16 มิถุนายน 2552 23:39 น.
เรไร
๏..
ก่อนสายลมบางบางจะจางหาย
กับแสงแดดสุดท้ายประกายฉาน
ก่อนย่างย่ำมืดสนิทในรัตติกาล
เมื่อลมผ่านแผ่วเบาเจ้าจงฟัง
ลมรำเพยกระซิบนำถ้อยคำหนึ่ง
ความคิดถึงจากคนไกลด้วยใจหวัง
ปรารถนาคู่เคียงเพียงลำพัง
หากเป็นดังความฝันเมื่อวันใด
จะเฝ้าคอยห่วงใยและไต่ถาม
ทุกข์สุขยามเช้าเย็นเป็นไฉน
จะโศกเศร้า ฤ ลำเค็ญเป็นเช่นไร
ขอปลอบให้เจ้าหายคลายกังวล
ถึงแม้อยู่แสนไกลจะไปหา
ซับน้ำตาพร่างพรายดุจสายฝน
ร่ายลำนำเพลงฝันบันดาลดล
คลายหมองหม่นโศกศัลย์ช่วยบรรเทา
แค่ขออยู่ใกล้ใกล้ให้ตาสอง
เพียงได้มองอย่างนี้ตรงที่เก่า
แค่รับรู้ว่าราตรีมีเพียงเรา
เสมือนเงามิแตะต้องให้หมองมัว
จงนิทราฝันดีราตรีสวัสดิ์
เพลงลมพัดเริงรื่นในคืนสลัว
แค่สายลมโลมไล้อย่าได้กลัว
แทนคิดถึงจากตัว...สุดหัวใจ
12 มิถุนายน 2552 23:56 น.
เรไร
๏..ความร้อนรุ่มรุมเร้าจนเศร้าโศก
อยู่กับโลกแห่งชะตาฟ้าลิขิต
ระหกระเหิรเคว้งคว้างทางชีวิต
จนดวงจิตบอบช้ำยอมจำนน
เหนื่อยหรือเปล่าไขว่คว้าตามหาฝัน
ระหว่างวันทุกข์เทวษหาเหตุผล
ว่าชีวิตมืดดับเหมือนอับจน
กระเสือกกระสนอย่างนี้อีกกี่วัน
โลกยังคงหมุนไปมิหยุดนิ่ง
พบความจริงซ้ำเติมให้เทิ้มสั่น
ความหวาดกลัวความเศร้าเทียมเท่ากัน
เหลือความฝันคอยค้ำและนำทาง
เพียงชีวิตยับเยินได้เดินต่อ
แม้นจะท้ออุปสรรคคอยขัดขวาง
หากวิถีข้างหน้าอาจฝ้าฟาง
คงสว่างสดใสในสักวัน..๏