28 เมษายน 2547 18:40 น.

ล้า...เหลือเกิน

เรไร



                  ล้าแรงเริ่มเติใจที่ไหนหนด

                  เหนื่อยจนท้อต่อฝันกันที่ไหน

                  ทรุดตรงนี้ตรงที่ไม่มีใคร

                  เหนื่อยหัวใจไร้ใครจะดูแล

                  ล้าแรงไร้สิ้นแรงสู้อยู่ไม่ไหว

                  มองทางไหนหาใครได้คงดี

                  มองทางไหนทางจะไปยังไม่มี

                 ล้าเต็มทีไร้ที่จะพักใจ


                

                ล้ว..เหลือเกิน				
25 เมษายน 2547 12:10 น.

giwi

เรไร



            giwi

คุณคือใครอยู่ไหนเจ้า  giwi

เล่นเข้าทีชื่อนี้มาจากไหน

อ่านอีกทีดูอีกทีนี่  เรไร

เดี๋ยวใครใครจะเข้าใจว่าไม่ดี

เป็นใครกันอยากรู้วานช่วยบอก

แต่อยากหลอกบอกกันด้วยสงสัย

บอกกันน่าบอกสักนิดไม่เป็นไร

เดี๋ยวเรไรขาดใจตายไม่ได้ความ

อย่าคิดมากน่ะครับ ชอบความคิดที่ giwi 
เข้าใจเล่นเอาชื่อนี้มา เลยอยากรู้จักน่ะครับ				
25 เมษายน 2547 02:21 น.

หากเจ้าอ่อนล้า...มาที่นี่

เรไร



 หากเจ้าอ่อนล้า...มาที่นี่

             นกน้อยเอยบินร่อนไปแห่งใด

              ออกท่องไปสร้างรังให้หวังคน

              เจ้านกน้อยอย่าย่อท้อขออดทน

              ถึงเวียนวนบินว่อนร่อนต่อไป

              หากเหนื่อยนักพักกายลงที่นี่

              ตรงนี้มีกิ่งใบให้หลบร้อน

              รอจนจวบสิ้นแสงตะวันรอน

              นอนพักก่อนหลับสักงีบอย่ารีบไป

              คือต้นไม้ต้นนี้คอยบังเจ้า

              พอร่มเงาพักผ่อนนอนหลับเสีย

              ให้ร่างกายหัวใจหายอ่อนเพลีย

              แล้วค่อยเกลี่ยเขี่ยทุกข์ให้สิ้นไป

              ขอเป็นน้ำยามเพื่อนแล้งให้ฉ่ำชื่น

              เป็นกองฟืนยามหนาวเข้ามาใกล้

              เป็นศรัทธาให้สู้อยู่ต่อไป

               เป็นอะไรก็ได้  อย่าให้หวัง เพื่อนพังพินทร์



สู้ต่อไป ทำต่อไปถือว่ารับใช้แผ่นดิน				
23 เมษายน 2547 22:00 น.

ต่างกัน...ฉันกับเขา

เรไร



                             ต่างกัน


เขาขับรถคันละล้าน 

                               แต่ฉันปั่นจักยานสองล้อ

ความรู้ฉันแค่ปวส.

                              เขาแค่รอรับปริญญา

ฉันกินน้ำแก้วละสองบาท

                             เขานวยนาดนั่งร้านหรู

ฉันกินน้ำพริกปลาทู

                            เขาสั่งสตูว์เนื้อวัว

ฉันมีชีวิตอยู่กับงาน

                           แต่งานแค่กิจกรรมเขา

กลางคืนฉันแค่มองดูดาว

                          แต่ตัวเขาเฝ้ามองเธอ

ฉันกินแต่เหล้าขาว

                          บีบมะนาวรสดี

เขาดื่มบรั่นดี

                          กับวิสกี้ชั้นนำ                          

ฉันมีหัวใจที่แข็งแรง

                          ไม่เก่งแก่งแย่งชิงดี

ฉันแค่เป็นคนที่

                         รักศักดิ์ศรีของตัวเอง

ทำงานที่ฉันชอบ

                          ตอบหัวใจที่โหยหา

สิ่งต่างที่ได้มา

                        ก็ด้วยศรัทธาและหัวใจ				
23 เมษายน 2547 21:42 น.

รับได้ไหม

เรไร



           รับได้ไหม

รับได้ไหมหัวใจชายคนนี้

รับคนที่มีชีวิตอย่างฉันไหม

รับคนที่คอยดูแลเฝ้าห่วงใย

รับได้ไหมคนไกลใจใก้ลคุณ

ได้อบอุ่นครุ่นคิดจิตใจแอบ

ได้ชิดแนบแอบคิดสะกิดใจ

ได้แค่คิดเพียงพอขออยู่ใกล้

ได้หรือไม่บอกเรไรให้ได้ยิน

@@@@@@@@@@@@
ลงแปลกหน่อยน่ะครับ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเรไร