31 พฤษภาคม 2547 21:31 น.

...แพแตก..

เรไร



                 ...แพแตก...

    เก็บท่อนไม้...หลายขอน...ขึ้นคอนบ่า

    หวังเก็บมา...มัดร่วม...รวมไม้ขอน

     ต่อเป็นแพ...หวังได้...อาศัยนอน

     คอยหลบร้อน...ล่องไป...ในสายชล


     ฝ่าสายน้ำ..เกาะแก่ง...แหล่งปัญหา

     ถ่อแรงล้า...ไม่ถอย...คอยเริ่มต้น

     ผ่านทางน้ำ...สายเปลี่ยว...เชี่ยววังวน

     ฝ่าลมฝน...เปียกปอน ...ซ่อนน้ำตา


     ถึงวันที่...ไปต่อ...ถ่อไม่ไหว

     แพล่องไป...ชนแก่ง...แหล่งปัญหา

     ที่ยิ่งใหญ่...เกินใช้แรง...แห่งปัญญา

     แพต่อมา...เลยแตก...แยกไปไกล


     พลันตกน้ำ...หลังชนหิน...แทบสิ้นชีพ

     ตะกายถีบ...รีบคว้า...หาท่อนไม้

     สำลักน้ำ...แพล่ม...เกือบจมไป

    เกาะกิ่งไม้...ลอยคว้าง...ยังรอดตาย

@@@@@@@@@@@@@@

ที่เหลือลอยไปตาม...กรรม
ตามสายน้ำจะพัดไป...สู่หนใด

@@@@@@@@@@@@@@				
30 พฤษภาคม 2547 23:51 น.

เพียงเพราะว่า...

เรไร



             เพียงเพราะผูกพันธ์



        ใช่ห่างไกลหัวใจไม่คิดถึง

        อยากรำพึงรำพันฝันหวาน

        แม้ห่างกายใจคงไม่ให้ร้าวราน

       คงไม่นานได้ร้อยใจให้ผูกพันธ์				
30 พฤษภาคม 2547 23:21 น.

....ร้อน....

เรไร



          ร้อน

ร้อนลมร้อน..รุมเร้า..เราร้อนรุ่ม

เรื่องราวรุม...รุกเร้า...เรารุ่มร้อน

ร้อนกายกลุ้ม...รุมเผา...ราร้าวรอน

ร้อนกายร้อน...ทอนใจ...ให้ไร้แรง

ร้อนเร่าเร่า...รักเรา...ให้รุ่มร้อน

ร้อนกายซ่อน...รักร้าว...เราหมองไหม้

ร้อนใจรุม...รักเรา...หรือเก่าไป

ร้าวรานใจ...ร้อนรน...ทนเผาทรวง


@@@@@@@@@@@@

มันร้อน...แทบละลาย

@@@@@@@@@@@@

				
26 พฤษภาคม 2547 22:46 น.

..คนขายฝัน..

เรไร



                         คนขายฝัน

              รวยหรือจนทุกคนก็มีฝัน

              แต่ตัวฉันเร่ขายฝันวันวันหนึ่ง

              ไปทุกที่ที่คนฝันนั้นต้องพึ่ง

              ช่วยคนหนึ่งตามฝันนั้นให้จริง


              เร่ไปขายใครก็ได้ที่มีฝัน

              จักรยานปั่นไปใครที่มี

              เดินทางไปตามใจไปทุกที่

              ไปตรงที่อยากให้ฝันนั้นเป็นจริง


              ฝันของใครฉันขายมีราคา

              มีเพียงค่าแปดสิบหยิบหนึ่งคู่

             เดือนล่ะแค่สองหนทนลุ้นดู

             ฉันเพียงอยู่ช่วยเสริมฝันนั้นเป็นจริง

@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ที่มาน่ะครับ วันหนึ่งวันนั้นฝนตก
ขี่จักรยานกลับบ้าน ไปแวะหลบฝนใต้สะานลอย
พบกันคนขายสลากกินแบ่งรัฐบาล
บนแผงเขาเขียนว่าคนขายฝัน
เลยเข้าไปทัก ถามว่าฝันผมคู่ล่ะเท่าไหร่
เขาบอกว่า 90 แล้วพี่ไปลุ้นเอาว่าฝันของพี่จะเป็นจริงหรือเปล่า 
เราก็เพียงยิ้ม
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
				
25 พฤษภาคม 2547 23:07 น.

อยากพัก

เรไร



                      อยากพัก

       อยากพักกาย..พักใจ..ที่อ่อนล้า

       ที่ตามหา..รักแท้..แค่ได้หวัง

       หาแทบตาย..ใจแทบดิ้น..สิ้นกำลัง

       หากี่ครั้ง..ก็ยัง..ไม่เห็นเจอ

       อยากเอนกาย..พักใน..ใต้เงาไม้

       ผูกแปลไกว..แกว่งนอน..มีหมอนหนุน

       อยากแพียงแค่..นอนฝัน..หวานละมุน

       เพื่อกระตุ้น..ให้ไม่ท้อ..สู้ต่อไป

@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 
      เหนื่อยนักก็พักก่อน นอนสักงีบ ดีกว่า

@@@@@@@@@@@@@@@@@@				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเรไร