1 มิถุนายน 2549 15:27 น.
เสียงพิณที่ชานเรือน
รวมพลคนชรามาทางนี้
มาดูซิเคยเจออย่างฉันไหม
มานึกถึงวันก่อนมองย้อนไป
รู้จักไหมไอ้มดแดงแปลงร่างกาย
วีหนึ่งวีสอง ไอ้มดเขียว
บิดบิดเบี้ยวแปลงร่างเป็นวีสาม
ยอดมนุษย์ อุลตร้าแมน มนุษย์เงา
โอ้นั่นเจ้า เครื่องบินจัมโบ้เอ
เป่านกหวีดเรียกหุ่นอภินิหาร
เป่า 1 ครั้งไอ้คำมา ปราบยุคเข็น
ปราบโลดัก หน้าใหญ่แสนยากเย็น
อ้าวนั่นเห็น บุสก้า ชามมากอน
อันไหนดังเด่วก็เป็นตุ๊กตุ่น
ตะกั่วพัน พุงแขนขา เท่ห์เหลือหลาย
เอาไว้โยนให้คาบเส้นเล่นลวดลาย
แล้วรีบไปเล่นหลุมดีด อุ้ยซี๊ดมันส์
ใช้ลูกหิน ลูกแก้ว หรือลูกเหล็ก
ดีดดังแป๊กไปให้ไกล ห่างไกลหลุม
ไปโรงเรียนลูกหินใหญ่ใส่เป้าตุง
หลบครูวุ่นดังกรุกกริ๊กครูริบไป
สาว ๆ โดดหนังยางโปรงบานแล้ว
กิงก่องแก้ว หนึ่งสองสาม จนสุดแขน
ใครไม่เล่นก็ออกไปรีบแบ่งแดน
โยนห่วงยางเข้าแขนแสนจะมันส์
รับไม่ได้ต้องไปเป็นเชลยทาส
ต้องลำบากแย่งห่วงให้ได้ก่อนเขา
ได้แล้วกลับมาถิ่นดินแดนเรา
เอ้านั่นเขาเล่นซ่อนแอบแว๊ปไปกัน
แล้วนับหนึ่งถึงร้อยอย่าคอยซิ
เอบีซี ใครไม่แอบ แปะก่อนต้องเป็นหนา
พวกรอบจัดจ้าละหวั่นซ่อนไหนวา
ซ่อนใกล้ถ้าไม่ดี หนีไปไกล
โดนโป้งก่อนต้องมาหาท่าจะแย่
ไม่อยากแพ้ แอบมิด นิดไม่เห็น
เล่นแล้วเรียน เรียนแล้วเล่นจนค่ำเย็น
ออกโรงเรียนก็เห็นรถเรียงราย
มีไอ้ติม รถเข็นจอดดีดกระดิ่ง
ดูดไอ้ติมแสนหวานพาลก็เห็น
ไม่ได้คิดเจอะไม้แดงบนแท่งเย็น
พ่อรถเข็นมาให้แลกแจกอีกอัน
เหลือเศษตังค์เอาไว้ใช้กดถั่ว
โหลมัวๆ ต้องเขย่าจะเอาแหวน
กดแล้วหมุนออกมาถั่วแดง ๆ
แต่ว่าแหวนยังติดอยู่ หูย์หมดตังค์
พวกตังค์เหลือไปซื้อหมากฝรั่ง
แมวตัวดำบนกล่องจ้องตาหวาน
หมากฝรั่งรูปบุหรี่ อื้อ เคี้ยวนาน
พอหมดหวานก็คายทิ้ง ยิ่งปวดกราม
น้ำส้มเพียว คิกคาปู้ดูสดชื่น
อ่านกลอนรื่นไหลไปมีไรถาม
ท่านรู้จักสิ่งที่กล่าวที่ออกนาม
ขอบอกท่านเฒ่าชะแลแก่ชรา
หน้าส่วนตัว
593
