16 กันยายน 2548 09:23 น.
เรไร
คืนนี้เป็นค่ำคืนหนึ่งในหลายๆคืน
ที่ผมพาตัวเองมานั่งริมฝั่ง...แม่น้ำเจ้าพระยา
มานั่งครุ่นคิดอะไรหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องวันวาน วันนี้ และวันพรุ่งนี้
ว่ามันเกิดอะไร ได้พบสิ่งใด และชีวิตจะเป็นอย่างไรในวันพรุ่งนี้....ช่างมัน
ริมสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ ลมพัดแผ่วๆคืนนี้เป็นคืนไร้จันทร์ ไร้เมฆมาบัง
มองเห็นหมูดาวระยิบระยับพร่างพราวเต็มท้องฟ้า
...ผมเงยหน้าขึ้นไปมองอยู่อย่างนั้น นานเท่าแค่ไหนไม่ได้คิดไม่ได้สนใจ
ปล่อยความคิดลื่นไหลในในห้วงแห่งความทรงจำ....
เมื่อหลายปีก่อนที่ริมฝั่งน้ำแห่งนี้
2 กันยายน 2548 20:37 น.
เรไร
ผมใฝ่ฝันอยู่เสมอว่า ...
อยากบินได้เหมือนนก
ร่อนถลาไปยังถิ่นไกล
ไปตามใจที่ปรารถนา
ไปให้สุดผืนแผ่นพสุธา
จนถึงขอบฟ้านภาลัย