24 มกราคม 2555 18:09 น.
เสราดารัล
ถ้าบอกว่า "คิดถึง" เธอคงไม่ซึ้งเท่าไร
เพราะมีคนมากมายบอกเธออย่างนั้น
แต่ถ้าบอกเธอคือ"ลมหายใจของความผูกพัน"
คือทุกภาพฝันที่อยู่ในใจฉันตลอดมา
จะพอมีที่ว่างบ้างไหม..สำหรับฉัน
คนที่ต้องคอยรับบทบาทเป็นเพื่อนกัน
ทั้งที่รักเธอแทบบ้า
รู้สึกอย่างไร ก็ไม่กล้าพูดออกมา
กลัวความเหินห่าง เย็นชา เท่ากับฆ่ากันทั้งเป็น
จึงต้องนั่งนิ่งนิ่งที่นี่
เขียนบทกวีจากใจที่ซ่อนเร้น
เศร้า เหงา ปวดร้าวอย่างที่เป็น
ซึ่งแม้เธอจะไม่มองเห็น
ก็ยังยอมเป็นตัวละครเด่นที่ได้โลดเล่นในชีวิตเธอ
9 มิถุนายน 2554 10:35 น.
เสราดารัล
เหมือนฉันหลงทางอยู่ใต้ฟ้า
แล้วเธอคนดีก็เข้ามาชี้ทางให้
ฉันกำลังสิ้งหวังและหมดกำลังจะเดินไป
เธอกลับให้พลังที่ยิ่งใหญ่จูงฉันก้าวไปด้วยกัน
ทุกครั้งเมื่อเสียใจ
มีเธออยู่ใกล้ๆคอยปลอบใจฉัน
รู้สึกได้ถึงความ"แคร์"และมีกัน
หากเวลาเนิ่นผ่านนานวัน
เธอกลับบอกว่า "แค่คนคุ้นกัน..คั่นเวลา"
ยุติธรรมดีจังนะ..โลกกว้าง
หลังจากมอบหนทาง ก็กลับขัดขวางวันข้างหน้า
ให้ฉันได้รอยยิ้ม ให้ได้ชิมรสชาติน้ำตา
ให้ความสุขแค่ช่วงเวลา ให้ความเหว่ว้าตลอดกาล
8 มิถุนายน 2554 17:12 น.
เสราดารัล
คนเรา..ไม่มีใครได้อะไรทุกอย่าง
หากแต่ต้องสูญเสียไปบ้าง และคงหมดทางรั้งไว้
มันไม่แปลกที่การแยกจากของใคร
จะสามารถเปลี่ยนคนใกล้ ให้เป็นคนไกลได้ทันที
คนเรา..ไม่ได้เป็นเจ้าของทุกสิ่ง
ความเป็นจริงยิ่งตอกย้ำฉัน..วันนี้
หัวใจคนอื่น..ถึงเวลาก็ต้องคืนเขาเสียที
ส่วนใจเราที่มี..ยังยากอยู่ดีที่จะเรียกกลับมา
23 มิถุนายน 2553 11:49 น.
เสราดารัล
หากว่าวันนี้ฉันมีน้ำตา
เพราะพบเจอกับปัญหาเกินแก้ไข
จะบอกเล่าความปวดร้าวกับผู้ใด
และจะมีอ้อมกอดของใครมาบรรเทา
เธอจะรับรู้บ้างไหมคนดี
วันที่ต้องห่างกันแบบนี้ฉันเหงา
หากคืนนี้ได้ยินเสียงเธอเพียงแผ่วเบา
คงทำให้ค่ำคืนที่ยืดยาวนั้นผ่านไป
กลับมาเร็วเร็วนะ...มาหาฉัน
เพราะยามนี้ในใจนั้นมันหวั่นไหว
กลับมาหาคนที่เธอบอกคือ"หัวใจ"
กลัวฟ้ากว้าง ทางห่างไกล จะทำให้คนไกลลืมกัน
21 มกราคม 2553 12:06 น.
เสราดารัล
ฉันทำดีกับเธอน้อยไปหรือ
หรือยึดถือเธอมากเกินไปใช่ไหม
หรือทำตัวเป็นเจ้าของครอบครองเธอมากไป
หรือไม่เคยทำอะไรที่ใครเรียกว่า "พอดี"
ช่วยบอกฉันก่อนไปได้ไหม
ให้เวลาฉันทำใจว่าต่อไปจากนี้
จะไม่มีคำว่า"เรา"อีกแล้วคนดี
ทุกความฝันที่มีถูกทำลาย
ไม่โกรธเธอหรอกนะ
ถ้าเพียงแต่จะห้ามใจได้
คงไม่มีคำอ้อนวอนก่อนเธอจากไป
และหัวใจคงอยู่ได้สบายดี
ก็เพราะไม่เคยห้ามใจตัวเองได้
จึงรักเธอเสียมากมายออกอย่างนี้
ชีวิตที่เหลือฉันจะจัดการอย่างไรดี
คนใจร้ายช่วยบอกฉันทีจะขอบคุณ