4 เมษายน 2547 16:30 น.
เศษทรายแก้ว
ฝนหนอ...ตกลงมา...ใยไม่ดู
ว่าคนที่...นั่งอยู่...ตรงนี้เศร้า
ยิ่งเจ้าตก...เหมือนยิ่ง...ซ้ำเติมเรา
ก็เหมือนเขา...คนนั้น...ทำลายใจ
ไฟก็ดับ...ทำให้จิต...ยิ่งมึดมิด
ทำให้คิด...ถึงเรื่องเก่า...ที่ฝั่งใน
เบื้องหลัง...ของดวงตา...มีน้ำใส
กำลังไหล...ออกมา...ไม่รู้ตัว
10 มีนาคม 2547 22:28 น.
เศษทรายแก้ว
อยากทำให้...ความสุข...อยู่คู่ฉัน
และเธอนั้น...คอยอยู่...ข้างกายา
มีความรัก...เป็นเครื่อง...คอยนำพา
นำสองเรา...ให้มา...เดินเคียงกัน
กลอนนี้...เป็นความฝัน...ที่เกินจริง
เพราะไม่ได้...อ้างอิง...ชีวิตฉัน
เธอคนนั้น...ในกลอน...นี้คงไม่หัน
มามองฉัน...คนนี้...ชั่วนิรันดร์
28 กุมภาพันธ์ 2547 23:38 น.
เศษทรายแก้ว
วันที่แปด...ก็ใกล้...จะถึงแล้ว
แต่ไม่มี...วี่แวว...จะได้เจอ
เพราะเมื่อคืน...ฉันฝัน...แล้วละเมอ
ว่าตัวเธอ...ไม่อยากเจอ...หน้าฉันเลย
คิดไปแล้ว...ก็น่า...เจ็บปวดใจ
ว่าทำไม...ต้องฝัน...ไว้เปรียบเปรย
กับความจริง...ที่ไม่อยาก...จะเปิดเผย
เพราะเธอ...ทำเฉยเมย...เหมือนกับฝัน
28 กุมภาพันธ์ 2547 23:16 น.
เศษทรายแก้ว
ความรัก คืออะไร ช่วยบอกที
หลายคนมี แต่ฉันไม่ ใจเคว้งคว้าง
อยากให้เธอ คนนั้น ช่วยบอกบ้าง
จะได้เป็น ข้ออ้าง ของหัวใจ
อยากให้มี เสียงกระซิบ อยู่ข้างหู
เพื่อให้รู้ ความหมาย รักว่าไร
แต่มัน ก็เป็นเพียง แค่ฝันไป
เพราะยังไง ใจของเธอ คงไม่เลี่ยน(แน่)
28 กุมภาพันธ์ 2547 23:01 น.
เศษทรายแก้ว
เปรียบกับ...ตุ๊-กตา...เป็นตัวฉัน
แล้วเธอนั้น...เป็นเด็กน้อย...เจ้าของมัน
เธอมาเล่น...กับฉัน...เป็นบางวัน
ฉันเหงาเป็น...เหมือนกันนะ...เธอรู้มั้ย
บางวัน...เธอรู้มั้ย...ฉันร้องไห้
แต่น้ำตา...มันไม่ออก...เธอคงรู้ (ฉันเป็นเพียงแค่ตุ๊กตา จะร้องไห้ได้อย่างไร)
มันไปออก...ที่ใจ...ทุกอณู
อย่างไร...เธอไม่สู้...รับรู้มัน
หน้าส่วนตัว
1864
