25 กุมภาพันธ์ 2548 23:19 น.
เสียงร่ำร้องของหัวใจ
หากโลกยังไม่หยุดหมุน
ฉันคนนี้ก็ยังคงไม่หยุดรักเธอ
25 กุมภาพันธ์ 2548 23:05 น.
เสียงร่ำร้องของหัวใจ
จอ-อำ-จำ (ไม่กล้าสกดเพราะหมดใจมอบไว้ให้เพียงเธอ)
ถึงแม้ตอนนี้เธอมีใคร
ถึงแม้ตอนไหนฉันเคยช้ำ
ถึงแม้ใครจะมองว่าไม่จำ
ถึงแม้ต้องเจ็บช้ำ
แต่อยากบอกไว้ดังๆว่ารักเธอ
25 กุมภาพันธ์ 2548 22:48 น.
เสียงร่ำร้องของหัวใจ
รักที่เคยให้ไว้ไม่เคยเปลี่ยน
ยังวนเวียนเรียบเรียงเพียรเสนอ
ว่าใจฉันด้วงนี้มีเพียงเธอ
รักเสมอไม่เคยเปลี่ยนเวียนผันไป
25 กุมภาพันธ์ 2548 22:19 น.
เสียงร่ำร้องของหัวใจ
กลอนนี้อาจไม่เพราะแต่ก็แต่งออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ
อาจไม่เชื่อไม่เป็นไรแต่ขอให้รับรู้ไว้ก็พอ
แต่งกลอนนี้ให้เธอเพื่อเข้าใจ
ว่าทำไมฉันนั้นดูหมางเมิน
ฉันไม่เหมือนคนๆนั้นดังเช่นเดิม
คนที่เคยหยอกล่อและคลอเคลีย
คงเป็นเพราะตัวฉันมันไม่เจียม
ไม่ชำเลียงมองดูที่ตัวเอง
ว่าตัวเราคนนี้ยังวังเวง
ไม่เจียมเองดันเอารักไปปักใจ
ที่ทำไปเพราะไม่ใช่ว่าโกรธเธอ
มันยังเพ้อถึงเธอทุกคืนวัน
เฝ้าคิดถึงเฝ้าคำนึงอยู่อย่างนั้น
เพราะใจฉันดวงนี้มีเพียงเธอ
แต่ที่ฉันโกรธนั้นคือตัวเอง
ดันทำเวรให้ตัวต้องมัวหมอง
ก็สมควรดีแล้วตามครรลอง
ดังทำนองบทสองกลอนไม่เจียม
หน้าส่วนตัว
703
