1 กรกฎาคม 2547 01:36 น.
เรไร
.....กอบโกยกำ...แกร่งกล้า...เก็บกายก่อน
ค่อยคืนคอน...ครุ่นคิด...คงครวญคร่ำ
ใจเจ้าเจ็บ...จับใจ...จงจดจำ
.....ที่ทนทำ...ทุกข์ท้อ...ทอทำใจ
.....เริ่มรักแรก...รอยร้าว...ราวเรียนรู้
คนเคียงคู่...ครอบครอง...ค่อยคืนคลาย
ยังยากอยู่...เย็นหยั่ง...เยินเยื่อใย
.....ชีพชนชาย...ชอกช้ำ...ชีวีชนม์
.....บ้าบอบ๊อง...บิดเบี้ยว...บอกบทบ้า
โหยหวนหา...ห้องหอ...ให้ห่อเหี่ยว
กองกอดกาย..กลัดกลุ้ม...แกล้งก้อยเกี่ยว
.....เลาะลัดเลี้ยว...ลื่นล้ม...ละลายลืม
.....โซเซซัด...ซานซม...ซ่อนซับซ้อน
นิ่งแนบนอน...แน่แน่ว...น้ำนองหน้า
หมดมาดแมน...มองเหม่อ...ไม่มีมา
.....มีหมูมา..มามอง...มาดหมดแมน
.....โดยโดดเดี่ยว...เดินดิน...ดิ้นเดียวดาย
สิ้นแสงสาย...สาดส่อง...สีสับสน
ร้ายรานรอบ...รุมเร้า...เราร้อนรน
.....ผิดผ่านพ้น...พลาดพิษ...ภัยเพียงพอ
.....ตั้งต้นต่อ...ตอแตก...เติบโตติด
สร้างสิ่งสิทธิ์...สดใส...ใส่เส้นเสียง
รวมแรงรัก...เรื่องราว..ร้อยเรียบเรียง
.....คอยคู่เคียง...คืนค่า...คราคิดคน
1 กรกฎาคม 2547 00:43 น.
เรไร
..งามดอกไม้..ในสวน..ช่างชวนฝัน
สวยสีสัน..สดใส..ใจอยากล้อ
ต่อกระซิก..หยิกเย้า..กระเซ้าพอ
ชื่นจริงหนอ..ดมกลิ่น..ประทินใจ
..ใกล้ยามใกล้..ได้ชิด..สนิทแนบ
แอบยามแอบ..สูดกลิ่น..ระรินไหว
โอ๊ยร้องโอ๊ย..เสียงดัง..อยู่ข้างใน
ใจเอ๋ยใจ..ได้แต่มอง..จองเพียงนาง
..ดอกกุหลาบ..มีหนาม..แต่งามนัก
แม่ดอกรัก..ดอกสวย..ด้วยเรียบง่าย
ดอกมะลิ..หอมหวน..ชวนชื่นใจ
สวนดอกไม้..งามเหลือเกิน..ได้เดินชม
..อีกทั้งดอก..ดาวเรือง..เหลืองอร่าม
เฟื่องฟ้างาม..กลีบบาง..ช่างงามสวย
กลิ่นดอกแก้ว..โชยให้..ใจระทวย
ดอกโมกด้วย..แลเห็น..หอมเย็นใจ
..อยากจะเด็ด..มาดม..ชมกลิ่นหอม
ผึ้งมาล้อม..รุมต่อย..ให้ถอยหลัง
เอ๊ะดอกไม้..สวนนี้..มีพลัง
คอยยับยั้ง..คนจะชม..ดมดอกงาม
..ต้องลาแล้ว..คงไม่ดม..ชมไม่ไหว
ด้วยผึ้งร้าย..สุดหวง..ห่วงสวนนี้
โอกาสหน้า..คงจะมา..หาอีกที
หาของดี..มาคุ้มครอง..ป้องกันตัว
@@@@@@@@@@@@@@@@
ดอกไม้งาม หนามแหลม ผึ้งรักษา
โอกาสหน้า จะด็ดดม ชมสักดอก
@@@@@@@@@@@@@@@@
หน้าส่วนตัว
808
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
