26 ตุลาคม 2548 14:18 น.
เวทย์
เงารางรางรำไรยังไหวพร่า
คอยลวงตาเหมือนมีอยู่ที่นั่น
กลางเปลวแดดแววดาวสกาวจันทร์
คลับคล้ายควันลอยคว้างอย่างเคยเป็น
แต่ป่วยการเข้าใกล้เพื่อไขว่คว้า
แล้วพบว่าไม่มีอย่างที่เห็น
ความว่างเปล่าปรายตายิ้มชาเย็น
เย้ยคนเข็ญจนขมจมคร่ำครวญ
อาจเคยมีเมล็ดพันธุ์ความฝันใฝ่
เฝ้าหวังให้แตกกล้ามาเต็มสวน
เหนือดินแล้งแห้งผากยากไถพรวน
สุดท้ายล้วนเมล็ดลีบ......ใจตีบตัน
คนต้อยต่ำขาดต้นทุนหนุนชีวิต
หรือมีสิทธิ์ก่นสร้างเส้นทางฝัน
ไร้เรี่ยวแรงแห่งรักช่วยผลักดัน
ความเหงาคอยบีบคั้นคับข้องใจ
จึงจมปลักดักดานกับการท้อ
ฝันที่รอเลอะเลือนเหมือนเหลวไหล
ปล่อยชีวิตเคว้งคว้างหมดทางไป
ศพเดินได้เดินหลงกลางดงคน
เงารางรางรำไรยังไหวพร่า
ภาพลวงตาแอบแฝงทุกแห่งหน
ผู้ลืมทิศหลงทางกลางมืดมน
จมวังวนคืนวันอันเปล่าเปลือง
19 ตุลาคม 2548 15:05 น.
เวทย์
เมื่อนางฟ้าในฝันพลันแปลงร่าง
กลายเป็นนางปีศาจน่าหวาดหวั่น
แถมจุกจิกจู้จี้ทุกวี่วัน
ความบีบคั้นทั้งหมดเกินอดทน
เมื่อความสุขไม่มีที่ในบ้าน
จึงซมซานไปกับใจสับสน
แล้วทางเลือกสุดท้ายชายบางคน
คือการรนหาที่...มีเมียรอง
คนหนึ่งช่างฉอเลาะพูดเพราะหู
คอยเคียงคู่เอาใจไม่บกพร่อง
คนข่มขู่เคี่ยวเข็นเช่นปกครอง
ตกกระป๋องให้เห็นเป็นธรรมดา
เมื่อจากเมียมาแปรเป็นแม่(มด)
ผัวที่หมดความหมาย..ตายดาบหน้า
วันนี้เหลือทางออกเพียงบอกลา
ใบพุทราแผ่นดินนี้มีถมไป
ก็ป่วยการหึงหวงเพื่อทวงสิทธิ์
เธอเคยคิดแยแสเขาแค่ไหน
เปลี่ยนสักครึ่งความหึงหวงเป็นห่วงใย
อย่างน้อยให้เห็นว่าอาทรกัน
ลองโอบเอื้อเยื่อใยมัดใจผัว
รักแทนรั้วเพื่อรักจักคงมั่น
แต่กับคนไม่รักดีอัปรีย์พันธุ์
ก็จับมันปล่อยวัดตัด(หาง)เลย
18 ตุลาคม 2548 07:16 น.
เวทย์
พุทธศาสน์สอนอะไรให้ชีวิต
ถ้าไม่คิดให้ซึ้งบึ้งสัจจะ
กี่ชาวพุทธน้อมนำในธรรมะ
เลิกวอนพระศักดิ์สิทธิ์เสริมอิทธิ
เหลือกี่สงฆ์เสมือนพระผู้ประเสริฐ
แทนเตลิดอวดมนุษย์อุตริ
เดียรัจฉานวิชชาอุตส่าห์ริ
เพียงหวังผลิศรัทธาเรียกสาธุ
สงสารวัดลืมปลงสงสารวัฏ
กลับละเลยศีลสัตย์เน้นวัตถุ
วัดขาดวัตรฤๅนิพพานท่านบรรลุ
ตราบบาปคุคลุมครอบกรอบความคิด
กี่คนมั่นอริยมรรคหลักครองชีพ
ชูประทีปแห่งธรรมนำดวงจิต
กี่บุญทานทำไปในชีวิต
แค่แลกสิทธิ์ขึ้นสวรรค์วันล่วงลับ
เมื่อแหล่งเที่ยวแหล่งธรรมนำมาคละ
แล้วธรรมะหวังให้ใครสดับ
กี่งานวัดที่ถวิลเพียงสินทรัพย์
ระเริงกับมหรสพลบเลือนพุทธ
ระหว่างกฎแห่งกรรมรอคำตอบ
คนชื่นชอบโลกีย์ไม่มีหยุด
ปัญหาหนักหมักหมมสังคมทรุด
เจียนถึงจุดกลับกลายเป็นหายนะ
หน้าส่วนตัว
2317
