29 พฤศจิกายน 2550 15:24 น.
เวลา
จักแรกรักปักใจใคร่ถวิล
ขอยลยินเสียงเพรียกเสน่หา
อยู่แห่งใดใหนเล่าเจ้าแก้วตา
จึงไม่พานพบหน้าให้ได้ยล
ขออธิษฐานต่อฟ้าให้เรานี้
ได้พบชายชาตรีให้สุขสม
เคียงคู่อย่าแคล้วคลาดในบัดดล
ขอสองเรานี้จงได้รักกัน
เพียงพบผ่านผ่านพบในรัก
ใคร่จักพบคนรักที่โหยหา
น้ำตารินอาบแก้มในแววตา
บุพเพช่วยชักพาให้ได้เจอ
จะรักมั่นในรักทีมีนั้น
จะสัญญาทุกถ้อยคำมิแปรเปลี่ยน
แม้วันคืนผ่านที่หมุนเวียน
ขอมีเพียงสองเราตลอดกาล
ได้แต่เพ้อในคืนวันที่ไร้เงา
ขอฟ้าเจ้าเห็นใจข่วยสงสาร
ฟังคำขออธิษฐานสัตย์ปฎิญาณ
โปรดบัลดาลบังเกิดบุพเพรักแด่ ข้าเอย
26 พฤศจิกายน 2550 13:41 น.
เวลา
อยู่กับห้วงอารมณ์ของความเหงา
ไร้เงาของคนที่ห่วงหา
มีเพียงคราบน้ำตาแวะมาทักทาย
ผ่านสายลมพัดไหวในคืนรอนแรม
หนาวใจในห้วงคำนึงหา
แนบอกชิดคิดถึงตึงตรา
เพียงบางเวลาที่มาเยือน
ให้ย้ำเตือนให้ปวดร้าวใจ
ไออุ่นที่เธอมอบให้กับเขา
มิใช่ของเราเจ้าฟังเถิดหนา
อย่าทำร้ายตัวเองให้มีน้ำตา
จะขอลืมวันเวลาของเราจากใจ
เขาคงไม่มีเราในวันนี้
คงไม่ซึ้งกับรักที่เราเคยให้
เพราะว่าเธอมีเขาอยู่ข้างกาย
ครอบครองทั้งหมดในใจของเธอ
เจ็บปวดนักเมื่อเรามาทีหลัง
ไม่ยั้บยั้งเผื่อใจให้กับเขา
ถอยไม่ได้ไปต่อก็ปวดร้าว
ซ้ารอยเก่าๆเหมือนดังผ่านมา
รอคอยใครสักคนในวันนี้
ช่วยเยี่ยวยาให้ฟื้นได้ไหม
ให้คนอ่อนล้าหมดกำลังใจ
ด้วยความห่วงใยและรักจริง