30 มกราคม 2548 21:59 น.
เรไร
........หลายปีมาแล้ว ผมไม่รู้จักคุณ เราสองคนเรียนคนละจังหวัด
แต่เราอยู่ใกล้กันเราต่างเฝ้ามอง...ไม่ใช่สิ.... ผมต่างหากที่เฝ้ามองคุณ ทุกวัน
..ผ่านหน้าต่างของรถโดยสาร ที่คุณใช้เป็นพาหนะ ไปเรียน
ความจริงผมน่าจะขึ้นรถคันนั้นไปพร้อมๆ กับคุณ
ผมรู้สึกว่า... การได้เฝ้ามองคุณ ผ่านหน้าต่าง แค่เพียงเสี้ยวนาที ขณะรถเคลื่อนออกไป
ผมก็มีความสุข
.........ไม่รู้สิว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด ......
กี่วัน..... กี่เดือน.... กว่าที่จะได้เห็นแววตาของคุณ
รอยยิ้ม ใส ใส บนใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอาง แก้มแดงๆ
หัวใจผมพองโต เดินยิ้มไปได้ทั้งวัน เหมือนคนบ้า
..........ผมมันพวกนักศึกษาเกเร ชอบเรียนภาคบ่าย กลับบ้านตอนค่ำ
แต่มีภาระต้องตื่นแต่เช้าทุกวัน รู้นะ...ว่าทำไม
........วันหนึ่ง... เช้าวันนั้น ....วันแห่งความรักนั่นแหละ
ผมถือดอกกุหลาบห่อด้วยกระดาษทำปกรายงาน.... แต่
.... ผมเขียนจดหมาย บรรยายความรู้สึกของหัวใจ
...ที่มีต่อคุณไว้ ...ในนั้น
...ผมก้าวขึ้นรถคันนั้น ไปพร้อมกับคุณ
รวบรวมความกล้า (หน้าด้าน)..อย่างมาก
...ยื่นดอกไม้ดอกนั้นไปให้ มิมีคำพูดใด
..... เพราะกระดาษที่ห่อมัน คงจะพูดแทนผมไปแล้ว คุณก็รับเอาไว้
ผมรีบลงจากรถ ใครเคยรู้สึกแบบว่า
...........เหมือนยกภูเขาออกจากอกไหม .............
......นั่นแหละความรู้สึกของผม
.....จากวันนั้น... คุณเขียนจดหมายมาหาผม ผม ..งง
.. บ้านเราอยู่ห่างกันไม่ถึง 500 เมตร
คุณเขียนมาว่าอยากเขียนจดหมายคุยกันมากกว่า
.. เขียนก็เขียน ทำอะไรก็ได้.... ผมทำ
......เราเขียนจดหมายคุยกันเรื่อยมา ..เขียนบทกลอน
.. หัดเรียงร้อยถ้อยคำ.....เพื่อให้กัน
..และกันอ่านความรู้สึก ดีๆ ..ที่มีต่อกัน
....และทุกๆ เช้าที่ป้ายรถประจำทางแห่งเดิม ....ผมก็ยังคงยืน
..มองคุณอยู่อย่างนั้น.......แต่มีสิ่งที่พิเศษเกิดขึ้น .... รอยยิ้ม
.... ได้ประสานสายตากัน....สองเรา
....ผมคิดเอาเองว่ามันมีความหมายกว่า....ทุกครั้งที่ผ่านมา...
11 มกราคม 2548 18:13 น.
เรไร
หากคุณต้องการให้ฉันเดิน ออกไป.จาก.ชีวิตคุณ
ถึงกับเสือกไสไล่ส่ง ดูถูก เหยียดหยามอย่างไร .ฉันทนได้
ถึงจะทำร้ายสักแค่ไหน ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ..ฉันเข้าใจ
เพราะฉันคิดว่าคุณ เข้าใจ และมองเห็นหรือแค่..ฉันคิดเอาเอง
เมื่อถึงเวลานี้ เวลาที่ไม่มีอะไรเหลือในหัวใจของคุณอีกแล้ว
หากว่าฉันฉุดรั้ง ยับยั้งคุณไว้ ไม่มีประโยชน์อันใด..ฉันเพิ่งรู้
ไม่มีอะไรเหลือในใจ.ของคุณแม้แต่ฉัน
แต่ขอร้องสักอย่าง
อย่าอย่าอย่าทำลายความมั่นใจ
ทำลายกำลังใจ..เพราะฉันคงอยู่ไม่ได้
ถ้าไม่มีมัน..
เพราะชีวิตฉันสร้างความมั่นใจ ว่าต้องก้าวไป. ก้าวไปและก้าวไป
ฉันมิได้ต้องการกำลังใจจากผู้ใดมากมาย
ฉันสร้างมันขึ้นมาเอง บนความเชื่อมั่น ว่าฉันจะทำมันได้แม้ไม่มีใคร
ฉันพร้อมแล้วในสิ่งที่คุณขอให้ฉันออกไป.จากชีวิตคุณ
.ลืมฉันเสียลืมไปให้สิ้นอย่าได้จดจำอะไรไว้อีกเลย
..ฉันจะจำมันไว้เอง..
ไปเถอะฉันไม่รั้งคุณไว้อีกแล้ว
คุณยังมีคนให้เหลือ.ที่ไม่ใช่ฉัน
แต่ฉันไม่เหลือใครไม่เป็นไร. ไม่เป็นไรฉันยอมทน
29 ตุลาคม 2547 23:18 น.
เรไร
ผม... เป็นคนชอบดื่มกาแฟ
แบบว่า ไม่ใส่ครีม ไม่ใส่นม บางทีก็ไม่ใส่น้ำตาล
ความหวาน ไม่ต้องพูดถึง ไม่นิยม
บางวันมีเพื่อนมาที่บ้าน ก็ชงกาแฟแบบนี้แหละ
เลี้ยงเพื่อน บางทีก็โดนค่อนแคะ
.. ชีวิตมันยังขมขื่นไม่พอหรือไง ..
มันก็อย่างนี้แหละเพื่อน มันจะได้ชิน ( 555 )
บางคนก็ชอบมีรสนิยมเดียวกัน ชอบกาแฟดำ
บางคน ต้องใส่ครีม ใส่นม บางทีมีการใส่เนยเพิ่มความหอมด้วย
อยากรู้จังเวลาเข้าป่าเข้าดง จะไปหาอย่างนั้นได้ที่ไหน
.... วันหนึ่งเมื่อผมรู้จักคุณ ผมชงกาแฟดำตามแบบฉบับของผม
ให้คุณดื่ม ... แต่ ... ผมใส่น้ำผึ้งแทนน้ำตาล
แค่อยากให้คุณลิ้มรสความหวาน ที่เป็นความหวานแบบหวานละมุน
ชุ่มกลิ่นน้ำผึ้งผสมกับไอหอมกรุ่นของกาแฟ
ยามที่สัมผัสแรกในรสชาด คุณจะรู้สึกประหลาดใจ
ในความขมของกาแฟ ซ่อนด้วยความหอมหวานละมุนของน้ำผึ้ง
ไม่รู้หรอกน่ะ ว่าคุณจะชอบรสชาติแบบนี้หรือเปล่า
.. แต่คุณบอกว่าชอบ และชวนผมดื่มด้วยกัน ในแก้วเดียวกัน กับคุณ ..
วันนี้ถึงแม้ว่า เราจะดื่มกาแฟคนละแก้ว คนละสถานที่
ถ้าผมใส่น้ำผึ้ง .. ผมคงคิดถึงคุณ ..
...หวังว่าสักวัน เมื่อคุณดื่มกาแฟ ไม่ว่าที่ไหน เมื่อใด
ถ้าคุณดื่มกาแฟใส่น้ำผึ้ง คุณจะคิดถึงผมเช่นกัน ...
อย่าลืมน่ะ
ใส่น้ำผึ้ง แล้วคิดถึงผม
19 ตุลาคม 2547 13:11 น.
เรไร
สุดที่รัก จะอยู่ ณ แห่งหนใดโปรดมาฟังคำคร่ำครวญของฉัน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2982
อย่าให้บทเรียนที่ร้าวรานกับฉันอีกเลย
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2770
อย่าทรนงสูงส่งนักเลยน่ะ เพราะว่าฉันคงไม่อาจเอื้อมคว้า
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2109
กลับมาหาฉัน หรือไม่ก็หลับตาลง แล้วจงฟัง
http://www.kapook.com/musicstation/request.shtml
เพลงจากใจ ที่เก้อเพ้อรำพัน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1425
จะมีประโยชน์อันใด เมื่อใจของเธอ ออกห่าง ยิ่งห่างออกไป
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=1251
10 ตุลาคม 2547 00:18 น.
เรไร
กอดฉัน
แกล้งรักฉัน สักวัน จะได้ไหม
กอดเธอไว้ เนิ่นนาน ผ่านราตรี
จะอย่างไร ปล่อยมัน วันพรุ่งนี้
แค่นาที มีฉัน เท่านั้นพอ
ที่ผ่านมา กล้ำลืน ฝืนใช่ไหม
ถ้าจะไป ไม่รั้ง ใช่ไม่ง้อ
เพื่ออะไร ถ้าหัวใจ ไม่อยู่ต่อ
หรือแค่ขอ รักกัน มันฝืนทน
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=750
เพลงกอดฉัน
วารุณี สุนทรีสวัสดิ์
ไม่แพ้ก็ชนะ ธรรมดากฎเกณฑ์
เรานั้นเป็นผู้เล่น ยอมรับความเป็นจริง
ไม่ต้องการอย่าฝืน คืนรักเธอกลับไป
เจ็บนี้ไม่โทษ ใคร ในเมื่อฉันเลือกเอง
รู้ว่าต้องตัดใจ ทั้งที่แสนจะทรมาน
เขาคือปัจจุบัน ส่วนฉันนั้นเป็น อดีต
ฮื้อ..ฮื่อ ฮือ ฮือ..
กอด ฉันให้นานนานได้ ไหม
เป็นสิ่ง สุดท้ายเพื่อ อำลา
ไม่ รั้งเธอไว้นานหรอกหนา
แค่ทำ เป็นรัก ก่อนจาก กันไป
จะไม่ร้องไห้ ฉันขอสัญญา
ไม่แพ้ก็ชนะ ธรรมดากฎเกณฑ์
เรานั้นเป็นผู้เล่น ยอมรับความเป็นจริง
ไม่ต้องการอย่าฝืน คืนรักเธอกลับไป
เจ็บนี้ไม่โทษ ใคร ในเมื่อฉันเลือกเอง
รู้ว่าต้องตัดใจ ทั้งที่แสนจะทรมาน
เขาคือปัจจุบัน ส่วนฉันนั้นเป็น..อดีต
ฮื้อ..ฮือ ฮือ ฮือ..
กอด ฉันให้นานนานได้ ไหม...
เป็นสิ่ง สุดท้ายเพื่ออำลา
ไม่ รั้งเธอไว้นานหรอกหนา
แค่ทำ เป็นรัก ก่อนจาก กันไป
จะไม่ร้องไห้ ฉันขอสัญญา
กอด ฉันให้ นานนานได้ไหม
เป็นสิ่ง สุดท้ายเพื่ออำลา
ไม่ รั้ง เธอไว้นานหรอกหนา
แค่ทำ เป็นรัก ก่อนจาก กันไป
จะไม่ ร้องไห้ ฉันขอสัญญา
จะไม่ ร้อง ไห้ ให้ เห็น น้ำ ตา
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หากหัวใจไม่ต้องการแล้ว ถ้าจะไป ไม่ขอรั้ง
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอมีใครในใจ ที่ไม่ใช่ฉัน
เพียงอยากขอเก็บความทรงจำสั้นๆ ในคืนนี้
พอวันรุ่งพรุ่งนี้ ขอเธอจงไป อย่าหันหลังหลับมา
ฉัน แค่อยากเก็บคืนนี้ไว้ในใจ นิรันดร์
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หน้าส่วนตัว
1251
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
