9 มิถุนายน 2545 16:26 น.
เลิฟลี่
อยากให้เทอร์เดินอยู่...ข้างๆ
อยากจะทำ...ทุกอย่างดึงเทอร์ไว้
อยากให้เทอร์...เป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ
ไม่อยากให้เทอร์ห่างไกล...เลยซักนาที
อยากจะบอกไห้เทอร์...ได้รู้
อยากจะอยู่สองคน...เพียงแค่นี้
แต่ความหวังของหัวใจนั้น...ริบหรี่
แต่ฉันก้อรู้ดีว่ามันเป็นได้เพียง...
...ภาพลวงตา
26 พฤษภาคม 2545 13:53 น.
เลิฟลี่
นาฬิกาหมุนเร็วกว่าที่คิด
ความใกล้ชิดจากไปแสนคิดถึง
เพื่อนห่างหายสุดที่จะฉุดดึง
ความคิดถึงวูบวาบไปทั่วกาย
ถึงตอนนี้เพื่อนคงเดินตามฝัน
บนถนนของฉันไร้จุดหมาย
ไร้เพื่อนรักเพื่อนสนิทเคียงข้างกาย
ไม่มีไครอยู่กับฉันเลย...สักคน
26 พฤษภาคม 2545 13:38 น.
เลิฟลี่
เห็นห้องเรียนว่างเปล่าใจหายนัก
จะมีซักกี่คนที่ได้เห็น
จากห้องเรียนแสนอบอุ่นที่เคยเป็น
แต่ตอนนี้เยือกเย็นเมื่อจากไป
หน้าต่างน้อยถูกปิดอยู่ข้างๆ
ความอ้างว้างรอบกายน่าใจหาย
จากวันนั้นถึงวันนี้มันเปลี่ยนไป
แล้วทำไมถึงไร้คนกลับมา
24 เมษายน 2545 13:40 น.
เลิฟลี่
ฉันมองเห็นหาดทรายและเกลียวคลื่น
ฉันพึ่งตื่นงัวเงียเห็นเปลือกหอย
ฉันดูทะเลเหมือนมันกำลังคอย
เห็นปูน้อยเดินไปกับแม่มัน
ฉันค่อยๆก้มเก็บเจ้าเปลือกหอย
ตัวน้อยน้อยบนพื้นทรายหาดสวรรค์
แม่ปูน้อยบอกลูกให้ช่วยกัน
เก็บเปลือกหอยให้ฉันเยาะเยาะเลย
ตอนแรกเห็นฉันนั้นก้อไม่สน
แม่ปูยื่นเปลืกหอยให้ฉันเฉยๆ
แต่เห็นลูกของแม่ปูช่วยก้อเลย
รีบรับเอาไว้ด้วยยินดี
ฉันคุยเล่นกับแม่ปูอยู่เรื่อยๆ
คุยเรื่อยเปื่อยเหมือนฉันอยู่ในฝัน
พอตอนกลับแม่ปูและลูกมัน
มาส่งฉันที่รถก่อนจากไป.....
13 เมษายน 2545 19:55 น.
เลิฟลี่
ขอให้ย่าหลับให้สงบ.....สู่ภพหน้า
ขอให้ย่าไปดี.....สู่สวรรค์
ขอให้ย่าอย่าอาลัย.....อาวรณ์กัน
ขอให้ย่าสู่สวรรค์.....นภาลัย
เมื่อวันนั้นยังเห็นท่านอยู่ตรงหน้า
ยังเห็นย่าตำน้ำพริกหน้าสดใส
แต่ตอนนี้ย่านั้นท่านจากไป
ท่านไปไกลมากที่สุด..........เราจะตาม