอรักฉันยิ่งกว่าใคร ๆ 

       แต่ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
จึงไม่สามารถร่ายเวทมนตร์คาถาได้ 
เธอจึงมองฉันเป็นแค่เพียงใคร ๆ
ที่ไม่พิเศษอะไรกว่าทุกคน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงเรียกจากสายลม
Lovings  เสียงเรียกจากสายลม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงเรียกจากสายลม
Lovings  เสียงเรียกจากสายลม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสียงเรียกจากสายลม
Lovings  เสียงเรียกจากสายลม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเสียงเรียกจากสายลม