23 กุมภาพันธ์ 2549 21:32 น.
เล็บมังกร
ธรรมชาติงามวิไล
สดใสสวยงาม
ได้มองทุกยาม
สร้างความชื่นตา
มองเมฆลอยล่อง
ฟูฟ่องเต็มฟ้า
นกบินกลางนภา
ใจข้าบินตาม
ทุ่งข้าวรายรวง
เป็นพวงงดงาม
สีทองเหลืองอร่าม
ใต้ฟ้าครามสด
แมงปอปีกใส
บินไกลเลี้ยวลด
มองแล้วจารจด
เป็นบทกวี
23 กุมภาพันธ์ 2549 18:47 น.
เล็บมังกร
วาดตึกรามอร่ามเจิดจรุงแจ้ง
วาดทุกแหล่งอารยะปะสุขสม
วาดบ้านเมืองที่เรืองรุ่งมุ่งชื่นชม
วาดหลากหลายมือระบมไม่สมใจ
วาดธรรมชาติสะอาดสวยด้วยใจนิ่ง
วาดทุกสิ่งที่รายรอบตอบฝันใฝ่
วาดแมลง-พืชพันธุ์พุ่ม-พลิ้วเพลงใผ่
วาดอยู่ได้ไม่เหลือบ่ากว่าแรงเลย
วาดแผ่นดินทั่วทุกถิ่นให้งดงาม
วาดสยามตามใจหวังยังผ่าเผย
วาดโลกาให้สงบพบสุขเอย
วาดสิ่งใดได้เฉลยที่พบพาน
วาดทะเลเขาสูงนกยูงฟ้อน
วาดอักษรทุกตอนอ้อนคำหวาน
วาดภาพศิลป์ทุกลีลาข้าเบิกบาน
วาดหัวใจใยเนิ่นนาน....พาลล้าตรม
15 กุมภาพันธ์ 2549 20:10 น.
เล็บมังกร
เมื่อความเศร้าเข้าครองจิตคิดโหยหา
ดวงดารากระพริบพรายคล้ายหงอยเหงา
ดวงจันทราคราเหว่ว้าสีหม่นเทา
ฟ้าครางครืนคงโศกเศร้าให้คนตรม
สายลมหนาวคราวค่ำคืนเสียดใจข้า
หยดน้ำตายังรินไหลใครสุขสม
เจ้าสุขใจข้าปวดร้าวใจระบม
เสียงร่ำให้ยังระงมทุกค่ำคืน
ใจอ่อนล้ายังคำนึงถึงครานั้น
ที่ตะวันเบิกฟ้าข้าชิดชื่น
มีเจ้าเคียงเรียงแนบแอบระรื่น
มาข่มขื่นเมื่อเจ้าลาข้าช้ำทรวง
เหม่อมองหญ้าปลิวระบัดล้อเล่นลม
ใจขื่นข่มยังปลิดปลิวไปในห้วง
ม่านน้ำตากลบมายาภาพทั้งปวง
มีแต่ภาพคนลวงทุกห้วงจินต์
15 กุมภาพันธ์ 2549 19:39 น.
เล็บมังกร
ปักษใต้บ้านเรา
เคยเนาสุขสม
เคยอยู่ชื่นชม
รื่นรมย์สมใจ
นกกรงหัวจุก
ความสุขคนใต้
ลดน้อยลงไป
เหลือไว้เพียงกรง
นกเขาชวา
ล้ำค่าลุ่มหลง
เสาเคียงเรียงตรง
ชักกรง-ฟังสำเนียง
บัดนี้เงียบหาย
ปักษ์ใต้ขึ้นเขียง
ถูกสับเรียงเรียง
สุ้มเสี่ยงร่ำไป
มรสุมพัดแรง
เสียดแทงหัวใจ
พี่น้องปักษใต้
ใยจึงอับโชค
ปักษ์ใต้ให้หวน
คร่ำครวญทุกข์โศก
บ้านเมืองวิปโยค
เกิดโศกนาฏกรรม
ผู้คนเข่นฆ่า
มันน่าเจ็บช้ำ
ไทยทั่วรับกรรม
คนระยำทำลง!!!!
13 กุมภาพันธ์ 2549 13:16 น.
เล็บมังกร
สวัสดีความรักที่สดใส
เมื่อหัวใจได้มีรักประจักษ์แจ้ง
สวัสดีวาเลน์ไทน์ด้วยอีกแรง
ให้แสดงความรักที่ถูกควร
สวัสดีหนุ่มสาวคราวสดสวย
ที่เขินขวยมอบดอกไม้แล้วอายม้วน
มอบความรักเป็นสิ่งดีอย่าตีตรวน
อย่าเพิ่งด่วนมอบกายถวายใจ
สวัสดีพ่อแม่ที่เฝ้าห่วง
กลัวลูกน้อยถูกลวงไปไหนไหน
สร้างเกราะรักป้องกันถลำใจ
ลูกจะได้ไม่ไม่ด่วนได้ไม่ใจเร็ว
สวัสดีสื่อมายาอย่าชี้ช่อง
สมควรต้องนำเสนอให้ไม่แหลกเหลว
ชีวิตของเยาวชนอยู่ปลายเปลว
จะดิ่งเหวหากยุยงส่งเสริมกัน
สวัสดีผู้ใหญ่ในบ้านเมือง.
ที่ปล่อยเด็กให้ฟุ้งเฟื่องกับความฝัน
ที่วุ่นวายมัวทะเลาะอยู่ทุกวัน
ให้เยาวชนมาเย้ยหยันว่าโง่งม
แล้วเยาวชนทีใหนกันจะทำตาม