16 พฤษภาคม 2547 20:57 น.
เศษขยะ
บางครั้ง...เธออาจมองว่าฉันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
แต่ขอให้รู้เอาไว้เลยคนดี
ว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ทำให้เธอเสียใจ
บางครั้ง...ฉันอาจตัดสินใจแบบไม่ได้คิด
คนดีอย่ามองว่าฉันผิด
เพราะสิ่งที่ฉันคิดคือจะรักเธอตลอดไป
16 พฤษภาคม 2547 20:48 น.
เศษขยะ
เมื่อก่อน...ฉันอาจมองเธอผิดไป
มันจะสายไปไหมถ้าจะบอกว่าขอโทษ
แต่ก็สมควรที่เธอจะต้องโกรธ
แค่อยากจะขอโทษที่เพื่อนคนนี้เคยทำตัวไม่ดี
เมือ่ฉันเศร้าหรือทุกข์
ก็มีเพื่อนผู้แสนดีคนนี้ทำให้เราเป็นสุขทุกที
ไม่ว่าเวลาจะล่วงเลยผ่านไปหลายปี
แต่เพื่อนคนนี้ก็จะเก็บเธอไว้ในความทรงจำตลอดไป
11 พฤษภาคม 2547 22:40 น.
เศษขยะ
คนที่คอยปลอบใจและปรับทุกข์
คนที่คอยมีสุขอยู่เคียงข้าง
คนที่คอนเดินไปร่วมเส้นทาง
ฝ่าขวากหนามพงไพรมาเจอกัน
มิตรภาพระหว่างเรานั้นยืดยาว
เราจะก้าวทุกย่างก้าวไปตามฝัน
เราช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ต่อเติมฝันเล็กน้อยให้สวยงาม
กลอนนี้ใช้เวลาแต่งนานพอสมควร ถ้าเกิดไม่ถูกใจ หรือเหมือนกลอนควรมีต่อ ก็ข่วยต่อเติมมาทางอีเมลล์ก็ได้นะคะ แล้วจะพัฒนาฝีมือต่อไปค่ะ**
หน้าส่วนตัว
937
