6 กรกฎาคม 2549 23:43 น.

อีกหน่อยจะเข้าใจ

เรไร

อีกหน่อยคงเข้าใจ..............ว่าสิ่งไหนที่สำคัญ
อดีตหรือปัจจุบัน...............แยกจากกันได้อย่างไร

อีกหน่อยคงรู้ดี...................ว่าโลกนี้ยังสดใส
อยู่ที่จะก้าวไป....................ถ้าหากใจไม่เรรวน

อีกหน่อยคำว่ารัก...............เมื่อประจักษ์มักหอมหวน
พร่ำเพ้อละเมอครวญ.........จิตปั่นป่วนชวนให้ชม

อีกหน่อยคำว่าเหงา.............จากใจเราสิ้นขื่นขม
เคยวิตกอกตรม..................ร้าวระทมเลือนลับลา

อีกหน่อยเมื่อใจแกร่ง.........คงแสดงความหาญกล้า
เจ็บจำจนชินชา..................น้ำในตาจะไม่มี

อีกหน่อยจะเข้าใจ...............ความเป็นไปในโลกนี้
ชั่วช้าหรือว่าดี.....................สติมีก็คิดเอา

941

love

comment

5 กรกฎาคม 2549 22:08 น.

พเนจร

เรไร

คงเหมือนดั่งนกน้อย............หลงทาง
ถลาร่อนลอยลมกลาง............ฟากฟ้า
ความหวังดั่งเลือนลาง...........มัวหม่น
ฝันสับสนใจล้า.......................อ่อนไร้โรยแรง

จุดหมายอยู่ ณ ห้วง...............หนใด
แล้วแต่ลมพัดไป....................ยากรู้
เพียงลอยเลื่อนเคลื่อนไหว.......ตามอากาศ
หรือพระพรหมคือผู้...............ขีดเส้นเกณฑ์ชะตา

อยากหยุดเกาะกิ่งไม้............คบคอน
หยุดร่อนเร่พเนจร................เสกสร้าง
สานรังพักกายนอน...............คงสุข
หวังว่าจักลบล้าง...................โศกเศร้าอดีตกาล

วันนี้ต้องต่อสู้.......................ดิ้นรน
แม้ผ่านพายุฝน...................โหดร้าย
เหน็บหนาวปวดร้าวทน..........กายสั่น
บินสู่ห้วงสุดท้าย...................ชดใช้กรรมเวร

หรือจนกว่าจักสิ้น.................ผลบุญ
หมดกุศลเนื่องหนุน...............กอบเกื้อ
ฟ้าคงจะการุญ.....................เพียงพบ
ที่สงบวางเลือดเนื้อ...............สู่พื้นธรณี

1139

love

comment

2 กรกฎาคม 2549 19:03 น.